Max Mengeringhausen

[bullvar_katip]

Max Mengeringhausen (D. 3 Ekim 1903-Ö.13 Nisan 1988), Mühendis, mucit ve girişimci. Yaşamı 3 Ekim 1903'te Braunschweig'de doğdu. Babası, Darmstadt'ta devraldığı Luther makine fabrikasının ticari direktörü olunca Darmstadt'a taşındılar. Max Mengeringhausen ortaokula orada devam etmiştir. 1922'de Berlin'de yine babasının kariyerindeki değişiklik nedeniyle okuldan ayrılmak zorunda kaldı. Çocukken babası aracılığıyla makine mühendisliği dünyasına girmeye başladı. Bu yüzden Berlin Teknik Üniversitesi'nde makine mühendisliği eğitimi aldı. 1923'te enflasyon nedeniyle aile servetini kaybettikten sonra çalışmalarına TH Münih'te devam etti. Burada August Föppl tarafından kurulan dünyaca ünlü Münih Teknik Mekanik Üniversitei'ni tanımıştır. Çalışmalarını neredeyse her işi yaparak finanse etmiştir. Bazen kazma, kürekle bazen gazete satmıştır. Bankalarda öğrenci stajyeri ve Isar Vadisi Demiryolu'nda lokomotiflerde stokçu olarak çalışmıştır. Ayrıca teknik yazar olarak ilk kez çalışmıştır. Uçuş muhabiri olarak çalışmıştır. Gustav Lilienthal'in önerisiyle Rönesans mühendisi Borelli'nin "De motu animalum" ("Hayvanların Hareketi") adlı eserini 1924'te Latince'den Almanca'ya çevirmiştir. [[Dosya:Ferrari World - Abu Dhabi - 2013 - panoramio (4).jpg|sol|küçükresim|282x282pik|2009 Ferrari World Abu Dabi'de, tüm zamanların en büyük uzay çatı yapısı.]] 1926 yılında görsel sanatçı Irmgard Reischle ile evlenmiştir. Makine mühendisi olarak diploma sınavını geçmiştir. Sadece iki yıl sonra TH Münih'ten "Almanya'da demiryolu üretiminin geliştirilmesi" teziyle doktorasını almıştır. Aynı yıl, Alman Mühendisler Birliği (VDI) yöneticilerinin önerisini dikkate alarak Waldemar Helmich ve Conrad Matschoß, Berlin'deki kooperatif konut gelişmelerinin Mekke’ye taşımıştır. Orada inşaat hizmetleri için bir mühendislik ofisi kurmuştur. Bu yeni alanın lider temsilcisi olmak için gösterilmiştir. Alman Mühendisler Birliği (VDI) siparişlerinin işlenmesinden, on yıllar boyunca onun başkanlığındaki »Bina Hizmetleri Teknik Komitesi«, Alman Mühendisler Birliği Teknik Yapı Ekipmanları Derneği'ni ortaya çıkarmıştır. 1931'den itibaren Mengeringhausen, Berlin-Neukölln Devlet İnşaat Üniversitesi'nde bina hizmetleri bölümünü kurmuştur. 1943'e kadar orada öğretim görevlisi olarak çalışmıştır. Dr.-Ing. Max Mengeringhausen 1928 yılında MERO şirketini Berlin'de kurmuştur. Ödülleri Alman Çelik Konstrüksiyon Ödülü 1972 . Gümüş 1973 Dizel Madalyası almıştır. 1983 yılında Münih Teknik Üniversitesi, Mimarlık ve İnşaat Mühendisliği ve Etüt Fakültelerinin ortak kararıyla ona fahri doktora verilmiştir. Bu, Mengeringhausen için özel bir zevkti çünkü mimar ve mühendis arasındaki iş birliğini defalarca teşvik etmiştir. Max Mengeringhausen, 13 Nisan 1988'de, 85 yaşında vefat etmiştir. Mengeringhausen'in bina yasaları küçükresim|385x385pik|MERO tekniğiyle yapılmış stadyum Ağustos Föppl'in temel çalışmasından esinlenerek "Uzayda yarı ahşap yapı" yanı sıra Walter Porstmann'ın "Standartlar Teorisi’ni’’ ve Ernst Neufert'in "Bina Tasarım Teorisi’nin’’ kritik bir incelemesinde, Mengeringhausen, 1940'taki mekansal çerçeveler için sekiz bina yasası yazmıştır. Düzenli mekansal çerçeveler, platonik katıların veya formların ortaya çıktığı şekilde eşkenevi ve / veya dik açılı üçgenlerden oluşmaktadır. Düzenli yapıları nedeniyle, mekansal çerçeveler statik olarak en uygun olanıdır; tek tip düğümler ve birkaç farklı çubuk uzunluğu endüstriyel seri üretime izin vermektedir. Uzay çerçevesinin çubuk uzunlukları, zemin şişme faktörü ile geometrik bir doğal büyüme serisi oluşturmaktadır. Geometrik doğal büyüme serisinin farklı çubuk uzunlukları ile, benzer polihedra serisi inşa edilmektedir. Benzer polihedra durumunda, yüzeylerin boyutları 2 faktörlü geometrik bir seri oluşturur ve hacmin ki 2 faktörü ile geometrik bir seri oluşturmaktadır. Bahsedilen tüm temel cisimler ve soyundan gelenler ve bunlardan oluşan uzay paketleri, geometrik doğal büyüme serisinin tek bir evrensel düğüm ve çubuklarından bir araya getirilebilmektedir. Evrensel düğüm, on sekiz karesi vücudun ortasından aynı mesafeye sahip olan ve eş merkezli deliklerle sağlanan yarı düzenli Arşimet prensibleri serisinden 26 yüzeyli bir elementtir. MERO standart düğümü şeklinde on sekiz bağlantıya sahip evrensel düğüm, düzenli uzamsal çerçevelerin oluşturulması için yeterlidir. MERO Sistemi sol|küçükresim|240x240pik|Mero tekniğinin gösterimi 1943'te mühendis Max Mengeringhausen tarafından tasarlanmıştır. Max Mengeringhausen, MERO düğümü, geçici, hafif, esnek ve montajı kolay parçaların gerçekleştirilmesidir. En yaygın unsurlardan biri olmaktadır. Borular ve küresel çelik derzler MERO sisteminin temel bileşenleridir. Bunları monte etmek oldukça kolaydır. Oluklu boruların sonundaki dişli cıvatalar küresel düğümlerin içindeki deliklerine vidalanmaktadır. MERO sisteminin diğer bileşenleri şunlardır: tüpler, koniler, somunlar ve düğümler, cıvatalar ve kovanlardır. MERO uzay çerçevesi yapıları, hafif ve montajı ve sökülmesi kolaydır. Menteşeli ve esnek olmayan eklemler tarafından bir arada tutulan tüplerdir. Ayrıca düğümlerden yapılmış son derece sağlam yük taşıyan yapılardır. Tüp uzunlukları ayrı ayrı seçilebilen, bağlantı açıları mevcuttur. Sıkıştırma, koni ve somun doğrudan desteği ile düğüme aktarılmaktadır. Tüpteki gerilim koni ve cıvatalar tarafından düğüme aktarılmaktadır. Genel Özellikler MERO sistemi, bağlantıları bilyalı düğümün dişli deliklerine vidalanarak elde edilen boru şeklindeki çubuklar ve çelik bilyalı mafsallardan, çubukların uçlarına kaynaklanmış konilerden çıkan cıvatalardan oluşur. Sadece sistemi oluştururlar: çubuklar, koniler, somunlar ve düğümler, cıvatalar, manşonlar. Mero uzamsal yapıları, tam olarak çubuklardan ve düğümlerden oluşan, fleksiyona mafsallı ve sert bağlantılara sahip, hafif ve kolayca birleştirilebilen-ayrışabilen yük taşıyıcı yapılardır. Kaynakça Kategori:Mühendisler Kategori:1903 doğumlular Kategori:1988 yılında ölenler