Kültür Koleji'nde Akran Zorbalığı Rezaleti: Bir Babanın Çaresizliği ve Öfgesi
Bir baba olarak, bugün hayatımızı kabusa çeviren bir konu hakkında sesimi duyurmak istiyorum. Bu, sıradan vatandaşların çaresiz hissetmesine sebep olan rezaletlerden biridir ve ben de mağdur bir ebeveyn olarak destek talep ediyorum. Konu, tüm ebeveynlerin canını yakmış olan akran zorbalığı.
Aylar öncesine dayanıyor bu kabus. Çocuğumuz, okulda öğretmenlerine karşı yanlış davranışlarda bulunuyor ve bu durum sınıfta bir korku ortamı yaratıyor. Öğretmenler ağlayarak sınıftan çıkıyor, çocuklar arasında şikayetler artıyor. Ancak okul yönetimi, MEZBUATlara uymayarak bu duruma gerekli önlemleri almıyor ve kendi öğretmenlerine destek olmuyor. Bu durum, çocuğa yanlış mesajlar veriyor ve "bana kimse bir şey yapamaz, ben hâkim çocuğuyum" tavrını takınmasına sebep oluyor.
Bu çocuk, sınıfta diğer öğrencileri zorbalıkla sindirmeye başlıyor. Sözlü saldırganlığı sürekli hale geliyor ve bir gün kızımın gitarını alıp sınıfta paramparça ediyor. Bu noktada, biz ebeveynler olarak okuldan yardım istiyoruz, ancak ne yazık ki sesimiz duyulmuyor.
Bu süreçte, okulun sorumluluklarını yerine getirmemesi ve kamu görevini kötüye kullanması, mağduriyetimizi daha da derinleştiriyor. Kızımın güvenliği ve psikolojik sağlığı tehlikede ancak hiçbir önlem alınmıyor. Bu durum, ailece kabusa dönüyor ve bizleri çaresiz hissettiriyor.
Bu yazı, bu konunun farkındalığını yaratmak ve sesimizi duyurmak için bir çığlıktır. Akran zorbalığı, tüm toplumun karşı karşıya kaldığı bir problem ve okul yönetimleri bu konuda daha sorumlu davranmalı, gerekli adımları atmalıdır. Biz ebeveynler olarak, çocuklarımızın güvenliğinden ve eğitiminden sorumlu olduğumuzun bilinciyle hareket ediyoruz ve bu rezalete son verilmesini istiyoruz.
Bu sorunla mücadele eden diğer tüm ebeveynlere sesleniyorum: Lütfen sesinizi duyurun, bu konunun üstesinden gelmek için birlikte hareket edelim. Bu, çocuklarımızın geleceği için zorunludur!
Bir baba olarak, bugün hayatımızı kabusa çeviren bir konu hakkında sesimi duyurmak istiyorum. Bu, sıradan vatandaşların çaresiz hissetmesine sebep olan rezaletlerden biridir ve ben de mağdur bir ebeveyn olarak destek talep ediyorum. Konu, tüm ebeveynlerin canını yakmış olan akran zorbalığı.
Aylar öncesine dayanıyor bu kabus. Çocuğumuz, okulda öğretmenlerine karşı yanlış davranışlarda bulunuyor ve bu durum sınıfta bir korku ortamı yaratıyor. Öğretmenler ağlayarak sınıftan çıkıyor, çocuklar arasında şikayetler artıyor. Ancak okul yönetimi, MEZBUATlara uymayarak bu duruma gerekli önlemleri almıyor ve kendi öğretmenlerine destek olmuyor. Bu durum, çocuğa yanlış mesajlar veriyor ve "bana kimse bir şey yapamaz, ben hâkim çocuğuyum" tavrını takınmasına sebep oluyor.
Bu çocuk, sınıfta diğer öğrencileri zorbalıkla sindirmeye başlıyor. Sözlü saldırganlığı sürekli hale geliyor ve bir gün kızımın gitarını alıp sınıfta paramparça ediyor. Bu noktada, biz ebeveynler olarak okuldan yardım istiyoruz, ancak ne yazık ki sesimiz duyulmuyor.
Bu süreçte, okulun sorumluluklarını yerine getirmemesi ve kamu görevini kötüye kullanması, mağduriyetimizi daha da derinleştiriyor. Kızımın güvenliği ve psikolojik sağlığı tehlikede ancak hiçbir önlem alınmıyor. Bu durum, ailece kabusa dönüyor ve bizleri çaresiz hissettiriyor.
Bu yazı, bu konunun farkındalığını yaratmak ve sesimizi duyurmak için bir çığlıktır. Akran zorbalığı, tüm toplumun karşı karşıya kaldığı bir problem ve okul yönetimleri bu konuda daha sorumlu davranmalı, gerekli adımları atmalıdır. Biz ebeveynler olarak, çocuklarımızın güvenliğinden ve eğitiminden sorumlu olduğumuzun bilinciyle hareket ediyoruz ve bu rezalete son verilmesini istiyoruz.
Bu sorunla mücadele eden diğer tüm ebeveynlere sesleniyorum: Lütfen sesinizi duyurun, bu konunun üstesinden gelmek için birlikte hareket edelim. Bu, çocuklarımızın geleceği için zorunludur!