Jayant Narlikar

[bullvar_katip]

Jayant Vishnu Narlikar (d. 19 Temmuz 1938), Üniversiteler Arası Astronomi ve Astrofizik Merkezi'nde (IUCAA) çalışmış Hint astrofizikçi ve emekli profesördür. Sir Fred Hoyle ile birlikte Hoyle-Narlikar teorisi olarak bilinen konformal yerçekimi teorisini geliştirdi. Albert Einstein'ın görelilik teorisini ve Mach prensibini benisemiştir. Bir parçacığın eylemsizlik kütlesinin, kozmik devrin bir fonksiyonu olan bağlantı sabiti ile çarpılan diğer tüm parçacıkların kütlelerinin bir fonksiyonu olduğunu öne sürer. Erken yaşam Narlikar, 19 Temmuz 1938'de Hindistan'ın Kolhapur kentinde akademisyen bir ailede doğdu. Babası Vishnu Vasudev Narlikar, Varanasi'deki Banaras Hindu Üniversitesi'nde profesör ve matematik bölüm başkanı olarak görev yapan bir matematikçi ve teorik fizikçiydi. Annesi Sumati Narlikar, Sanskritçe uzmanıydı. Eşi Mangala Narlikar da matematikçidir. Narlikar'ın üç kızı vardır. Dayısı, V. S. Huzurbazar tanınmış bir istatistikçiydi. Kariyer Narlikar okul eğitimine Central Hindu Koleji'nde (şimdiki adı Central Hindu Boys School) başladı. Lisans diplomasını 1957'de Banaras Hindu Üniversitesi'nden aldı. Daha sonra Cambridge Üniversitesi'nde babası gibi Fitzwilliam Koleji'nde eğitimine devam etti, burada matematik alanında BA (Tripos) derecesi aldı ve 1959'da kıdemli asistan oldu. 1960 yılında astronomi alanında Tyson Madalyası kazandı. 1962 yılında Cambridge'deki doktora çalışmaları sırasında Smith's Ödülünü kazandı. Doktora derecesini 1963'te Fred Hoyle'un denetiminde aldıktan sonra, Cambridge'deki King's College'de Berry Ramsey üyesi olarak görev yaptı ve 1964'te astronomi ve astrofizik alanında yüksek lisansını tamamladı. 1972'ye kadar bu görevde çalıştı. 1966'da Fred Hoyle ile birlikte, Cambridge'de Teorik Astronomi Enstitüsü'nü kurdu ve altı yıl enstitünün kurucu üyelik görevini üstlendi. 1972'de Hindistan'ın Mumbai kentindeki Tata Temel Araştırma Enstitüsü'nde (TIFR) profesör olarak görev yapmaya başladı. Enstitüde, teorik astrofizik grubunun yöneticiliğini yaptı. 1988'de Hindistan Üniversitesi Hibe Komisyonu ve Üniversiteler Arası Astronomi ve Astrofizik Merkezi'ni kurdu. 1981'de Dünya Kültür Konseyi'nin kurucu üyesi oldu. Narlikar, kozmoloji alanındaki çalışmalarıyla, özellikle popüler Big Bang modeline alternatif modellerle tanınır. 1994-1997 yılları arasında Uluslararası Astronomi Birliği Kozmoloji Komisyonu başkanlığını yaptı. Araştırma çalışmaları, Mach prensibi, kuantum kozmolojisi ve uzaktan eylem konularına yoğunlaşmıştır. 41km'de elde edilen stratosferik hava örneklerinden mikroorganizmaların kültürlendiği bir çalışmada yer aldı. Ulusal Eğitim Araştırmaları ve Eğitimi Konseyi tarafından yayınlanan Bilim ve Matematik ders kitaplarını geliştirmekten sorumlu ders kitabı geliştirme komitesi olan Bilim ve Matematik Ders Kitapları Danışma Grubu'nun başkanlığını yaptı. Başarılar Narlikar birçok ulusal ve uluslararası ödül ve fahri doktora almıştır. Hindistan'ın ikinci en yüksek ödülü olan Padma Vibhushan ödülünü, araştırma çalışmaları sonucu 2004 yılında kazandı. 1965 yılında Padma Bhushan ünvanını aldı. 1981'de FIE Vakfı tarafından Rashtra Bhushan ödülü verildi. 2010 yılında Maharashtra Bhushan Ödülü'nü aldı. Narlikar, bilimsel araştırmalarının yanı sıra kitapları, makaleleri, radyo ve televizyon programları aracılığıyla bir bilim iletişimcisi olarak da tanınmaktadır. Bu çabaları ile 1996 yılında UNESCO tarafından Kalinga Ödülü ile onurlandırıldı. 1989 yılında Merkez Hintçe Müdürlüğü tarafından verilen Atmaram Ödülü'nü aldı. 1990'da Hindistan Ulusal Bilim Akademisi'nin İndira Gandhi Ödülü'nü aldı. Ayrıca 2009'da Infosys Ödülü için Fiziksel Bilimler jürisinde görev yaptı. Kitaplar Bilimsel makaleler, kitaplar ve popüler bilim literatürünün yanı sıra Narlikar, İngilizce, Hintçe ve Marathi dillerinde bilimkurgu, roman ve kısa öyküler yazmıştır. Kurgusal olmayan kitaplar Gerçekler ve Kozmolojide Spekülasyonlar, G. Burbridge ile, Cambridge University Press 2008, ISBN 978-0-521-13424-8 Kozmolojide Güncel Konular, 2006 Kozmolojiye Farklı Bir Yaklaşım: Statik Bir Evrenden Büyük Patlama ve Gerçeğe Doğru, 2005 Fred Hoyle'un Evreni, 2003 Bilimsel Kenar: Vedik'ten Modern Zamanlara Hintli Bilim Adamı, 2003 Kozmolojiye Giriş, 2002 G. Burbridge ve Fred Hoyle ile Kozmolojiye Farklı Bir Yaklaşım, Cambridge University Press 2000, ISBN 0-521-66223-0, Kuasarlar ve Aktif Galaktik Çekirdekler: Bir Giriş, 1999 Kara Bulutlardan Kara Deliklere, 1996 Kara Bulutlardan Kara Deliklere (Üçüncü Baskı), 2012, [20] Evrenin Yedi Harikası, 1995 Bilim Felsefesi: Doğa ve Sosyal Bilimlerden Perspektifler, 1992 Galaksi dışı evren: Fred Hoyle ve Chandra Wickramasinghe ile alternatif bir görüş, Nature 346 : 807-812, 30 Ağustos 1990 Yerçekimi ve Kozmolojide Öne Çıkanlar, 1989 İlkel Evren, 1988 Evrendeki Şiddet Olayları, 1982 Yerçekiminin Hafif Tarafı, 1982 Fizik-Astronomi Sınırı (ortak yazar Sir Fred Hoyle), 1981 Evrenin Yapısı, 1977 Maddenin Yaratılışı ve Anormal Kırmızıya Kaymalar, 2002 Genişleyen Evrenlerde Radyasyonun Soğurucu Teorisi, 2002 Kurgusal kitaplar Vaman'ın Dönüşü, 1990 Macera Kuyruklu Yıldız Kişisel yaşamı Narlikar bir matematik araştırmacısı ve profesör olan Mangala Narlikar ile evlidir. Çiftin üç kızı vardır. Cambridge Üniversitesi sosyal bilimler alanında bir akademisyen olan Amrita Narlikar'ın amcasıdır. Kaynakça Dış bağlantılar Jayant Narlikar ile uzaydan gelen virüs üzerine bir röportaj (2003) Jayant Narlikar ile Evrenin kökeni üzerine bir röportaj (2004, İspanyolca) Jayant V. Narlikar'ın Özet Biyografisi Ortak Girişim Narlikar Yayınları – 1. Kısım Ortak Girişim Narlikar Yayınları – 2. Kısım Kozmoloji, Gerçekler ve Sorunlar (Fransızca) Narlikar, 1962'de nötrinoların ışıktan hızlı hareket ettiğini tahmin etti Kategori:Marathi dilinde yazan yazarlar Kategori:Maharashtra Bhushan Ödülü sahipleri Kategori:Kalinga Ödülü sahipleri Kategori:1938 doğumlular Kategori:Yaşayan insanlar