Tabakalanma Kazılardan ortaya çıkan sonuçlara göre höyüğün Neolitik Çağ, Halaf Dönemi, Geç Kalkolitik Çağ, Erken Tunç Çağı ve Orta Tunç Çağı'nda yerleşim gördüğü anlaşılmaktadır. Buluntular Aşağı şehirde yer alan Halaf yerleşiminin 20 hektarlık bir alana yayılmış olduğu belirtilmektedir. Obeyd yerleşiminin de geniş bir alana yayıldığı anlaşılmaktadır. Halaf tabakalarından birindeki açma, Kuzey Suriye'deki Tell Sabi Abyad'dan bilinen Halaf Geçiş malzemesi verirken diğer açmalardan Orta ve Geç Halaf buluntuları elde edilmiştir. Mimari açıdan en zengin buluntular yerleşmenin Erken Tunç Çağı I. evreye göre hızla büyüdüğü Erken Tunç Çağı'nın II. ve III. evrelerinde görülmektedir. Aşağı şehirde anıtsal boyutta taş temelli bir surla çevrili en az 900 metrekarelik kerpiç bir yapı açığa çıkarılmıştır. Binanın 1 metre kalınlıktaki taş temellinde çamur harç kullanılmıştır. Surdan iç kısma 13 metrelik dar bir koridordan girilmektedir. Yapıda açığa çıkarılan, birbirine geçit vermeyen iki mekan vardır. Değerlendirme Erken Tunç çağı yerleşiminin yaklaşık 40 hektarlık bir yayılma alanıyla Güneydoğu Anadolu'da bilinen en büyük yerleşim olduğu belirtilmektedir. Yapılardaki özenli işçilik ve anıtsal yapılar, yerleşimin bir kent olduğunu doğrulamaktadır. İşbölümüne dayalı bir ekonomi olduğu, yöneticinin iç kalede ikamet ettiği anlaşılmaktadır. Halay yerleşimi tabakalarından sağlanan materyal üzerinden yapılan, hata payından arındırılmış radyokarbon tarihleme yöntemi sonucu yerleşmenin MÖ 6000 – 5500 tarihlerinde başlamış olduğu yönündedir. Tahribat durumu Atatürk Barajı'ndan Harran Ovası'na ulaşan su kanallarından birinin, Kazane Höyük Halaf yerleşiminin tam ortasından geçtiği görülmektedir. Dış bağlantılar Yakın plan kroki Fotoğraflar Kaynakça Kategori:Şanlıurfa ilindeki höyükler