Türkçenin esnekliğinden mi yoksa ilişkilendirme yapmaya çalışan kişinin donunun gevşekliğinden mi, tam olarak neden kaynaklandığını bilemediğimiz bir durumdur. Hayatın her alanında, bu ilişkilendirmeyi hızlı bir şekilde yapan insanlara sıklıkla rastlanır. Bu durum aynı şekilde sözlük ortamlarında da karşımıza çıkabilir. İlişkilendirme yapan insanları genellikle iki grupta ele almak mümkündür: birincisi abazalar, diğeri ise muziplerdir. Şunu belirtmek gerekir ki, her iki grup da aynı temel ihtiyaca dayanarak hareket etse de abaza grup genellikle saygısızca davranır ve rahatsızlık verirken, olayı taciz boyutlarına taşıyabilirken; muzip grup ise espri yaparak keyif verir ve hafif bir flört ortamı yaratabilir. Dolayısıyla, biri pozitif karşılanabilirken diğeri genellikle karşılanamayabilir. Bu sebeple böyle bir ayrıma ihtiyaç duyulmuştur. Bir örnek vermek gerekirse; bir hanım çalışan elindeki evrakla gelir ve şöyle der:
Abaza: - Melih Bey size verebilir miyim?
- Ohhhh, (sırıtarak evrakı alır, karşısındakini süzer ancak pek bir şey demez)
- (Ne dediğini fark eder ve sinirlenerek uzaklaşır) Sapık ya...
Muzip: - Melih Bey size verebilir miyim?
- Bekar olsam evet derdim tabii ki harika hanım... (gülümser)
- (Ne dediğini fark eder ve gülümseyerek uzaklaşır) Alemsiniz Melih Bey, kolay gelsin. (bkz: aramaya inandım ama bulamadım)
Abaza: - Melih Bey size verebilir miyim?
- Ohhhh, (sırıtarak evrakı alır, karşısındakini süzer ancak pek bir şey demez)
- (Ne dediğini fark eder ve sinirlenerek uzaklaşır) Sapık ya...
Muzip: - Melih Bey size verebilir miyim?
- Bekar olsam evet derdim tabii ki harika hanım... (gülümser)
- (Ne dediğini fark eder ve gülümseyerek uzaklaşır) Alemsiniz Melih Bey, kolay gelsin. (bkz: aramaya inandım ama bulamadım)