Şöyle etrafa baktığımda, şu soruyu soran insanlara içimden "Nolmuş bu insanların aklına" diye geçiriyorum. Sonra işte, zorlu yollar, mücadele... Üniversiteye 3. sınıfta girdim, bölümümü 6 yıl, 6 yaz okulu ve tek dersle ancak tamamlayabildim. Üniversiteyi kazanmadan önce arkadaşlarım ve ailelerinin "yine kazanamamış", "valla bu gidişle bi şey olmaz bundan" gibi olumsuz cümlelerine maruz kaldım. Kazandık, şimdi de "bitiremez" temalı uzun cümleler duymaya başladım. Ailem farkında olmasa da içim burkuldu tabii. Hep şakayla geçiştirdim, "kadrolu öğrenciyim, sakin sakin okuyoruz" dedim ama geceleri uykusuz kalan, kış günleri ter döken bendim. Çevremi umursamadım, umursayamazdım zaten... Hepsi ailem için... Bitirdikten sonra işe başladım, ne kadar para teklif edildi, bizim çocuk şu miktarda başladı, olur ya, bizim kız burada çalışıyor, şu kadar alıyor... Aylardır aramayan arkadaşlar, sormadan ne kadar maaşla başladın diyor, ben araba aldım, hatta ev bile aldım, sevgilim üniversiteyi bitirdi, bizim televizyon 3D'li, benim bokum altın kaplama... Sizlerin konuşmalarını sallamam be arkadaşlar. Adeta bana çalışıyormuşsunuz gibi gelip "Ben bu kadar alıyorum, sen ne kadar alıyorsun, ne kadarla başladın" diye sorular sormak... Eşeğin sikini veriyorlar bana... Ne güzel, değil mi? Rahatladınız mı? Sizin kıskançlığınızı, "Acaba benden fazla alıyor mu?" diye düşündüğünüz beyninizi, o para hırsınızı da... Tamamen boşvermek en iyisi!