kardeşle küs olmak

[bariskocbjhi]

Küs olmayı, şu anda içinde bulunduğumuz duruma bin kere tercih ederdim çünkü o zaman aramızda olan bu uzaklığın bir nedeni olduğunu bilirdim. "Ya falanca olayda çok kırdım abimi" veya "Keşke o gün öyle şeyler söylemeseydim" falan derdim kendi kendime ve kapısına köpek olurdum benim abim olsun diye. Şu hayatta sizi anne ve babanızdan sonra koşulsuz seven tek insan kardeş/abi veya abla oluyor. Eğer yoksa böyle birisi hayatınızda, var olduğunda hissettirdiği şeyleri bilmediğiniz için üzülmeyin. Asıl üzüntü hayatınızda olmasına rağmen olmaması çünkü. Ne biliyim, biz hiç sinemaya, tiyatroya, yemek yemeye hatta gezmeye bile gitmedik. Hep hissetmişimdir eksikliğini. Beni biraz olsun sevsin diye tüm kumar ve iddia borçlarını yüklendim ödedim/ödüyorum -halbuki ne saçma ama denedim işte- ama ne yaparsanız yapın bazen yine de sevdirmiyorsunuz kendinizi. Hoş bir teşekkür bile yeterdi ya da sadece sarılsaydı. Neyse canı sağolsun. Çok isterdim bir abi kardeş ilişkimiz olsun ama benim payıma düşen de bu. Kardeşlerinizi, abilerinizi, ablalarınızı çok sevin ya, sakın küsmeyin. Bakın bazılarımızın hayatında olsa dahi olmuyor. Bu daha boktan bir şey.