Liberal muhafazakârlık

bullvar_katip · 28 Mayıs 2024

Liberal muhafazakârlık, özel mülkiyet, serbest ekonomi girişimciliği ile halkın geleneksel, kültürel ve ahlaki değerlerini yönetime dahil eden; anayasal ve temsili hükûmeti savunan muhafazakâr bir siyasi ideolojidir. İdeoloji, bireylerin piyasaya katılmakta ve hükûmet müdahalesi olmaksızın servet yaratmakta özgür olmaları gerektiğine göre, ekonomik müdahalecilik üzerine klasik liberal görüşü içerir. Bununla birlikte, liberal muhafazakarlar, bireylerin yaşamın diğer alanlarında sorumlu bir şekilde hareket etmelerine tam anlamıyla güvenilemeyeceğine de inanırlar; bu nedenle asayişin sağlanması için güçlü bir devletin, millete karşı görev ve sorumluluk duygusunun beslenmesi için kurumların gerekli olduğuna inanırlar. Ayrıca, sosyal olarak muhafazakar bazı konumların yanı sıra sivil özgürlükleri de desteklemektedirler. Avrupa'da liberal muhafazakarlık, modern muhafazakarlığın ve merkez sağ siyasetin baskın biçimidir. Avrupalı liberal muhafazakar partilerin çoğu, aslen Hristiyan demokratlar tarafından kurulan Avrupa Halk Partisi'ne bağlıdır. Liberal muhafazakârlık, bireyciliğe olan bağlılık, negatif özgürlüğe inanç, hafif düzenlenmiş serbest piyasa ve minimal bir hukuk devleti gibi klasik liberal ilkeleri paylaşır. Bazı yorumcular, Thatcherizm gibi 1980'lerdeki birçok muhafazakar akımın, adı konulmamış bir şekilde yeniden canlanmış klasik liberalizm olduğunu belirtmişlerdir. Ancak klasik liberalizme karşı olarak, liberal muhafazakârlıkta daha güçlü bir sosyal gündem ve belirli sosyal alanlarda daha fazla devlet müdahalesine destek bulunur. Özellikle aile, cinsellik, sağlık ve eğitim konularında, bu alanlar ya düzenli olarak devlet tarafından kontrol edilmeli ya da en azından devlet tarafından korunmalıdır. Genel bakış, tanımlar ve kullanım Hem muhafazakarlık hem de liberalizm, farklı yüzyıllarda zaman içinde farklı anlamlar taşımıştır. Liberal muhafazakarlık terimi oldukça farklı şekillerde kullanılmıştır. Genellikle eşitlik ilkesini insan doğasına aykırı bir şey olarak gören ve bunun yerine doğal eşitsizlik fikrini vurgulayan aristokrat muhafazakarlıkla çelişir. Demokratik ülkelerdeki muhafazakarlar, hukukun üstünlüğü, özel mülkiyet, piyasa ekonomisi ve anayasal temsili hükûmet gibi tipik liberal kurumları benimsedikleri için, liberal muhafazakarlığın liberal unsuru muhafazakarlar arasında uzlaşı haline geldi. Birleşik Krallık ve Amerika Birleşik Devletleri gibi bazı ülkelerde, liberal muhafazakarlık terimi basitçe popüler kültürde muhafazakarlık olarak anlaşılmaya başlandı ve daha güçlü bir şekilde klasik liberal değerleri benimseyen bazı muhafazakarların kendilerini bunun yerine liberterler olarak adlandırmalarını sağladı. Ancak klasik liberaller ve liberteryenler arasında farklılıklar vardır. Amerika Birleşik Devletleri'nde muhafazakarlar genellikle klasik liberallerin ekonomik bireyciliğini, insanlar arasındaki doğal eşitsizlikleri, düzen ve istikrar için insan dürtüsünün temeli olarak insan davranışının mantıksızlığı ve doğal hakların reddini vurgulayan Burkecu bir muhafazakarlık biçimiyle birleştirir. Farklı bir perspektiften, Amerikan muhafazakarlığı ("muhafazakarlık ve klasik liberalizm melezi"), Burkevari muhafazakarlığın üç ilkesini, yani devletin gücüne karşı güvensizlik, özgürlüğün eşitlik ve vatanseverliğe tercih edilmesi ve kalan üç ilkeyi reddederek yüceltmiştir. yani geleneksel kurumlara ve hiyerarşilere bağlılık, ilerleme ve elitizm konusunda şüphecilik. Sonuç olarak, liberal muhafazakarlık terimi Amerika Birleşik Devletleri'nde kullanılmamaktadır. Modern Amerikan liberalizmi, Avrupa liberalizminden oldukça farklıdır ve liberalizmin genellikle merkez ve merkez sağla daha fazla ilişkilendirildiği, sosyal demokrasinin ise sosyal demokrasinin önemli bir bölümünü oluşturduğu birçok Avrupa ülkesinin aksine, siyasi yelpazenin merkez solunda yer alır. merkez sol. Ekonomik olarak liberal muhafazakarlığın hem popüler kültürde hem de akademik söylemde neoliberalizm başlığı altında etiketlendiği Latin Amerika'da bunun tersi doğrudur. Liberal ve serbest piyasa ilkelerini benimsemelerinde, Avrupalı liberal muhafazakarlar, bırakın sağcı popülist bir duruşu, ulusal muhafazakar, tamamen sosyal olarak muhafazakar ve/veya düpedüz popülist görüşlere sahip olanlardan açıkça ayırt edilebilirler. Liberal olmak genellikle serbest piyasa ekonomisini ve bireysel sorumluluğa olan inancı vurgulamayı, medeni hakların savunmasını ve sınırlı bir refah devletini desteklemeyi içerir. Hristiyan demokrasisi gibi diğer merkez sağ siyasi geleneklerle karşılaştırıldığında, liberal muhafazakarlar sosyal olarak daha az muhafazakar ve ekonomik olarak daha liberal, düşük vergileri ve ekonomiye asgari devlet müdahalesini tercih ediyor. Bazı bölgesel çeşitler ve özellikler gözlemlenebilir: Orta ve Kuzeybatı Avrupa'nın çoğunda, özellikle Cermen ve geleneksel olarak Protestan ülkelerinin yanı sıra Birleşik Krallık ve Belçika'da, liberal muhafazakarlar (Hristiyan demokratlar dahil) ve liberaller (muhafazakar liberaller ve sosyal liberaller dahil) arasında bir ayrım devam etmektedir. Çoğu İskandinav ülkesinde liberal muhafazakarlar, Hristiyan demokratlar ve liberaller farklı siyasi topluluklar oluşturur ve her birinin kendi partisi vardır. En büyük liberal partiler, geleneksel olarak tarımsal olan İskandinav tarım partileridir. Roman dillerinin konuşulduğu ve Katolikliğin egemen olduğu ya da hakim olduğu Yunanistan'da olduğu gibi çoğu ülkede, genellikle Hristiyan demokratları ve liberalleri kapsayan liberal muhafazakar hareketler daha yakın zamanda ilgi kazanmıştır ve muhafazakar ve liberal terimleri eşanlamlı olarak anlaşılabilir. Avrupa düzeyinde, Hristiyan demokratlar ve liberal muhafazakarların çoğu Avrupa Halk Partisi'ne (EPP), liberaller (muhafazakar ve sosyal liberaller dahil) Avrupa için Liberaller ve Demokratlar İttifakı Partisi'ne (ALDE Partisi) bağlıdır. Bu bağlamda, bazı geleneksel Hristiyan demokratik partiler (Belçika'da Hristiyan Demokrat ve Flaman, Hollanda'da Hristiyan Demokrat Temyiz, Almanya'da Hristiyan Demokrat Birlik ve Avusturya'da Halk Partisi gibi) diğer liberallerden neredeyse ayırt edilemez hale gelmiştir. muhafazakar partiler öte yandan, daha yeni liberal muhafazakar partiler (Yunanistan'da Yeni Demokrasi, Portekiz'de Sosyal Demokrat Parti, İspanya'da Halk Partisi, İtalya'da Forza Italia/Özgürlük Halkı/Halk Hareketi Birliği gibi) /Fransa'daki Cumhuriyetçiler ve bir zamanlar Doğu Bloku ve Yugoslavya'ya ait ülkelerdeki merkez sağ partilerin çoğu geleneksel etiketleri benimsemediler, ancak ideolojileri aynı zamanda muhafazakarlık, Hristiyan demokrasisi ve liberalizmin bir karışımı. Modern Avrupa söyleminde, liberal muhafazakarlık genellikle sosyal muhafazakarlığı en azından bir dereceye kadar reddeden merkez sağ siyasi görüşleri kapsar. Bu konum aynı zamanda sosyal güvenlik ağının ve çevreciliğin ılımlı biçimlerine verilen destekle de ilişkilidir. Liberal muhafazakarlığın bu çeşidi, sağ kanat popülistlerin rekabetini savuşturan ve Hristiyanları içermeyen İskandinav muhafazakarları (İsveç'teki Ilımlı Parti, Norveç'teki Muhafazakâr Parti ve Finlandiya'daki Ulusal Koalisyon Partisi) tarafından benimsenmiştir. demokratlar; ve zaman zaman İngiliz Muhafazakar Partisi. David Cameron, 2010 yılında Başbakan olarak göreve başladıktan kısa bir süre sonra verdiği bir röportajda kendisini liberal muhafazakar olarak tanıttı. 2006'da bir parti konferansına yaptığı ilk konuşmada Cameron bunu, bireysel özgürlük ve insan haklarına inanmak, ancak "dünyayı yeniden inşa etmeye yönelik büyük planlara" şüpheyle yaklaşmak olarak tanımlamıştı. Amerikan muhafazakârlığı ile farkı Amerika Birleşik Devletleri'nde muhafazakârlar genellikle klasik liberalizmin ekonomik bireyciliğini, insanlar arasındaki doğal eşitsizlikleri vurgulayan Burkevari bir muhafazakârlıkla birleştirirler. İnsan davranışının irrasyonelliği, düzen ve istikrar arayışının temeli olarak kabul edilirken doğal haklar da hükümetin temeli olarak reddedilir. Farklı bir perspektiften, Amerikan muhafazakârlığı (bir "muhafazakârlık ve klasik liberalizm" karışımı) Burkevari muhafazakârlığın üç ilkesini yüceltmiştir. Bunlar devletin gücüne karşı çekingenlik, eşitlik yerine özgürlük tercihi ve geleneksel kurum ve hiyerarşilere bağlılık, ilerlemeye karşı kuşku ve elitizm dışındaki diğer üç ilkeyi reddetmektedir. Bu nedenle, "liberal muhafazakârlık" terimi Amerika Birleşik Devletleri'nde kullanılmamaktadır. Modern Amerikan liberalizmi, Avrupa liberalizminden oldukça farklıdır ve siyasi spektrumun merkez-solunda yer alır. Bu durum, Avrupa ülkelerinde liberalizmin genellikle merkez ve merkez sağ ile ilişkilendirildiği, sosyal demokrasinin ise merkez solun önemli bir parçasını oluşturduğu durumun aksine gelmektedir. Latin Amerika'da ise ekonomik olarak liberal muhafazakârlık genellikle popüler kültürde ve akademik tartışmalarda neoliberalizm çerçevesinde adlandırılmaktadır. Amerika'da liberteryen muhafazakârlık, daha çok liberteryen ekonomik prensiplere ve muhafazakâr kültürel prensiplere odaklanırken, Avrupa ve Türkiye'deki liberal muhafazakârlığın sosyal duruşları ise geleneksel muhafazakârlıktan ziyade göreceli ilerlemecilikle daha yakından ilişkilidir. Amerika'daki neo-muhafazakarlık bazen Avrupa'daki liberal muhafazakârlıkla aynı veya benzer olarak tanımlanır. Ancak, Peter Lawler Amerika Birleşik Devletleri'nde neo-muhafazakarlığı muhafazakâr liberalizm olarak görmüş ve liberal muhafazakârlıktan ayırmıştır. Mali muhafazakârlık da klasik liberalizme dayanan bir fikirdir. Klasik muhafazakârlık ve ekonomik liberalizm [[Dosya:EdmundBurke1771.jpg|küçükresim|Edmund Burke|sol|204x204pik]] Tarihsel olarak, 18. ve 19. yüzyıllarda muhafazakarlık, yerleşik geleneğe duyulan ilgiye, otoriteye ve dini değerlere saygıya dayanan bir dizi ilkeden oluşuyordu. Bu gelenekçi veya klasik muhafazakarlık biçimin, genellikle Aydınlanma sonrası çağda Joseph de Maistre'nin yazılarında örneklendiği düşünülür. Şimdi klasik liberalizm olarak anılan çağdaş liberalizm, hem bireyler için siyasi özgürlüğü hem de ekonomik alanda serbest piyasayı savundu. Bu tür fikirler, sırasıyla ekonomik liberalizm, kilise ve devletin ayrılması, sosyal liberalizm ve faydacılık dahil olmak üzere liberalizmin babaları olarak hatırlanan John Locke, Montesquieu, Adam Smith, Jeremy Bentham ve John Stuart Mill tarafından ilan edildi. [[Dosya:Alexis de tocqueville cropped.jpg|küçükresim|Alexis de Tocqueville|203x203pik]] Bilgin Andrew Vincent'a göre, liberal muhafazakarlığın özdeyişi "ekonomi siyasetten önce gelir" dir. Diğerleri, tarihsel değişimin açıklığını ve Edmund Burke ve Alexis de Tocqueville gibi yazarlar tarafından bireysel özgürlüklerin ve geleneksel erdemlerin selamlanmasının ardındaki zalim çoğunluk şüphesini, her iki Raymond Aron'un eserlerinde de görülebilen mevcut liberal muhafazakarlığın temeli olarak vurgular. Ve Michael Oakeshott Bununla birlikte, orijinal liberal muhafazakarların muhafazakar sosyal tutumları ekonomik olarak liberal bir bakış açısıyla birleştiren, insanlar arasındaki doğal eşitsizliklere ilişkin önceki aristokratik anlayışı liyakat kuralına uyarlayan, bireysel olduğu sürece doğuştan gelen ayrıcalıkları doğrudan eleştirmeden genel bir fikir birliği vardır. özgürlükler garanti altına alındı. Zamanla, Batı dünyasındaki muhafazakarların çoğu, Sanayi Devrimi ilerledikçe ve aristokrasi gücünü kaybettikçe serbest piyasa ekonomik fikirlerini benimsemeye başladı, öyle ki bu tür fikirler artık genellikle muhafazakarlığın bir parçası olarak kabul ediliyor. Bununla birlikte, liberal terimi çoğu ülkede serbest piyasa ekonomik görüşlerine sahip olanları tanımlamak için kullanılmaktadır. Kıta Avrupası, Okyanusya ve Latin Amerika'da durum böyledir. Liberal muhafazakâr partiler veya liberal muhafazakar gruplara sahip partiler Mevcut Partiler : Demokrasi ve Atılım Partisi, Demokrat Parti (2007) : Arnavutluk Demokratik Partisi : Cumhuriyetçi Teklif : Liberal Parti (Avustralya) : Avusturya Halk Partisi : Birleşik Sivil Parti : Demokratlar : Demokratik Güçler Birlii : Kanada Muhafazakâr Partisi : National Renewal : Sivil Demokratik Parti, TOP 09 Hırvat Demokrat Birliği Venstre, Muhafazakâr Halk Partisi Estonya Reform Partisi : Ulusal Koalisyon Partisi, Merkez Parti : Cumhuriyetçiler (Fransa) : Hristiyan Demokrat Birliği, Hür Demokratik Parti : Yeni Demokrasi : Atassut : Bağımsızlık Partisi : Fine Gael : Likud : Forza Italya : Liberal Demokrat Parti (parti içi grup), Halk için Demokrat Parti : Birlik : Anavatan Birliği : Ulusal Hareket Partisi : Anayasa Birliği : Democratik Party : Özgürlük ve Demokrasi için Halk Partisi : Yeni Zelanda Ulusal Partisi : Muhafazakâr Parti (Norveç) : Anlaşma (Siyasi parti), Civic Platform : Sosyal Demokrat Parti : Kuomintang : Ulusal Liberal Parti : Sivil Platform : Halk Partisi : Sıradan İnsanlar, Most–Híd : Sloven Demokrat Partisi (parti içi grup) : Halk Partisi : Ilımlı Parti : Merkez (Siyasi parti) : Muhafazakâr Parti : Cumhuriyetçi Parti : Ulusal Parti Ayrıca bakınız Muhafazakâr liberalizm Liberteryen muhafazakârlık Neoliberalizm Neomuhafazakârlık Dipnotlar Kategori:Muhafazakârlık Kategori:Liberalizm Kategori

olitik kuramlar

Ara

Ara

Foruma hoş geldin 👋, Ziyaretçi

Liberal muhafazakârlık

bullvar_katip

Administrator

Benzer konular

Tema özelleştirme sistemi

Tam ekran yada dar ekran

Izgara yada normal mod

Forum arkaplan resimleri

Sidebar blogunu kapat/aç

Yapışkan sidebar kapat/aç

Radius aç/kapat

Foruma hoş geldin 👋, Ziyaretçi