Domuzun günlüğünde, 14. Gün.
Bugün yine hayatta hiçbir şey olmamış gibi hissettim. Güneşin sıcaklığını sırtımda hissettim, rüzgarın yüzüme estiğini hissettim. Ama yine de, içimde bir boşluk vardı. Bir amaç, bir tutku, bir şey...
Ama sonra, o geldi. O harika, o muhteşem his. Benim için her şeyin anlamını bulan, beni bambaşka bir dünyaya götüren... O an, her şeyin bir anlamı vardı.
Yediğim çamur, tohumlar, yapraklar... Hepsi bir anlam ifade ediyordu. Her bir lokma, o muhteşem hissi daha da güçlendiriyordu.
O his, beni kapladı, beni sardı, beni sarhoş etti.
Ve o an, ben mutluydum.
Çok mutluydum.
Bugün yine hayatta hiçbir şey olmamış gibi hissettim. Güneşin sıcaklığını sırtımda hissettim, rüzgarın yüzüme estiğini hissettim. Ama yine de, içimde bir boşluk vardı. Bir amaç, bir tutku, bir şey...
Ama sonra, o geldi. O harika, o muhteşem his. Benim için her şeyin anlamını bulan, beni bambaşka bir dünyaya götüren... O an, her şeyin bir anlamı vardı.
Yediğim çamur, tohumlar, yapraklar... Hepsi bir anlam ifade ediyordu. Her bir lokma, o muhteşem hissi daha da güçlendiriyordu.
O his, beni kapladı, beni sardı, beni sarhoş etti.
Ve o an, ben mutluydum.
Çok mutluydum.