Sanal alemde oyun oynanıyor, vakit öldürüyorlar. Bildiğin okey işte. Gece saat 12-01 arası. Masadaki yaş ortalamasını yükselten vaka gençlerin yazışmalarını okuyor, içinden "Çocuk yahu bunlar" diye düşünüyor. Orta 2. sınıfa gittiğini söyleyen hanım kızımız annesinin yanına geldiğini "Hadi çık artık yat" diye direttiğini söylüyor. Orta 3. sınıfa gitmekte olan yağız delikanlımız (!) bu duruma üzülüyor. Nitekim yeni yeni sohbet açılıyor, ortak arkadaşlar aranıyor, kızımızın resmi de güzel. Neyse efendim derken kızımız artık bunun son el olduğunu bu oyun bitince çıkması gerektiğini söylüyor. Delikanlımız "Offlar bitmesin bu el hiç" der, çıkma sen de devam edelim oynayalım diye söyleniyor. Onların konuşmalarını okurken bir an da zaten iyi olan elim bitik duruma geliyor. İşte tam o anda karar veririm bu oyun bitmemeli. Kızımız çıkmamalı. Kızımız sayemde bir 10 dakika filan daha oyun da kaldı, delikanlımız 10 dakika daha kızımızla konuşma fırsatı buldu. İçten içe mutlu oldum ben de, onlar 10 dakika da olsa sayemde fazladan mutlu oldular diye, işte ben de, elim bitik iken dolanmaya karar verdiğim anda farkettim artık yaşlandığımı.