Karl Eliasberg

[bullvar_katip]

Karl Ilitch Eliasberg (, ), (d. 10 Haziran 1907; Minsk - ö. 12 Şubat 1978; Leningrad) Sovyet orkestra şefi. Şostakoviç'in 7. Senfonisi'nin Leningrad Galası'nın orkestra şefiydi. Hakkında Eliasberg, 1929'da Leningrad Konservatuvarı'nan kemancı olarak mezun oldu ve Leningrad Radyosu'na şef olarak katılmadan önce 1929'dan 1931'e kadar Leningrad Müzikal Komedi Tiyatrosu'nun şefiydi. Leningrad Kuşatması Eliasberg Leningrad Radyo Orkestrası şefiydi veLeningrad Filarmoni Orkestrası'nın ikinci şefiydi. Leningrad'da pek çok kültür faaliyeti gerçekleştirdi. Leningrad Kuşatması sırasında Dmitri Şostakoviç 7. Senfonisi'ni çalan orkestranın şefiydi Senfoni, 5 Mart 1942'de Samuil Samosud yönetiminde Kuibyshev'de daha önce prömiyer edilmişti ve daha sonra 29 Mart 1942'de Moskova'da galası yapıldı. Londra'da 22 Haziran 1942'de ve New York'ta 19 Temmuz 1942'de çalındı. Eliasberg'den Leningrad prömiyerini yapması istendiğinde orkestranın sadece 15 üyesi mevcuttu; diğerleri ya açlıktan ölmüş ya da Nazilerle savaşmak için kentten ayrılmıştı. Konser 9 Ağustos 1942'de Leningrad Bolşoy Filarmoni Salonu'nda ana orkestra, yedek orkestra ve askeri gruplardan toplanabilen kişilerle gerçekleşti. Senfoni radyodan da yayınlandı. Savaş sonrası süreçte gala performansı Eliasberg'in "şehrin kahramanı" olarak görülmesini sağladı ancak kuşatma tam anlamıyla sona erdiğinde ve Filarmoni Leningrad'a döndüğünde kişisel popülerliği giderek azaldı. Filarmoni Orkestrası şefi Yevgeni Mravinski, tüm popülerliği kendisinde toplaması, otoriterliği ve hoşgörüsüzlüğü nedeniyle Eliasberg'in Leningrad'daki kariyerine engel oldu. 1945 ve 1975 arasında Eliasberg, Leningrad'da 7. Senfoni'ye sadece 3 kez daha şeflik yapabildi, her biri yedek orkestraya sahipti. 1961'de sadece 1. kez şeflik yaptı. 1964'te, Şostakoviç'in de katıldığı bir performanstan önce Eliasberg ve 22 orijinal müzisyen bir araya geldi. 27 Ocak 1964'te 22 yıldan sonra ilk kez bir araya geldiler. Hayatta kalanlar aynı ilk koltuklarında çaldılar. Eliasberg, konserin o zamanlar sahne alan ancak ölen müzisyenlere adanmış olduğunu ve seyircinin ayakta alkışladığını söyledi. Son kez ölümünden üç yıl önce 9 Mayıs 1975 orkestra şefliği yaptı. Eliasberg'ın tanınırlığı 1978'de öldüğünde büyük ölçüde azalmıştı, kendisi "Bu anlar sık gelmiyor. Şöhretin ihtişamı, kaybının olmasına dair kederi ve belki de hayatınızın en parlak anlarının gittiği düşüncesi." ifadelerini kullandı. Külleri Piskaryovskoye Anıt Mezarlığı'nın arkasındaki küçük bir arsaya gömüldü. Ancak Sankt-Peterburg belediye başkanı Anatoliy Sobçak'ın yürüttüğü bir kampanya sonucu mezarı galanın ellinci yıl dönümünde daha prestijli bir mezarlık olan Volkovo Mezarlığı'na taşındı. Kayıtları Brahms : German Requiem (rec. 1960), Symphony No.3 (rec. 1948), Symphony No.4 (canlı konser kaydı, 9 Mayıs 1960), Double Concerto (rec. 1951, David Oistrakh ve Sviatoslav Knushevitsky ile ) Mahler : 4 numaralı senfoni, soprano Natalya Rozhdestvenskaya SSCB Devlet Senfoni Orkestrası ile . Rec. 19 Eki 1954 Şostakoviç : Senfoni No. 7 Leningrad Filarmoni . Canlı konser kaydı, 27 Oca 1964 Sergei Taneyev : 1 ve 3 numaralı Senfoniler B minörde JS Bach. Canlı konser kaydı, 24 Nisan 1957) Popüler kültürde Eliasberg'in savaş kariyerini The Conductor adlı romanında kurguladı. Leningrad Kuşatması sırasındaki konser, Konser BBC Two'da yayınlanan Hitler'e Meydan Okuyan Leningrad ve Orkestra adlı belgesele konu oldu. Aynı konuda BBC'nin daha önceki radyo yayınları olan Witness ve Newshour'da da yer aldı. Kaynakça Kategori:20. yüzyıl orkestra şefleri Kategori:Rus orkestra şefleri Kategori:1978 yılında ölenler Kategori:1907 doğumlular Kategori:Rusya'da ölenler Kategori:Minsk doğumlular Kategori:Sovyet müzisyenler