Bugün moralimi bozan bazı olaylar yaşadım. Akşamüstü canım sıkılmış bir halde bir kafenin önündeki bankta otururken, karşımda yattığım hastaneyi gördüm. Yüksek katlı odadan dışarı baktım ve aşağıdaki insanlara bakarak içimden, "Keşke ben de onların arasında olabilseydim," dedim. Niyetim kabul olmuştu, anladım. Bu farkındalıkla moralim yükseldi. Hemen kahve alıp ders çalıştım ve akşam serinliğinde müzik eşliğinde yürüyüş yaparak hayatın güzelliklerini hissettim. Her şey çok daha iyi olacak. 
(Edit: Yazının sonundaki "de" ayrı yazılmıştır.)
(Edit: Yazının sonundaki "de" ayrı yazılmıştır.)