Kango (Japonca)

[bullvar_katip]

Kango (; ; yani "Han sözcükleri"), Japonca söz varlığında Çinceden kaynaklanan ya da Çinceden alınmış unsurlarla yaratılmış sözcüklere verilen isim. Bazı dilbilimsel yapılar ve cümle kalıpları da "Kango" olarak nitelendirilebilir. Kango, Japonca söz varlığını oluşturan üç geniş kategoriden birini teşkil eder. Diğer kategoriler ise Japoncaya has sözcükler ve başta Batı dilleri olmak üzere diğer yabancı dillerden kaynaklanan sözcükler . Sözcüklerin %18-%20'si günlük konuşmada kullanılmak üzere çağdaş yazılı Japonca sözlüğünde barındırılan sözcüklerin yaklaşık %60'ının kangodan ibaret olduğu tahmin edilmektedir. Resmî ya da edebî bağlamlarda ya da soyut veya karmaşık düşünceler ifade edilirken bu tür kango sözcüklerinin kullanımı artar. Kango, yani Japoncada Çinceden türemiş sözcüklerin kullanımı, , yani Japonya'daki yerel Japonlar tarafından tarihî olarak yazılmış Edebî Çinceden farklıdır. Hem çağdaş Japoncaki kango hem de klasik kanbun sözcükleri, Korece ile Vietnamcada da rastlanan dilbilimsel ve fonetik unsurlar içerir; yani has Çinceden oluşmaktan ziyade, konuşuldukları milletlerdeki yerli dillerle karışmış "Çin-yabancı" sözcüklerdir. Japoncada türemiş ve sık sık yeni anlamlar taşıyan bu tür sözcükler olarak bilinir. Bu sözcüklerin birçoğu, Meiji Restorasyonu boyunca Asya'nın haricinden kaynaklanmış kavramları tanımlamak için yaratıldı ve birçoğu da Çinceye . Kango ayrıca çağdaş Çince lehçelerinden kaynaklanan gairago sözcüklerinden ayırt edilir. Bu Çince gairago sözcükleri bazen kango sözcükleri gibi Çin karakterleri ya da kanji ile yazılır. Örneğin, çağdaş bir Çince lehçesinden alınmış (Pekin, "Pekin") sözcüğü kango olarak sayılmaz, ancak Çinceden kaynaklanan unsurlarla yaratılmış (Hokkyō, "Kuzeyin Başkenti", Kyoto şehrine verilen bir lakap) sözcüğü ise kango olarak sayılır. Ayrıca bakınız Wasei-eigo Avrupa dillerindeki Dipnot Kaynakça Kategori:Çince Kategori:Eski Japonca Kategori:Japonca sesbilimi Kategori:Japonca söz varlığı