2 aylık ikizlerimiz, gece gündüz demeden bize cehennemi yaşatıyor. Temiz altlar, rahat giysiler, doymuş karınlar... Hiçbir şey fayda etmiyor, sürekli süren çığlıklarla bizi deliye çeviriyorlar. İkiz bebek olmanın verdiği zorluklar bir yana, ara ara her ikisi de aynı anda kriz geçiriyor. Tüm denemelerimize rağmen hala bitmek bilmiyor, gaz damlaları, masajlar, bisiklet hareketleri, beyaz gürültü, süpürge sesleri... Hepsi boşuna. Her seferinde umutla başladığımız rahatlama çabaları, birkaç gün sonra daha kötü bir şekilde geri dönüyor. Aşırı derecede yıpratıcı bir süreç. Uykusuzluk, yorgunluk, depresyon... Ve en kötüsü, bebeğinizin acı içinde size baktığı, kaslarının kasıldığı anlar. Yardım etmek için elinden gelen her şeyi yapsanız da bir türlü rahatlayamıyor. İnşallah bu kabustan kısa sürede kurtuluruz.