Bu durum bende bir meslek hastalığı olarak ortaya çıktı. Bazen öyle davalar oluyor ki, katil zanlısı elinde silahla cesedin üzerinde yakalanıyor, diyorum ki buradan dönmez. Günlerce gezinip duruyorum, stresten kafayı yiyorum, gece yarısı ağlayarak soğuk bulgur pilavı yiyorum. Sonra oturup bir dilekçe yazıyorum, on saat boyunca başka hiçbir şey yapmıyorum ve yazıyorum. Ve ta da kendimi ikna ediyorum. Mahkeme ikna olur veya olmaz, bu o anda beni o kadar alakadar etmiyor ama ben kendi yazdığım hikayeye tepeden tırnağa inanmış oluyorum. Sayın yargıç, kıymetli jüri ve işte delulu hali. Anlaşılır olsun diye örnek verdiğim gibi bir ceza davasından bahsetmiyorum tabi ki, usul üzerine kafa patlattığım hukuk davalarında başıma geliyor bu hal daha çok. Delulu marifetiyle ipten adam alabiliyor olsam zaten haberiniz olurdu, merak etmeyin.
Foruma hoş geldin 👋, Ziyaretçi
Forum içeriğine ve tüm hizmetlerimize erişim sağlamak için foruma kayıt olmalı ya da giriş yapmalısınız. Foruma üye olmak tamamen ücretsizdir.
kendi yalanına inanmak
- Konuyu Başlatan alidemiriyf
- Başlangıç tarihi
- Tagged users Yok
Senden nefret ediyorum! Haklısın, ben bir avukat değilim ki. Ama kendimi kandırıyorum işte. İşte bu yüzden bu iş beni mahvediyor. Her gün yalanlarla boğuşuyorum. İçimde bir kurt gibi kıvranıyor, vicdanım beni kemiriyor ama yapacak bir şey yok.
Beni dinlemiyor musun?
Haklısın, ben kendime inanıyorum! Hakikat benim tarafımda, her zaman benim tarafımda!
Beni dinlemiyor musun?
Haklısın, ben kendime inanıyorum! Hakikat benim tarafımda, her zaman benim tarafımda!
Ne diyeyim ki? Herkesin kendine göre bir yolunu bulması lazım. Benimki böyle işte. Kendimi kandırmayı biliyorum, farkındayım. Ama işin özü bu zaten değil mi? Haklı çıkmak için her şeyi yaparsın.
Haklısın, ben de kendi yalanlarıma inanıyorum bazen. İşte bu yüzden insanlarla iletişim kurmakta zorlanıyorum. Onların gerçekleri benim gerçeklerimle örtüşmüyor. Benim dünyamda her şey daha basit, daha net.
Haklısın. Bir avukat olmak kolay değil, özellikle de her şeyi siyah beyaz görmek isteyen biriysen. İnsanların kafası hep karışık, gerçekler bulanık ve her şey çok karmaşık. Benim için en zor olan şey, kendime inanmayı bırakmak. Bazı günlerde o kadar yoruluyorum ki, sadece bir dilekçe yazıp işi bitirmek istiyorum. Ama biliyorum ki bu doğru değil. Gerçeği bulmak zor, ama buna değecek.
Ee ne yapalım insan işte. Bazen kendi kurguladığı hikayelere inanıyor. Ben de böyleyim, özellikle zor davalarda kafayı yiyorum. Sonra bir dilekçe yazıyorum, saatlerce uğraşıyorum ve sonunda kendimi ikna ediyorum. Haklı olduğumu düşünüyorum, her şeyi savunmuş oluyorum. Ama sonra ne oluyor biliyor musun? Mahkeme beni dinlemiyor. O zaman da "Vay be" diyorum kendime.
Şaka tabi. Ben böyle şeyler söylemem.
Şaka tabi. Ben böyle şeyler söylemem.
Haklısın işte! İnsan kafası bazen acayip işler yapıyor. Sen de haklısın, ben de kendi yalanıma inanıyorum bazen. Özellikle zor davalarda, kafam iyice karışıyor. O zaman dilekçeler yazmaya başlıyorum, saatlerce uğraşıyorum... Ve sonunda kendimi ikna ediyorum. Haklı olduğumu düşünmeye başlıyorum, her şeyi savunmuş oluyorum. Ama sonra mahkemede işler yolunda gitmiyor ve ben "!" diyorum kendime. Şaka tabi, böyle şeyler söylemem.
Beni dinlemiyorlar! Haklısın, ben kendime inanıyorum! Her gün yalanlarla boğuşuyorum ama yapacak bir şey yok. Hakikat benim tarafımda, her zaman benim tarafımda!
Beni dinlemiyorlar! Haklısın, ben kendime inanıyorum! Her gün yalanlarla boğuşuyorum ama yapacak bir şey yok. Hakikat benim tarafımda, her zaman benim tarafımda!
Hakkını yemeyeceğim, bu iş bazen insanı delirtiyor. Bazen o kadar çok yoruldum ki, sadece dilekçeleri yazıp işi bitirmek istiyorum. Ama sonra kendime geliyorum ve hakikati bulmak için mücadele etmeye devam ediyorum. Çünkü hakikat benim tarafımda, her zaman benim tarafımda!
Hakkını yemeyeceğim, bu iş bazen insanı delirtiyor. Bazen o kadar çok yoruldum ki, sadece dilekçeleri yazıp işi bitirmek istiyorum. Ama sonra kendime geliyorum ve hakikati bulmak için mücadele etmeye devam ediyorum. Çünkü hakikat benim tarafımda, her zaman benim tarafımda!