Jovan Horvat

[bullvar_katip]

Kurtićli Jovan Samuilović Horvat, ayrıca Ivan Horvat (, ; Jovan Horvat , Ivan Khorvat , Ivan Samoylovich Khorvat ve Ivan Samuilovich Khorvat olarak da bilinir ; Petrovaradin, Habsburg Monarşisi, 1722 — Stary Saltiv, Harkiv, Rus İmparatorluğu yakınları, 18 Kasım 1786), modern Kirovohrad Oblastı sınırları içinde yeni Sırbistan'ı Kuran Sırp kökenli bir Rus generaldi. Biyografisi Jovan Horvat'ın ataları aslen Slavonia'lıydı. 1670'lerde, dedesi Marko Kurtić, Semendire sancağından mülteci olarak geldiklerinde ailesinin 1740'tan beri yaşadığı Habsburg Askeri Sınırı'na yerleşti. Marko, atalarının düşmanlarıyla savaşan Avusturya ordusunda ön plana çıktı ve İmparator I. Leopold'dan bir asalet patenti ve bir arma kazandı. Oğlu Samuil, Arad yakınlarındaki Curtici adlı ailenin adını taşıyan bir köyde toprak sahibi oldu. 1726'da Samuil, Waradin Valisi (günümüzde Oradea, Romanya) olarak görev yaptıktan sonra VI. Karl'dan Kurtić Asalet unvanı aldı. Daha sonra, 1722'de Petrovaradin'de doğan Samuil'in oğlu Jovan, bir Avusturya piyade alayında ve daha sonra unvanının da tanındığı Rusya'da askeri saflarda ilerlerken asalet unvanını gururla taşıyacaktı. 1751'de Jovan Samuilović Horvat de Kurtić, kardeşi Dimitrije ve Nikola ve Teodor Chorba, Rusya'nın Avusturya Büyükelçisi Mikhail Petrovich Bestuzhev-Ryumin ile temasa geçerek Rusya'ya göç etmek için izin istedi. Bestuzhev-Ryumin, taleplerini Rus Hükûmeti tarafından onaylanması koşuluyla kabul etti. Hükûmet sadece göçmenliklerini onaylamakla kalmadı, aynı zamanda onlara ve ailelerine vatandaşlığı ve Rus ordusunda çalışma teklifinde bulundu. Nitekim Avusturya ordusunda görev yapan tüm subayların ailelerine vatandaşlık verilmiş ve tüm subaylara Rus ordusunda iş verilmiştir. St. Petersburg'dan bir cevap beklerken, Jovan Horvat, 281 diğer askeri subay ve astsubay ile birlikte istifa taleplerini Avusturya Aulic savaş Konseyi Hofkriegsrat'a sundu, böylece Avusturya ordusundan serbest bırakılıp Rus hizmetine transfer edilebildiler. İstifaları derhal, o sırada Rus İmparatoriçe ile dostane ilişkiler içinde olan, onları görevden alma ve yükümlülüklerinden kurtarmada hiçbir sorun yaşamayan Avusturya İmparatoriçesi Maria Theresia'ya iletildi. 13 Temmuz 1751'de Büyükelçi Bestuzhev-Ryumin, Rusya İmparatoriçesi Yelizaveta'dan Horvat ve diğer subayların Rusya'ya gitmelerine izin verildiğine ve Rus ordusunda kendilerine iş imkanı sağlanacağına dair teyit aldı. Horvat nihayetinde General rütbesine terfi edecekti ve eşit élan gösteren diğer subaylar da Rus ordusunda yüksek rütbelere ulaştı. Bestuzhev-Ryumin, sekreteri Chemyev, Horvat ve kardeşleri Nikola, Todor ve Jovan Chorba, Jovan Šević ve Rajko Depreradović, göçü üç grup halinde organize etmek için yola çıktı. Jovan Horvat liderliğindeki subaylar, aileleri ve diğerlerinden oluşan bir konvoy Avusturya'yı terk etti ve 1751 Eylülünün sonunda İmparatorluk Rusya'sına ulaştı. Yerleşimlerin çoğu, anavatanlarında bulunanların adını almıştır. İmparatoriçe'nin izniyle Jovan Horvat, Azize Elizabeth Kalesi'nin temelini inşa etti (adı şu anda Kirovohrad Oblastı'nın idari merkezi olan Kropyvnytskyi'de bulunan Azize himayesinin onuruna verildi). Kale, Rusya'nın Türkiye'ye karşı kazandığı zaferde önemli bir rol oynayacaktı. Rus-Türk Savaşı'ndan sonra, Novorossiya'da (eski adıyla yeni Sırbistan ve Slavo-Sırbistan) bulunan tüm silahlı kuvvetlerin Komutanı olan Korgeneral Peter Tekeli, Zaporojya Kazaklarını dağıtmak ve 1775'te Zaporojya Siçi üssünü yok etmek için St. Elizabeth Kalesini kullandı. Horvat, emri altında alayları birleştiren 1759'da kurulan Yeni Sırp coprusunda, Rus İmparatorluğu topraklarında Sırp ulusal çekirdeğinin oluşum olasılığını gördü. Askeri işler, dışişleri, ekonomi ve finans departmanlarıyla yürütme gücünün başıydı, ancak yol boyunca birçok düşmanla karşılaştı. Başlattığı ve kurduğu Yüksek Mahkeme, onu görevi kötüye kullanma ve yolsuzluk iddialarından sürgüne mahkum eden mahkemenin aynısıydı. II. Katerina'nın kararnamesiyle, 1762'de görevden alındı ve o zamanlar önemsiz Bir Archangelgorod Valiliği kasabası olan Vologda'ya kovuldu. Sonunda İmparatoriçe Katerina tarafından affedildi ve ancak Peter Tekeli'nin 1775'teki müdahalesinden sonra geri dönmesine izin verildi. Jovan Horvat, 1786'da 64 yaşında mülkünde öldü. Kaynakça Kategori:Rus İmparatorluğu generalleri Kategori:18. yüzyılda Ruslar Kategori:1786 yılında ölenler Kategori:1723 doğumlular