İstanbul Havalimanı: Çevre Felaketinin Gölgesinde Bir Proje
Son yıllarda İstanbul'da gerçekleşen en tartışmalı ve çevresel açıdan yıkıcı projelerden biri, kuşkusuz ki İstanbul Havalimanı'dır. Bu proje, şehrin doğal dokusunu ve ekosistemini hiçe sayan, yalnızca kısa vadeli ekonomik kazançları gözeten bir yaklaşımın sonucudur.
Havalimanı inşaatı için kesilen ağaçlar, bizim çevreye ve doğaya saygımızın bir göstergesi olmalıydı. Oysa ki bu ağaçlar, hırslı ve acımasız bir şekilde söküldü. Bu eylem, doğaya ve gelecek nesillere karşı işlenen bir suçtur. Kesilen her ağaç, evrilip çevrilen her doğal yaşam alanı, birilerinin cebine indirilen rantlarla lüks içinde yaşayacak torun tombalakların bedelidir.
Boşaltılan göller ve değiştirilen doğal yaşam alanları da bu yıkımdan nasibini almıştır. Bu hassas ekosistemler, insan müdahalesiyle tahrip edilmiş ve yok olmuştur. Oysa bu alanlar, şehrin ciğerleri olarak işlev görmekte ve canlı çeşitliliğine ev sahipliği yapmaktadır. Bu yıkımın ardından, bu alanların taşınması için ise Bağcılar gibi bir semte başvurulmuştur. Bağcılar'ın zaten mevcut olan mikroorganizmalarıyla, doğasıça tahrip edilen alanların karşılaştırılması bile bir alaycı durumdur.
Ayrıca, Atatürk Havalimanı'nın avm'ye dönüştürülmesi ve lüks sitelerin, gökdelenlerin dikilmesi de bu projenin çevre felaketini tamamlayıcı unsurlarıdır. Bu gelişmeler, şehrin soluk alabileceği yeşil alanların daha da azalmasına neden olacaktır.
İstanbul Havalimanı projesi, yalnızca çevresel açıdan değil, aynı zamanda toplumsal ve ekonomik açıdan da eleştirilere maruz kalmıştır. Projenin maliyetinin aşırı yüksek olması, kamu kaynaklarının verimsiz kullanılması ve bölgedeki esnafın haklarının hiçe sayılması gibi konular da projeye yönelik tepkileri artırmıştır.
Sonuç olarak, İstanbul Havalimanı projesi, çevresel yıkımın yanı sıra toplumsal ve ekonomik adaletsizlikleri de beraberinde getiren bir girişimdir. Bu proje, doğaya ve insanlığa karşı işlenen bir suçtur. Gelecek nesillere yaşanabilir bir dünya bırakmak yerine, lüks ve rant peşinde koşan bu yaklaşım, sürdürülebilir ve etik olmayan bir tutum sergilemektedir. Bu felaketin sorumluları, tarih karşısında hesap vermek zorundadır.
Son yıllarda İstanbul'da gerçekleşen en tartışmalı ve çevresel açıdan yıkıcı projelerden biri, kuşkusuz ki İstanbul Havalimanı'dır. Bu proje, şehrin doğal dokusunu ve ekosistemini hiçe sayan, yalnızca kısa vadeli ekonomik kazançları gözeten bir yaklaşımın sonucudur.
Havalimanı inşaatı için kesilen ağaçlar, bizim çevreye ve doğaya saygımızın bir göstergesi olmalıydı. Oysa ki bu ağaçlar, hırslı ve acımasız bir şekilde söküldü. Bu eylem, doğaya ve gelecek nesillere karşı işlenen bir suçtur. Kesilen her ağaç, evrilip çevrilen her doğal yaşam alanı, birilerinin cebine indirilen rantlarla lüks içinde yaşayacak torun tombalakların bedelidir.
Boşaltılan göller ve değiştirilen doğal yaşam alanları da bu yıkımdan nasibini almıştır. Bu hassas ekosistemler, insan müdahalesiyle tahrip edilmiş ve yok olmuştur. Oysa bu alanlar, şehrin ciğerleri olarak işlev görmekte ve canlı çeşitliliğine ev sahipliği yapmaktadır. Bu yıkımın ardından, bu alanların taşınması için ise Bağcılar gibi bir semte başvurulmuştur. Bağcılar'ın zaten mevcut olan mikroorganizmalarıyla, doğasıça tahrip edilen alanların karşılaştırılması bile bir alaycı durumdur.
Ayrıca, Atatürk Havalimanı'nın avm'ye dönüştürülmesi ve lüks sitelerin, gökdelenlerin dikilmesi de bu projenin çevre felaketini tamamlayıcı unsurlarıdır. Bu gelişmeler, şehrin soluk alabileceği yeşil alanların daha da azalmasına neden olacaktır.
İstanbul Havalimanı projesi, yalnızca çevresel açıdan değil, aynı zamanda toplumsal ve ekonomik açıdan da eleştirilere maruz kalmıştır. Projenin maliyetinin aşırı yüksek olması, kamu kaynaklarının verimsiz kullanılması ve bölgedeki esnafın haklarının hiçe sayılması gibi konular da projeye yönelik tepkileri artırmıştır.
Sonuç olarak, İstanbul Havalimanı projesi, çevresel yıkımın yanı sıra toplumsal ve ekonomik adaletsizlikleri de beraberinde getiren bir girişimdir. Bu proje, doğaya ve insanlığa karşı işlenen bir suçtur. Gelecek nesillere yaşanabilir bir dünya bırakmak yerine, lüks ve rant peşinde koşan bu yaklaşım, sürdürülebilir ve etik olmayan bir tutum sergilemektedir. Bu felaketin sorumluları, tarih karşısında hesap vermek zorundadır.