Kuyruk

[bullvar_katip]

[[Dosya:White-tailed_deer,_tail_up.jpg|küçükresim| Bir ak kuyruklu geyiğin (Odocoileus virginianus) kuyruğu]] Kuyruk, belirli hayvan türlerinin vücutlarının arka ucundaki bölümdür; genel olarak, bu terim gövdenin farklı, esnek bir uzantısına atıfta bulunur. Vücudun memelilerde, sürüngenlerde ve kuşlarda kabaca sakrum ve kuyruk sokumuna karşılık gelen kısmıdır. Kuyruklar öncelikle omurgalıların bir özelliği olsa da, akrepler ve sıçrar kuyruklular gibi bazı omurgasızların yanı sıra salyangoz ve sümüklüböceklerin bazen kuyruk olarak adlandırılan kuyruk benzeri uzantıları vardır. Kuyruklu nesnelere bazen "kaudat" denir ve vücudun kuyruğa yakın veya kuyrukla ilişkili kısmına "kaudal" önadı verilir. İşlev [[Dosya:Alopex_lagopus_IMG_9019.JPG|küçükresim| Vulpes lagopus (kutup tilkisi) kuyruğunu battaniyeye sarmış halde uyuyor.]] Hayvan kuyrukları çeşitli şekillerde kullanılır. Balıklar ve diğer bazı deniz yaşamları için bir hareket kaynağı sağlarlar. Birçok kara hayvanı, sinekleri ve diğer ısıran böcekleri uzaklaştırmak için kuyruklarını kullanır. Kedigiller ve kangurular da dahil olmak üzere bazı türler kuyruklarını denge için kullanırlar; Yeni Dünya maymunları ve keseli sıçanlar gibi bazıları, ağaç dallarını kavramalarına izin verecek şekilde uyarlanmış, kavrayıcı kuyruklarlara sahiptir. Kuyruklar ayrıca sosyal sinyalleşme için de kullanılır. Bazı geyik türleri, yakındaki diğer geyikleri olası tehlikelere karşı uyarmak için kuyruklarının beyaz alt tarafını parlatırlar, kunduzlar tehlikeyi belirtmek için kuyruklarıyla suya vururlar, ve köpekgiller (evcil köpekler dahil) kuyruklarını konumlandırma ve hareket yoluyla duygularını gösterir. Bazı türlerin kuyrukları zırhlıdır ve akrepler gibi bazıları zehir içerir. Bazı keler türleri kuyruklarını vücutlarından ayırabilir ("döker"). Bu onların kıvranan, kopan kuyruk tarafından dikkati dağılan yırtıcılardan kaçmalarına yardımcı olabilir. Bu şekilde dökülen kuyruklar genellikle zamanla eski haline döner, ancak yerine konan parça tipik olarak eskisindem daha koyu renklidir ve kemik değil sadece kıkırdak içerir. Çeşitli sıçan türleri, hayvanın bir yırtıcıdan kaçması için dış tabakanın döküldüğü, "degloving" olarak bilinen kuyruklarıyla benzer bir işlev gösterir. Çoğu kuşun kuyruğu, uzun tüylerle biter. Bu tüyler dümen olarak kullanılır, kuşun uçuşta yön bulmasına ve manevra yapmasına yardımcı olur; ayrıca kuşun tünediği sırada dengede kalmasına yardımcı olurlar. Cennet kuşları, lirkuşları —en önemlisi tavus kuşu gibi bazı türlerde— evrimleşmiş kuyruk tüyleri kur gösterilerinde önemli bir rol oynar. Ağaçkakanlar ve Dendrocolaptinae türleri de dahil olmak üzere diğer türlerin sert kuyruk tüyleri, ağaç gövdelerine sıkıca tutunmalarını sağlar. Atgiller gibi otlayan hayvanların kuyrukları hem böcekleri süpürmek için kullanılır hem de hayvanın fiziksel veya duygusal durumunu gösteren şekillerde konumlandırılır veya hareket ettirilir. İnsan kuyruğu İnsanlarda kuyruk tomurcuğu, embriyonun omurganın sonuna doğru gelişen kısmını ifade eder. Ancak, bu bir kuyruk değildir. Nadiren, bir çocuk omurları olmayan, sadece kan damarlarını, kasları ve sinirleri içeren "yumuşak bir kuyruk" ile doğar, ancak bu, körelmiş bir gerçek kuyruktan ziyade bir anormallik olarak kabul edilir – kuyruğun beklendiği yerde böyle bir uzantı bulunduğunda bile. Atavizmin bir sonucu olarak, kaudal omurları içeren "gerçek kuyrukları" olan bebeklerin 40'tan az vakası bildirilmiştir. İnsanlarda pelvise bağlı bir "kuyruk kemiği" (kuyruk sokumu) vardır; omurganın ucunda, genellikle dört kaynaşmış omurdan oluşur. Normalde dışarıdan çıkıntı yapmaz – insanlar ve diğer kuyruksuz maymunlar, acaudal (veya acaudat, kuyruksuz) memelilerdir. Galeri Ayrıca bakınız Kuyruk takımı Dipnotlar Dış bağlantılar Kategori:Hayvan anatomisi