Mermer Saray

[bullvar_katip]

Mermer Saray (Farsça: کاخ مرمر, Kāh-i Mermer) İran'ın Tahran şehrinde tarihi bir bina ve eski kraliyet ikametgâhıdır. Şehir merkezinde bulunuyor, ancak saray inşa edildiğinde konumu Tahran'ın sakin bir mahallesiydi. Tarihi [[Dosya:Banknote_of_second_Pahlavi_-_100_rials_(rear).jpg|sol|küçükresim| 1974 yılındaki 100 İran riyali banknot üzerinde Mermer Saray'ın görüntüsü.]] Mermer Saray 1934 ve 1937 yılları arasında inşa edilmiştir. Fransız mühendis Joseph Leon ve İranlı mimar Fethullah Firdevs tarafından Rıza Şah'ın emriyle inşa edilmiştir. Başlangıçta resmi işlevlere ve resepsiyonlara ev sahipliği yapmak için inşa edildi. Saray, Rıza Şah ve daha sonra oğlu Muhammed Rıza Şah tarafından ikametgâh olarak kullanılmıştır. Rıza Şah ve dördüncü eşi İsmet Devletşahi, 1941'de Rıza Şah'ın sürgününe kadar beş çocuğuyla birlikte sarayda yaşadılar. Rıza Şah tahttan feragat mektubunu Eylül 1941'de bu sarayda imzaladı. Muhammed Rıza Şah döneminde çok sayıda önemli kraliyet olayı meydana geldi. Gülistan Sarayı'nın yanı sıra iki önemli sarayından biriydi. Mermer Saray, 1950'lerde Şah'ın kişiliğiyle özdeşleştirildi. Saray, Şah'ın üç evlilik törenine de ev sahipliği yaptı. Şah ve ilk eşi Prenses Fevziye'nin İran'daki düğün töreni 1939'da sarayda yapıldı ve 1945'teki boşanmalarına kadar ikametgâhlarıydı. Ekim 1950'de nişan töreni ve Şubat 1951'de Şah ve ikinci eşi Süreyya İsfendiyari'nin düğün töreni sarayda yapıldı. Şah'ın üçüncü karısı Farah Diba ile hem nişanı hem de evliliği de bu sarayda gerçekleşti. Şah ve Prenses Fevziye'nin kızı Şehnaz Pehlevi de Ekim 1957'de bu sarayda Erdeşir Zahidi ile evlendi. Ayrıca saray, Şah'ın 48. doğum günü partisine de ev sahipliği yaptı. Bu olayların yanı sıra Şah, 10 Nisan 1965'te sarayda İranlı bir asker tarafından gerçekleştirilen bir suikast girişiminden de kurtuldu. Mermer Saray Komplosu olarak bilinen bu olaydan sonra saray artık kullanılmamıştır ve 1970 yılında müze haline getirilmiştir. Stil ve teknik özellikler İki katlı sarayın tasarımı ilk olarak Üstad Cafer Han tarafından geliştirildi. Ancak, son taslak Üstad Haydar KHan tarafından üretildi. Sarayın genel mimari tarzı, Kaçar mimari özellikleri de dahil olmak üzere Doğu ve Batı mimari tarzlarını birleştiren eklektiktir. Saray bir bahçe ile çevrilidir. Sarayın dış yüzeyi beyaz mermerdendir. Ahameniş askerlerinin ok tutan iki heykelinin dikildiği sarayın taş girişi, özellikle eklektik mimari üslubu yansıtıyor. Bu heykeller İranlı sanatçı Cafer Han tarafından oyulmuştur. Sarayın farklı illerden yerel ustalar tarafından yapılmış başka kapıları da vardır. Saray, İsfahan'daki Şeyh Lütfullah Camii'nin bir kopyası olan devasa bir kubbe ile örtülüdür. Kubbe, helezon motifli arabesk çinilerle kaplıdır. Sarayın iç alanı, yoğun oyma kapıları ve son derece yüksek tavanları ile oldukça resmidir. Saray, ülkedeki birçok cami ve kutsal türbede olduğu gibi aynaların kullanıldığı oldukça geniş bir kabul salonuna sahiptir. Oda "Aynalı Salon" olarak bilinir. Sarayın içi zengin kumaşlar ve kilimlerle döşenmiştir. Süslemeler İranlı mimar Hüseyin Lurzade tarafından yapılmıştır.> Sarayda kullanılan çiniler Üstad Yezdi, tablolar Üstad Behzad tarafından yapılmıştır. Sarayın arsa alanı , ikamet için kullanılmaktadır. Mevcut kullanım 1979 İran İslam devriminden sonra saray 1981 yılına kadar müze olarak kullanılmıştır. Daha sonra Düzenin Maslahatını Teşhis Konseyi'ne verildi. Yerel halk, sarayın İran İslam Cumhuriyeti'ndeki üst düzey politikacılar tarafından kullanıldığını bildirdi. Tahran'daki dekoratif sanatlar müzesinde, mobilya da dahil olmak üzere sarayda kullanılan tarihi eşyalar sergileniyor. Saray, 2019 yılında Mustazafan Vakfı tarafından satın alınmasının ardından sanat müzesi olarak yeniden tasarlandığı Temmuz 2020'ye kadar halka kapalıydı. Galeri Kaynakça Kategori:Tahran'daki yapılar Kategori:Tahran'daki saraylar