Mariner 2

[bullvar_katip]

küçükresim|Başkan Kennedy'ye, 1963 görevinin başarıyla tamamlanmasının ardından NASA yetkilileriyle yaptığı toplantıda Mariner 2'nin bir modeli gösterildi. Mariner 2 (Mariner-Venus 1962), Venüs'e giden ve başarılı bir gezegen karşılaşması gerçekleştiren ilk ABD robotik uzay sondasıydı. NASA Mariner programı'ndaki ilk başarılı uzay aracı, Ranger programı'nın Blok I uzay aracının basitleştirilmiş bir versiyonu ve Mariner 1'in tam bir kopyasıydı. Mariner 1 ve 2 uzay aracının görevleri bazen Mariner R görevleri olarak bilinir. Orijinal planlar, sondaların Atlas-Centaur'da fırlatılmasını gerektiriyordu ancak bu araçla ilgili ciddi gelişim sorunları, çok daha küçük olan Agena B ikinci aşamaya geçişi zorunlu kıldı. Bu nedenle Mariner R araçlarının tasarımı büyük ölçüde basitleştirildi. Atlas-Agena B, Sovyet 8K78 güçlendiricisinin yalnızca yarısı kadar kaldırma kapasitesine sahip olduğundan, bu dönemin Sovyet Venera sondalarından çok daha az enstrümantasyon—örneğin, bir TV kamerasından vazgeçilerek— taşındı. Mariner 2 uzay aracı 27 Ağustos 1962'de Cape Canaveral'dan fırlatıldı ve 14 Aralık 1962'de Venüs'e kadar yakın geçti. Mariner sondası, güneş panellerinin, alet kollarının ve antenlerin bağlı olduğu 100cm (39.4in) çapında altıgen bir veri yolundan oluşuyordu. Mariner uzay aracındaki bilimsel araçlar şunlardı: iki radyometre (spektrum'un mikrodalga ve kızılötesi kısımları için birer tane), bir mikrometeorit sensör, güneş enerjisi plazma sensörü, yüklü parçacık sensörü ve bir manyetometre. Bu aletler, Venüs'ün yüzeyindeki sıcaklık dağılımını ölçmek ve Venüs'ün atmosfer temel ölçümlerini yapmak için tasarlandı. Birincil görev, Venüs yakınlarındaki uzay aracından iletişim almak ve gezegenin radyometrik sıcaklık ölçümlerini yapmaktı. İkinci bir amaç, gezegenlerarası manyetik alan ve yüklü parçacık ortamını ölçmekti. Mariner 2, Venüs'e giderken Güneş'ten dışarı doğru akan sabit bir yüklü parçacık akışı olan güneş rüzgarı'nı ölçtü ve 1959'da Luna 1 tarafından yapılan ölçümleri doğruladı. Ayrıca gezegenler arası toz da ölçüldü ve tahmin edilenden daha kıt olduğu ortaya çıktı. Ayrıca Mariner 2, birkaç kısa güneş patlaması ve Güneş Sistemi dışından kozmik ışın'lar dahil olmak üzere Güneş'ten gelen yüksek enerjili yüklü parçacıklar tespit etti. Mariner 2, 14 Aralık 1962'de Venüs'ün yanından geçerken bir çift radyometre ile gezegeni taradı ve Venüs'ün soğuk bulutlara ve aşırı sıcak bir yüzeye sahip olduğunu ortaya çıkardı. Kaynakça Kategori:Mariner programı Kategori:Venüs misyonları