Anadolu erkeğinin kendine özgü duruşlarından biri, bazen kantinde, bazen de barda canlı müzik eşliğinde sergilenir. Genellikle ortama uyum sağlamakta zorlanarak, bir yandan da özgüvenli bir tavır sergiler. Cebinde kalan baş parmak, adeta kovboyun son ana kadar sakladığı gizli silahı gibi bir hissiyat yaratır. Cepten sarkan dört parmak, müziğin ritmine ayak uydururken gözü kayan baş parmakla birlikte, barın köşesinde keşfedilmiş olan güzel kıza odaklanır. Bir anda yerinden çıktığında ise oldukça telaşlı ve savunmasız bir şekilde hareket eder. Adeta kızın yanına giderek kararlı bir adım atma görevinin sorumluluğunu hisseder. Bu nedenle, bar köşesindeki genç adamın arada sırada heyecanlandığı ve boşta kalan baş parmağını hor görmemek gerekir. Genellikle o kişiye gitmez zaten.