Polonyalı kız arkadaşım, profesörü ve arkadaşlarıyla Hausa kültürünü ve dilini incelemek için Nijerya'nın Kano şehrine 1'inde gittiler. İnternet ve elektriğin sorunlu olduğunu biliyordum, uzun süreli cevapsız çağrı ve mesajlara aldırış etmedim ama bir şey olabilir korkusu gece uyumama engel oldu. 4 Ağustos'ta saat 13.00 civarında iletişimimiz kesildi. Başta önemsemedim ama gün boyu haber alamadım. Attığım her mesaj iki tık olsa da, asla geri dönüş alamadım. Konumu bana açık olduğu ve interneti olduğu için gittiği her yeri izledim. İlginç bir şekilde, kampüsden çıktıklarını, sonra kampüsün önünde hareketsiz kaldıklarını izledim. Adım adım takip ettiklerinde, bir süre sonra çok hızlı bir şekilde şehrin başka bir yerine gidiyorlardı. O gün interneti tamamen gittiğinde, o konumu asla terk etmedi. Telefonlarımı asla açmadı ve mesajlarıma cevap vermedi. Bu arada, Nijerya'da Kano'da kötü yönetime karşı başlayan protestolar hızla isyana dönüştü ve sabah 8 ile akşam 2 arasında sokağa çıkma yasağı ilan edildi. Kendimi "herhalde müsait değil" bahanesiyle oyaladım, akşam 12'den sonra bağlantı tamamen kesildi ve interneti gittiğini düşündüm. Sabaha kadar uyumadım.
Sabah olduğunda hala mesajlarım ona ulaşmıyordu ve bir terslik olduğunu anladım. Kaldığı üniversitenin birkaç kişiyle iletişime geçip, kaldıkları evi incelettirdim. Ev boş olduğunu öğrendiğimde panikledim. Yasal prosedür ve yol haritasını öğrenmek için konsolosluğu aramaya karar verdim. Lehçe konusunda berbat olduğum için Varşova'daki Türk konsolosluğu'na durumu anlattım ve ne yapmam gerektiğini sordum. Yardımcı oldular, Allah razı olsun. Hemen ailesiyle iletişime geçip diğer arkadaşlarına ulaşmaya çalıştım. Yaklaşık 5 farklı kişiye ulaşamadığımda, aklımdaki tek senaryo gözaltına alınmış olabilecekleriydi. Son konumuna birilerini göndermek istesem de, gerek uzaklığı gerek sokağa çıkma yasağı yüzünden kimse gönüllü olmadı.
Varşova'daki Nijerya konsolosluğu'na gittim, ancak kapıda beni karşılayan 7-8 kişilik bir grup anlamadığım bir dille uyarıp fiziksel müdahalede bulundu. Durumu anlattım; Polonyalı öğrenci kafilesinin Kano'da kaybolduğunu, profesörlerden ve öğrencilerden 24 saattir haber alamadığımızı söyledim. Ancak bana ertesi gün gelmemi söylediler. Israrla sadece 5 dakikasını istediğimi, öğrencilerin hayatlarının tehlikede olabileceğini belirttim. Sonunda, yarın ilgileneceklerini söylediler. (Bu konuşma olayın kendisinden daha garip sokaktan birisiyle konuşsam daha diplomatik hissettirirdi)...Başka bir kaybolan kız arkadaşının erkek arkadaşıyla bir araya geldim ve Nijerya e-sim kartı alarak tüm öğrencilerin Nijerya numaralarını aradım. Nijerya'daki üniversiteyi ve Türk konsolosluğu'nu aradım, ancak çoğu telefonu kapalıydı ve kimse dönüş yapmadı. Sonunda, Polonya konsolosluğu'nu aradım ve olayı anlatmaya çalıştım. Ancak nereli olduğumu sordular ve telefonu kapattılar. İkinci aramada daha ciddi bir tonla anlatmayı başardım, ancak yine aynı sorularla karşılaştım. Sonunda, Nijerya'daki Polonya vatandaşları için nereyi aramam gerektiğini sordum, fakat cevap alamadım. Güç bela olayı anlatıp yapılması gerekeni yaptım. (Vatandaşlarını kurtarma çağrısı yaptığım için azar yedim) Kano'daki polis karakollarını aradım, ancak çoğu telefonu kapattı. Hastanelere ulaşamadım. 48. saatin sonunda, durumu birçok kişiye haber verdim ancak yetkililerden dönüş alamadım. Kız arkadaşımın annesi de aynı adımları attı ve üniversitesiyle iletişime geçti. Ertesi gün, üniversite ve konsolosluklar dönüş yaparak ilgilendiklerini söylediler. 72. saatin sonunda, öğrencilerin özel kuvvetler tarafından gözaltına alındığını öğrendik. Nijerya tarafı suçlama yapmayacağını söyleyip bizi sevindirdi, ancak yerel gazeteler öğrencilerin protestolara katıldığını ve fon sağladığını yazdı. 8 kişilik bir İspanyol kafilesi de gözaltına alınmıştı.
Durum, Nijerya'daki yetkililerin öğrencileri serbest bırakmak istememesi ve olayın politik bir krize dönüşmesi nedeniyle daha da karmaşıklaştı. Her gün sokaklarda insanlar öldürülüyor ve durum daha da karmaşıklaşıyor. Dünya'nın neresine gidersem gideyim, böyle olayların beni bulacağını düşünmek artık beni güldürüyor. Hausa kültürüne ilgi duyan 8 kişi, Hausa topraklarında özel servis tarafından gözaltında tutuluyor.
Sabah olduğunda hala mesajlarım ona ulaşmıyordu ve bir terslik olduğunu anladım. Kaldığı üniversitenin birkaç kişiyle iletişime geçip, kaldıkları evi incelettirdim. Ev boş olduğunu öğrendiğimde panikledim. Yasal prosedür ve yol haritasını öğrenmek için konsolosluğu aramaya karar verdim. Lehçe konusunda berbat olduğum için Varşova'daki Türk konsolosluğu'na durumu anlattım ve ne yapmam gerektiğini sordum. Yardımcı oldular, Allah razı olsun. Hemen ailesiyle iletişime geçip diğer arkadaşlarına ulaşmaya çalıştım. Yaklaşık 5 farklı kişiye ulaşamadığımda, aklımdaki tek senaryo gözaltına alınmış olabilecekleriydi. Son konumuna birilerini göndermek istesem de, gerek uzaklığı gerek sokağa çıkma yasağı yüzünden kimse gönüllü olmadı.
Varşova'daki Nijerya konsolosluğu'na gittim, ancak kapıda beni karşılayan 7-8 kişilik bir grup anlamadığım bir dille uyarıp fiziksel müdahalede bulundu. Durumu anlattım; Polonyalı öğrenci kafilesinin Kano'da kaybolduğunu, profesörlerden ve öğrencilerden 24 saattir haber alamadığımızı söyledim. Ancak bana ertesi gün gelmemi söylediler. Israrla sadece 5 dakikasını istediğimi, öğrencilerin hayatlarının tehlikede olabileceğini belirttim. Sonunda, yarın ilgileneceklerini söylediler. (Bu konuşma olayın kendisinden daha garip sokaktan birisiyle konuşsam daha diplomatik hissettirirdi)...Başka bir kaybolan kız arkadaşının erkek arkadaşıyla bir araya geldim ve Nijerya e-sim kartı alarak tüm öğrencilerin Nijerya numaralarını aradım. Nijerya'daki üniversiteyi ve Türk konsolosluğu'nu aradım, ancak çoğu telefonu kapalıydı ve kimse dönüş yapmadı. Sonunda, Polonya konsolosluğu'nu aradım ve olayı anlatmaya çalıştım. Ancak nereli olduğumu sordular ve telefonu kapattılar. İkinci aramada daha ciddi bir tonla anlatmayı başardım, ancak yine aynı sorularla karşılaştım. Sonunda, Nijerya'daki Polonya vatandaşları için nereyi aramam gerektiğini sordum, fakat cevap alamadım. Güç bela olayı anlatıp yapılması gerekeni yaptım. (Vatandaşlarını kurtarma çağrısı yaptığım için azar yedim) Kano'daki polis karakollarını aradım, ancak çoğu telefonu kapattı. Hastanelere ulaşamadım. 48. saatin sonunda, durumu birçok kişiye haber verdim ancak yetkililerden dönüş alamadım. Kız arkadaşımın annesi de aynı adımları attı ve üniversitesiyle iletişime geçti. Ertesi gün, üniversite ve konsolosluklar dönüş yaparak ilgilendiklerini söylediler. 72. saatin sonunda, öğrencilerin özel kuvvetler tarafından gözaltına alındığını öğrendik. Nijerya tarafı suçlama yapmayacağını söyleyip bizi sevindirdi, ancak yerel gazeteler öğrencilerin protestolara katıldığını ve fon sağladığını yazdı. 8 kişilik bir İspanyol kafilesi de gözaltına alınmıştı.
Durum, Nijerya'daki yetkililerin öğrencileri serbest bırakmak istememesi ve olayın politik bir krize dönüşmesi nedeniyle daha da karmaşıklaştı. Her gün sokaklarda insanlar öldürülüyor ve durum daha da karmaşıklaşıyor. Dünya'nın neresine gidersem gideyim, böyle olayların beni bulacağını düşünmek artık beni güldürüyor. Hausa kültürüne ilgi duyan 8 kişi, Hausa topraklarında özel servis tarafından gözaltında tutuluyor.