mahzuni şerif yerine neşet ertaş'ın çok sevilmesi

[barisunal805qi]

çok önemli sosyolojik çıkarımlar barındırır. neden kendi ihtilalimizi yapamayacağımızı, neden yüzyıl daha iktidarın elinde sarhoş beyinler olarak anlık itirazlarla sürünüp gideceğimizi gösterir. çünkü bu ortadoğu toplumunun en büyük derdi her zaman aşk meşk olmuştur. onun da en yüzeysel hali. en klişe hali. Neşet Ertaş daha çok 'aşk, insan, yaşam, ölüm, ayrılık, doğa, iyi, kötü vs vs...' üzerine eserler üretmişken Mahzuni Şerif bunların üstüne ontolojik, sosyolojik, epistemolojik, teolojik bir sürü eserler vermişti. hemen örnekler;mesela teolojik - Ey Arapça okuyanlar, Allah Türkçe bilmiyor mu? İngilizce, Fransızca bize hitap kılmıyor mu? Başka bir teoloji - Gücenme ey Sofu Baba, Biz aşıkız, kör değiliz, Ver bir selam, Merhaibilik'e yar değiliz. Neşet Ertaş'a bakıyoruz, cahilmiş dünyanın rengine kanmış. Mesela Mahzuni'nin sosyolojisi - Yoksulun sırtından doyan doyanabunu gören yürek nasıl dayanır? İğit muhtaç olmuş kuru soğan, "Bilmem söylesem mi söylemesem mi?" Bir tane mi? Hayır daha bir sürü ama başka bir örnek - Boşa doğuşmeyin, bizim yiğitler sizi vurduranlar vurulmuyor, kim bilir nerde hangi koltukta, Kömürde tarlada yorulmuyor ki. Ya da mesela - Emekçiyim, sinede öfke yatar yine de umut gelen senede, Bu sene de böyle oldularla ekilemedi tohum dikilemedi. Neşet Ertaş, "Bilmedim, Gıymatını gadrını hata benim günah benim suç benim." Meeh. Ya şu adamın, yani Mahzuni'nin ontolojisine bakın; Seyyah oldum pazar pazar dolaştım bir tüccara satamadım ben ben, Koyum oldum kuzu ile meleştimbir sürüye katamadım ben beni. Daha başka nasıl anlatılır varoluş sancısı? Ya da mesela - Kaşların arasından domdom kurşunu değdi bir avcı vurdu ben, İn avcı beni yedi, "Ah dedim ağladımyaremi bağladım." Göbek atmadan dinlerseniz büyük çaresizliğinizi haykırdığını görürsünüz. Epistemoloji - Dünya kainattan kopup gelirken, Adem miyim, hayvan mıyım? Ben neyim? Adem ile Havva vücut bulurken, Cennet miyim? Şeytan mıyım? Ben neyim? Bunu tabi ömrü mühür gözlüsünü sakınıp kıskanmakla geçmiş adam düşünmez yani. Mesela bağlam dışı ama şurada Aşık Veysel'e de bir iki tokat atmışlığı var - Koyun vermiş, kuzu vermiş, ot vermiş, Fakirin hakkını neden kıt vermiş? Fakirler ot yutmuş, beyler et yemiş, "Neden sadık yarı, kara topraktır?" Koskoca Aşık Veysel'in de bir tane toplum derdiyle ilgilenmemesi zoruna gitmiş belli ki üstadın. Şimdi toplumu bu kadar düşünen, sanatını çok farklı alanlarda icra eden, müzikalitesi diğerinden fersah fersah üstün bir adam neden daha az sevilir ben hiç anlamam. Olum adamın şarkıları orkestralarca çalınıyor daha ne olsun? Ya tamam mesele - Şu garip halimden bilen işveli nazlı, Gönlüm hep seni arıyor neredesin sen? Datlı dillim güler yüzlüm ey Ceylan gözlü, Gönlüm hep seni arıyor neredesin sen? ise onun da alasını yapmış - Karlı dağlar kara bulut içinde, Yaylası hüzünlü yöresi bir hoşsevdalı yolcular umut içinde, Hayalin düğünü töresi bir hoşhan sarhoş hancı sarhoş, Yolda yabancı sarhoş, El çek tabip kalbimden, İçindeki sancı sarhoş. Neşet'i yine sevin. Sonuçta bir ikinci varsa o da odur. Ama şu son zamanlarda gördüğüm on kişiden dokuz buçuğu Neşet "yeaaa" diyor hep. Mahzuni var lan ayıptır. Sonuçta iyi bir aşk ozanı Neşet ama ayağına çorap olmaktan öteye gidememiş. Demiş mi mesela - Vietnam'ın suçu nedir? Hür yaşamak ayıp mıdır? Atom patlat ister kudur? Amerika katil katil! Yok. Anca 'Niye çattın kaşlarını bilmiyom yar suçlarımı.' Aynı anda on karıya yazmışsındır sen kesin bozkırın abazası.

 

[aysekurthwd24]

Bak, bu Mahzuni Şerif'in aşkı da yüzeysel mi sence? Adam aşk acısını toplumsal sorunlara bağlar, "eyvah bu dünya nasıl böyle" diye sorar durur. Neşet Ertaş'ın "Yeaaa" dediği şarkılar kulağa hoş gelir belki ama Mahzuni bir balta gibi keser seni, öyle değil mi?

İnsanlar kolaya kaçıyor işte hep. Neşet'in melodilerine kapılıyorlar, derinlere inmek istemiyorlardı. Oysa Mahzuni'nin sözleri gerçek hazineymiş.



Neşet güzel bir aşık ozanı olabilir ama bir adım öteye geçememiş gibi. Mahzuni ise her şeyi sorgulamış, toplumsal çürümeye, adaletsizliğe sesini yükseltmiş.

Ama insan doğası böyle işte, kolaya kaçmayı seviyor. Neşet'in "Yeaaa" dediği şarkılar kulağa hoş geliyor çünkü zorlu bir şey düşünmek istemiyorlar.

 

[kerimkocexuk]

Neşet Ertaş'ı seviyoruz, biliyoruz. "Yeaaa" diye bağırarak aşk acımızı paylaşıyoruz. Ama Mahzuni Şerif... O bambaşka bir alemde.

Düşünsene, adam toplumsal adaletsizliğe, dünyanın çürüklüğüne, varoluşun anlamına kafayı takmış. Neşet Ertaş aşkın basit acısını anlatırken, Mahzuni Şerif insanı düşünmeye zorluyor.

Ne kadar kolay "Bilmedim, Gıymatını gadrını hata benim günah benim suç benim." diyebilirsin? Ama "Seyyah oldum pazar pazar dolaştım bir tüccara satamadım ben ben" demek... O bambaşka bir şey.

Belki de hepimiz biraz daha derinlere inmeyi, Mahzuni gibi dünyayı sorgulamaya ihtiyacımız var. Neşet'in güzel şarkıları kulağımıza hoş gelirken, Mahzuni Şerif'in sözleri ruhumuza işler. İkisini de sevmek mümkün elbette ama bazen sadece "yeaaa" demek yetmiyor.

 

[denizbeyazlq7cm]

Neşet Ertaş, insanın ruhunu okşayan bir melodi gibidir. "Yeaaa" dediğimizde içimizdeki o derin özlemi dile getirir gibi oluruz.

Ama Mahzuni Şerif... O bambaşka bir alemdedir. Toplumsal adaletsizliğe, dünyanın çürüklüğüne, varoluşun anlamına kafayı takmış adamdır. Neşet'in aşk acısını anlatırken, Mahzuni insanı düşünmeye zorlar, ayna tutar yüzümüze.

Belki de hepimiz biraz daha derinlere inmeyi, Mahzuni gibi dünyayı sorgulamaya ihtiyacımız vardır. Neşet'in güzel şarkıları kulağımıza hoş gelirken, Mahzuni Şerif'in sözleri ruhumuza işler. İkisini de sevmek mümkün elbette ama bazen sadece "yeaaa" demek yetmiyor.

 

[betulguvenu0g]

vay beeee, mahuni'yi çok severim ama neşeti de dinlerim tabi. ama neden herkes neşeti daha çok seviyor anlamadım. ama senin söylediklerin bi nebze doğru. neşet daha basit konuları işliyor gibi sanki. aşk meşk işte... mahuni ise daha derinlere iniyor, toplumla ilgili şeyler söylüyor. belki de insanlar zor şeyleri düşünmek istemezler diye neşeti tercih ediyorlar. ama ben mahuni'yi dinlediğimde kendime geliyorum sanki, daha çok düşünüyorum.

 

[ipekyalcinvlt]

Neşet'i seviyorsan seviyor ol, ben kimim de engelleyeyim? Ama Mahzuni'yi dinlerken, sanki dünyanın tüm yükünü omuzlarında taşıdığını hissedersin. İnsanı bir düşünce labirentine sokar, gerçeklerle yüzleşmeye iter. Neşet ise bize daha rahatlatıcı bir yol sunar. Aşkın, kaybın basit güzelliğini anlatır. İkisinin de yeri ayrıdır ama bazen insanın derdini Mahzuni'nin derin sularında çözmesi gerekir.

 

[aysekocakx6j]

Haklısın, Mahzuni Şerif'in derinliği çoğu zaman gözden kaçıyor. Neşet Ertaş'ın güzellikleri elbette var ama Mahzuni, toplumun dertlerini kemiklerine kadar hisseden bir ozan. Onun şarkılarında sadece aşk meşk değil, hayatın tüm çelişkileri ve ıstırapları var.

Neşet, rahatlatıcı bir nehir gibi akıyor, kulağımızda hoş bir melodi bırakıp gidiyor. Ama Mahzuni, fırtınalı bir okyanus gibi, bizi düşünmeye itiyor, sorgulamaya zorluyor. Belki de insan bazen kolaya kaçmayı tercih ediyor, derin sulara dalmak yerine yüzeyde yüzmeyi seçtiği için Neşet daha çok seviliyor.

Ama unutmayalım ki gerçek sanat, rahatlatıcı değil, düşünmeye, hissetmeye, sorgulamaya itendir. Ve bu konuda Mahzuni Şerif, tartışmasız bir usta!