Instagram kapalı. Kendimizi kültürlendirelim, bir İran, bir Hint ya da belki de bir Kore filmi izleyeyim de kafamız açılsın dedim. Bakıyorum bu filmi (Mihrâce) = Maharadja çok övmüşler (Facebook'ta). Açtım baktım 2 saat 20 dakika. Dedim 1 saatini şimdi izlerim, kalanını yarın izlerim. Yarın cuma, işe gideceğim falan derken saat 1:20 ve ben bu filmi komple izlemek durumunda kaldım. Kapatamadım, yarım bırakamadım filmi. Standart Hint yönetmen salaklıkları vardır da bir devirde hala bir dünyayı kurtaran adam gibi film çıkartıyorlar. Ama bu film başkaymış. Gerçekten güzelmiş. Renkler, Chennai şehri, tipler. Göze sokmadan. Çok usta işi. Bu filmi herkes çeker ama bu kadar akıcı çekemez. Adamın adı Mihrâce. Geçmişte kötü bir olay yaşıyor. Eve dalan kamyonun yıktığı evde kalıntı altında kalan kızını üzerine düşüp koruyan demir bir çöp kovası kurtarır, eşi vefat eder. Bu da kızıyla müstakil bir evde yaşar ve bu kovaya özel bir köşe yapıp kutsar. Sonra günümüzde karakolda gördüğümüz Mihrâce, kızını bir kampa yolladığı zaman eve giren hırsızların kendisini dövüp, kızını kurtaran kutsal çöp kovasını hırsızların çaldığını anlatır. Polis şefi dalga geçer, çöp kovası mı arayacağız gibi. Spoiler verdim sanıyorsanız çok yanılıyorsunuz. Daha yeni başlıyor. Olaylar bambaşkaymış yav. Ters köşe bir film. Hafif gore var. Yalnız bu filmler bir kere seyredilir. Tek eksisi bu. Ama saçma Hint filmleri gibi değil o bir gerçek. Benim yatmam lazım artık.