Lockheed L-1011 Tristar

[bullvar_katip]

Genellikle L-1011 ('El-ten-eleven' olarak telaffuz edilir) veya TriStar olarak adlandırılan Lockheed L-1011 TriStar, Lockheed Corporation tarafından inşa edilen bir Amerikan orta-uzun menzilli, geniş gövdeli trijet uçağıdır. Boeing 747 ve McDonnell Douglas DC-10'dan sonra ticari operasyonlara giren üçüncü geniş gövdeli uçaktı. Uçak, 400 yolcuya kadar oturma kapasitesine ve 4.000 deniz milinin (7.410km) üzerinde bir menzile sahiptir. Trijet konfigürasyonunda, her kanadın altında bir motor bulunan üç Rolls-Royce RB211 motorunun yanı sıra, kuyruğa ve üst gövdeye gömülü bir S-kanalı hava girişi ile merkeze monte edilmiş üçüncü bir motor bulunur. Uçakta otomatik iniş kabiliyeti, otomatik iniş kontrol sistemi ve mevcut alt güverte mutfak ve dinlenme tesisleri bulunmaktadır. L-1011 TriStar, iki gövde uzunluğunda üretildi. Orijinal L-1011-1 ilk olarak Kasım 1970'te uçtu ve 1972'de Eastern Air Lines ile hizmete girdi. Kısaltılmış, daha uzun menzilli L-1011-500 ilk olarak 1978'de uçtu ve bir yıl sonra British Airways ile hizmete girdi. Orijinal uzunluktaki TriStar ayrıca yüksek brüt ağırlık L-1011-100, yükseltilmiş motor L-1011-200 ve daha da yükseltilmiş L-1011-250 olarak üretildi. Arttırılmış kalkış ağırlıkları ile L-1011-1 için üretim sonrası dönüşümler, L-1011-50 ve L-1011-150'yi içeriyordu. küçükresim L-1011 TriStar'ın satışları, uçak motorlarının tek üreticisi olan Rolls-Royce'daki gelişimsel ve finansal sorunlar nedeniyle iki yıllık gecikmeler nedeniyle sekteye uğradı. 1968 ve 1984 yılları arasında Lockheed, Los Angeles'ın kuzeyindeki güney Kaliforniya'daki Palmdale Bölge Havaalanı'nda bulunan Lockheed fabrikasında bir araya getirilen toplam 250 TriStar üretti. L-1011 üretimi sona erdikten sonra Lockheed, hedeflenenin altındaki satışlar nedeniyle ticari uçak işinden çekildi. Kategori:Lockheed uçakları Kategori:Trijetler