Mikrotarih iyi tanımlanmış küçük araştırma birimleri (genellikle tek bir olay, bir köy topluluğu veya bir kişi) üzerinde yoğunlaşan tarihsel çalışma türünün adıdır. Temel amacı, Charles Joyner'ın tanımını kullanmak gerekirse, "küçük yerlerde geniş sorular" sormayı öncelediğinden basit vaka analizinden ayrı tutulabilir. Temelleri Mikro tarih esasen İtalya'da 1970'lerde gelişti. Yaklaşımın önderlerinden biri olan Giovanni Levi'ye göre, mevcut tarihyazımsal yaklaşımlardaki fark edilen krize bir tepki olarak başladı. Bir başka mikrotarih kurucusu Carlo Ginzburg, 1977'de ilk kez terimin kullanıldığını duyduğunu yazdı ve hemen sonra Levi ve Simona Cerutti ile mikrotarih çalışmaları dizisi Microstorie üzerine çalışmaya başladı. "Mikrotarih" sözcüğünün geçmişi Gettysburg Savaşı'nın son günü hakkında bir hikâyeyi anlatan Amerikalı tarihçi George R. Stewart'ın Pickett's Charge: A Microhistory of the Final Attack on Gettysburg, July 3, 1863 kitabının yayımladığı tarih olan 1959 yılına kadar gider. Bir diğer erken kullanım da Annales Okulu'ndan tarihçi Fernand Braudel'den gelir. Kendisine göre olayların tarihiyle çok fazla ilgilendiği için mikrotarih mefhumunun olumsuz bir çağrışımı vardır. Üçüncü bir erken kullanım Luis González'in 1968 tarihli çalışması Pueblo en vilo: Microhistoria de San José de Gracianın başlığında bulunur. González kendince, yerel tarihle eşanlamlı bulduğu mikrotarih ile kısa hikâyeler üzerine odaklı "petite histoire" (küçük tarih) arasında bir ayrım yapmıştır. Yaklaşım Mikrotarihin en özgün yaklaşımı küçük ölçekli sorgulamalar yapmasıdır. Mikrotarihçiler, sosyal bilimler tarafından yapılan ve dar alanlara uymayan genellemelere bir tepki olarak toplumun küçük birimlerine odaklanır. Örneğin, Ginzburg'un 1976 tarihli çalışması Peynir ve Kurtlar bir on altıncı yüzyıl İtalyan değirmencisi olan Menocchio'nun hayatını inceler. Robert Tristano'nun tasviriryle bireylerin mikrotarihsel çalışmaları "küçük insanlar" denen kişilerle sıkça ilgilenir, özellikle de sapkın görülenlerle. Carlo Ginzburg, mikrotarihte başat ilkenin kaynaklarda engel çıkaran şeylerin, boşluklar gibi, tarihsel kaynağın bir parçası olduğunu yazmıştır. Bununla alakalı olarak Levi, araştırmacının bakış açısının mikrotarih kaynağının bir parçası haline geldiğini söyler. Mikrotarihin tarihsel bir yaklaşım olarak başka önemli noktaları ise popüler kültürle seçkin kültürün ilişkilenimi ve tarihin mikro ve makro seviyelerinin ilişkisidir. Ayrıca bakınız Alltagsgeschichte Aşağıdan tarih Makrotarih Önemli mikrotarihçiler Wolfgang Behringer Simona Cerutti Alain Corbin John J. Curry Robert Darnton Natalie Zemon Davis Theo van Deursen Clifford Geertz Carlo Ginzburg Luis González y González Maurizio Gribaudi Craig Harline Cynthia A. Kierner Mark Kurlansky Emmanuel Le Roy Ladurie Giovanni Levi Sigurður Gylfi Magnússon Luis Mott Leslie Peirce Detlev Peukert Osvaldo Raggio Jacques Revel Guido Ruggiero David Sabean Mimi Sheller Jonathan D. Spence Alan Taylor Stella Tillyard E. P. Thompson Alfred F. Young Carolyn Steedman Laurel Thatcher Ulrich Kaynakça Dış bağlantılar Microhistory - The website of the Center for Microhistorical Research at the Reykjavik Academy in Iceland. Interesting article on microhistory by the chair of the Center for Microhistorical Research at the Reykjavik Academy Microhistory Network A group of historians interested in microhistory (2007-) Kategori:Tarih dalları