İstanbul #2461 (ayrıca Ni 2461, L.2461), en eski aşk şiirini içerdiğine inanılan eski bir Sümer çivi yazısı tabletidir. İstanbul Eski Şark Eserleri Müzesinde (Mezopotamya Salonu) sergilenmektedir. İsimsiz bir kadın konuşmacı tarafından Kral Şu-Sin'e (MÖ 20. veya 21. yüzyılda hüküm sürmüştür) hitap eden erotik bir şiirdir. Şiirin, kral ve İnanna'nın bir rahibesi arasındaki "kutsal bir evlilik" ile bağlantılı olabileceği düşünülmektedir. Keşif Tablet, Aşağı Mezopotamya'daki (günümüz Irak'ı) Nippur'da ortaya çıkarıldı. 1889-1900 yılları arasında arkeologlar tarafından yapılan kazılar sırasında bulunan birkaç bin Sümer tabletinden biridir. Tablet, 7.4000 tablet arasında tespit edildi ve 1951'de Samuel Noah Kramer tarafından İstanbul Müzesi'ndeki çalışmaları sırasında tercüme edildi. Kramer, müze çekmecesinde tableti bulduğunda bir sonraki çevirinin ne olacağına karar vermekteydi. History Begins at Sumer adlı kitabında bu anı, şöyle anlatıyor: "2461 numaralı küçük tablet, çekmecelerden birinde duruyordu; etrafı başka parçalarla çevriliydi. İlk gördüğümde en çekici özelliği korunmuş haliydi. Kısa bir süre sonra, güzelliği ve aşkı kutlayan bir dizi kıtaya bölünmüş bir şiir, neşeli bir gelin ve Şu-Sin adında bir kral okuduğumu fark ettim. (...) Tekrar tekrar okuduğumda içeriğinde hiçbir yanılgı yoktu. Elimde tuttuğum, insan eliyle yazılmış en eski aşk şarkılarından biriydi." İçerik Tablo, "Damat, Geceyi Şafağa Kadar Evimizde Geçir" veya "Şu-Suen'in Bir Aşk Şarkısı (Shu-Suen B)" başlıklarıyla bilinen bir balbale (bir tür Sümer şiiri) içerir. 29 satırdan oluşan bu şiir, kral Shu-Sin'e yönelik bir monologdur (MÖ 1972–1964, kısa kronoloji veya MÖ 2037–2029, uzun kronoloji). Erotik dilde, şiirdeki kadın konuşmacı, Shu-Sin'e yönelik ateşli arzularını ve özlemlerini, ağırlıklı olarak bal ve tatlılıkla ilgili imgelerden yararlanarak ifade eder. Aşağıdaki bölüm şiirin başlangıcıdır (Kramer'in tercümesine göre): Şiirin son üç dizesi cinsel bir karşılaşmaya davet içeriyor gibi görünse de dilde bizim için yeterince açık değil. Metin bilinen en eski lirik şiirlerden biridir. Yorumlar Şiirin, kralın sembolik olarak Tanrıça İnanna ile evleneceği, onunla çiftleşeceği ve sonraki yıl için doğurganlık ve refah sağlayacağı bir ayin olan yıllık "kutsal evlilik" için bir senaryo olduğuna inanılıyor. Bir rahibe muhtemelen Sümer Bereket Tanrıçası İnanna'yı ve Kral Şu-Sin, birliktelerin arifesinde Çobanların Tanrısı Dumuzi'yi temsil edecekti. Şiirin varyantları, antik Yakın Doğu'nun her yerinde, özellikle Mısır'da, iki tanrı arasındaki ilahi evliliği anan ritüel törenler sırasında söylenmiş olabilir. Bu tabletin tercümesi Eski Ahit'teki Süleyman'ın Şarkısı'na ışık tutmaktadır çünkü bazı ifadeler, bu tür bereket şölenlerinde ve Sümer düğünlerinde söylenen şiirlere benzemektedir. Kaynakça Kategori:MÖ 21. yüzyılda eserler Kategori:MÖ 20. yüzyılda eserler Kategori:1889 Kategori:Sümerce edebiyat Kategori:Sümerce Kategori:Aşk hikâyeleri Kategori:Aşk şiirleri Kategori:İstanbul'da kültür Kategori:İnanna Kategori:Kil tabletler