Toprak bana sükuneti öğret, ışıkla sakinleşen çimenler gibi.
Toprak; bana acıyı öğret, hafızası olan eski taşlar gibi.
Toprak; bana tevazuyu öğret, başlangıçla alçak gönüllü olan çiçekler gibi.
Toprak; bana şefkati öğret, yavrularını güvence altına alan anne gibi.
Toprak; bana cesareti öğret, tek başına duran ağaç gibi.
Toprak; bana sınırlamayı öğret, yerde sürünen karınca gibi.
Toprak; bana özgürlüğü öğret, gökyüzünde süzülen kartal gibi.
Toprak; bana kabullenmeyi öğret, sonbaharda ölen yapraklar gibi.
Toprak; bana yeniden doğuşu öğret, ilkbaharda filizlenen tohum gibi.
Toprak; bana kendimi unutmayı öğret, eriyen karın hayatını unuttuğu gibi.
Toprak; bana nezaketi hatırlamayı öğret, yağmurla ağlayan kuru tarlalar gibi.
Rüzgarlarda sesini duyduğum ve nefesi tüm dünyaya hayat veren yüce ruhduy beni! Gücüne ve bilgeliğine ihtiyacım var. Güzellikler içinde yürümeme izin ver, gözlerimin kırmızı ve mor gün batımını görmesini sağla. Ellerimi yarattığın şeylere saygılı kıl ve kulaklarımı sesini duymak için keskinleştir. Öğrettiğin kutsal öğretileri anlayacak kadar bilge kıl beni. Her yapraktaki ve taştaki gizli dersleri öğrenmeme yardım et. Güç arıyorum, ama kardeşimden daha büyük olmak için değil; en büyük düşmanımla -kendimle- savaşmak için güç arıyorum. Saf bir yürek ve açık gözlerle sana gelmeye her zaman hazır kıl beni. Böylece, batan bir güneş gibi hayatım söndüğünde, ruhum sana utanmadan gelebilsin.
Dünya çatışıyor; bana yalanların olmadığı, toplumdan dışlanmış mahkumlar gibi muamele görmediğimiz, bir zamanlar özgürce yürüdüğümüz bir dünyayı göster. Bana kanın hiç akmadığı, nehirlerin kırmızıya dönmediği bir gün batımını göster, bu kan kırmızısı gökyüzünün altında bir başkasının ölmediği bir yer göster. Beni, artık sadece görüntülerin kafamda kaldığı bu ölü topraklarda yönlendir, kimsenin bilmediği şeyleri öğret. Bugün bittiğinde ve her şey mahvolduğunda, halkım bu dünyadan düşerken ve kanarken, burayı daha iyi bir yer yapmak için ihtiyacım olan gücü bana ver.
Sabahları güneş sana taze enerji getirsin.
Geceleri ay seni yavaşça onarsın.
Yağmur endişelerini alıp götürsün; esinti varlığına taptaze güç üflesin.
Dünyada nazikçe yürüyesin ve bütün yaşamın boyunca hayatın güzelliğini deneyimleyesin.
Toprak; bana acıyı öğret, hafızası olan eski taşlar gibi.
Toprak; bana tevazuyu öğret, başlangıçla alçak gönüllü olan çiçekler gibi.
Toprak; bana şefkati öğret, yavrularını güvence altına alan anne gibi.
Toprak; bana cesareti öğret, tek başına duran ağaç gibi.
Toprak; bana sınırlamayı öğret, yerde sürünen karınca gibi.
Toprak; bana özgürlüğü öğret, gökyüzünde süzülen kartal gibi.
Toprak; bana kabullenmeyi öğret, sonbaharda ölen yapraklar gibi.
Toprak; bana yeniden doğuşu öğret, ilkbaharda filizlenen tohum gibi.
Toprak; bana kendimi unutmayı öğret, eriyen karın hayatını unuttuğu gibi.
Toprak; bana nezaketi hatırlamayı öğret, yağmurla ağlayan kuru tarlalar gibi.
Rüzgarlarda sesini duyduğum ve nefesi tüm dünyaya hayat veren yüce ruhduy beni! Gücüne ve bilgeliğine ihtiyacım var. Güzellikler içinde yürümeme izin ver, gözlerimin kırmızı ve mor gün batımını görmesini sağla. Ellerimi yarattığın şeylere saygılı kıl ve kulaklarımı sesini duymak için keskinleştir. Öğrettiğin kutsal öğretileri anlayacak kadar bilge kıl beni. Her yapraktaki ve taştaki gizli dersleri öğrenmeme yardım et. Güç arıyorum, ama kardeşimden daha büyük olmak için değil; en büyük düşmanımla -kendimle- savaşmak için güç arıyorum. Saf bir yürek ve açık gözlerle sana gelmeye her zaman hazır kıl beni. Böylece, batan bir güneş gibi hayatım söndüğünde, ruhum sana utanmadan gelebilsin.
Dünya çatışıyor; bana yalanların olmadığı, toplumdan dışlanmış mahkumlar gibi muamele görmediğimiz, bir zamanlar özgürce yürüdüğümüz bir dünyayı göster. Bana kanın hiç akmadığı, nehirlerin kırmızıya dönmediği bir gün batımını göster, bu kan kırmızısı gökyüzünün altında bir başkasının ölmediği bir yer göster. Beni, artık sadece görüntülerin kafamda kaldığı bu ölü topraklarda yönlendir, kimsenin bilmediği şeyleri öğret. Bugün bittiğinde ve her şey mahvolduğunda, halkım bu dünyadan düşerken ve kanarken, burayı daha iyi bir yer yapmak için ihtiyacım olan gücü bana ver.
Sabahları güneş sana taze enerji getirsin.
Geceleri ay seni yavaşça onarsın.
Yağmur endişelerini alıp götürsün; esinti varlığına taptaze güç üflesin.
Dünyada nazikçe yürüyesin ve bütün yaşamın boyunca hayatın güzelliğini deneyimleyesin.
