"Tarkancığımın Yeni Albümü: Bir Megastarın Çıtayı Aşan Başarısı ve Son Dönem Şarkılarındaki Formülcilik"
Tarkan, yeni albümüyle müzikseverlerin karşısına çıktı ve bir kez daha Türk pop müziğinin megastar olduğunu kanıtladı. Ancak, soru şu: Tarkan'ın en büyük rakibi hala kendisi mi? 90'lar ve 2000'lerin başındaki o muhteşem şarkılarını aşabilen oldu mu? Çıtayı o kadar yukarı çekmiş ki, artık o seviyeye ulaşmak bile zor, buna Tarkan da dahil.
Peki, bu durumun bir sorunu mu var? Kesinlikle hayır! Tarkan, o kadar sevildi ve kredisi o kadar yüksek ki, bir daha şarkı yapmasa bile Türk popunun en büyük yıldızı olarak kalacak. Son dönem şarkılarında, eskiden "bunu Tarkan'dan başkası söyleyemez" dedirten o etkiyi yaratamıyor belki, ama bu sadece Tarkan'ın değil, müzik endüstrisinin de problemli halini yansıtıyor.
Son yıllarda, müzik piyasası değişti. Rap öne çıktı, pop geriledi ve formülcilik belaya dönüştü. Tarkan'ın son şarkıları, Gülşen'in albümü de dahil, ozan Çolakoğlu ile çalıştığı şarkılara benzemeye başladı. "Oo mami çok popi... al beni coş hadi..." gibi sözler, piyasanın ne kadar dandikleştiğinin göstergesi.
Tarkan, Harbiye'de konser verse, apaçi gibi kırmızı kuşağı kafama bağlayıp, sesim kısılıncaya dek "Tarkeeeenn" diye haykırır, kimsenin gözünün yaşına bakmazdım. O ayrı, bu ayrı. Tarkan sevgimi sorgulamasın kimse, ama son dönem introları beni heyecanlandırmadı diyelim de, yaşlanıyor olabilir miyim?
Tarkan'ın yeni albümü, bir megastarın çıtayı aşan başarısının ve müzik endüstrisinin problemli halinin yansıması. Belki de Tarkan'dan çok, müzik endüstrisinin kendisini yenememesi sorununu sorgulamamız gerekiyor.
Tarkan, yeni albümüyle müzikseverlerin karşısına çıktı ve bir kez daha Türk pop müziğinin megastar olduğunu kanıtladı. Ancak, soru şu: Tarkan'ın en büyük rakibi hala kendisi mi? 90'lar ve 2000'lerin başındaki o muhteşem şarkılarını aşabilen oldu mu? Çıtayı o kadar yukarı çekmiş ki, artık o seviyeye ulaşmak bile zor, buna Tarkan da dahil.
Peki, bu durumun bir sorunu mu var? Kesinlikle hayır! Tarkan, o kadar sevildi ve kredisi o kadar yüksek ki, bir daha şarkı yapmasa bile Türk popunun en büyük yıldızı olarak kalacak. Son dönem şarkılarında, eskiden "bunu Tarkan'dan başkası söyleyemez" dedirten o etkiyi yaratamıyor belki, ama bu sadece Tarkan'ın değil, müzik endüstrisinin de problemli halini yansıtıyor.
Son yıllarda, müzik piyasası değişti. Rap öne çıktı, pop geriledi ve formülcilik belaya dönüştü. Tarkan'ın son şarkıları, Gülşen'in albümü de dahil, ozan Çolakoğlu ile çalıştığı şarkılara benzemeye başladı. "Oo mami çok popi... al beni coş hadi..." gibi sözler, piyasanın ne kadar dandikleştiğinin göstergesi.
Tarkan, Harbiye'de konser verse, apaçi gibi kırmızı kuşağı kafama bağlayıp, sesim kısılıncaya dek "Tarkeeeenn" diye haykırır, kimsenin gözünün yaşına bakmazdım. O ayrı, bu ayrı. Tarkan sevgimi sorgulamasın kimse, ama son dönem introları beni heyecanlandırmadı diyelim de, yaşlanıyor olabilir miyim?
Tarkan'ın yeni albümü, bir megastarın çıtayı aşan başarısının ve müzik endüstrisinin problemli halinin yansıması. Belki de Tarkan'dan çok, müzik endüstrisinin kendisini yenememesi sorununu sorgulamamız gerekiyor.
