Mülk Suresi

[bullvar_katip]

Mülk Suresi, (Arapça: سورة الملك) Kur'an'ın 67. suresidir. Sure 30 ayetten oluşur. Sure ismini birinci ayetinde geçen "el-Mülk" kelimesinden almıştır. Ayrıca Tebareke, Münciye, Mücadele, Mani'a, Vakiye adlarıyla da anılır. Sure Allah'ın her şeye hakim olduğu her şeye gücünün yettiği ifadesiyle başlar. Surenin ismi olan mülk Evreni temsil eder. Sure Kur’anın Evren tanımının özeti gibidir. Kur’an'da Evren Dünya merkezli olarak tanımlanır. Kur'an yeryüzünün insanlar için dümdüz bir döşek haline getirildiğini, göklerin (evren, sema) dünya üzerinde 7 kat olarak düzenlendiğini ifade eder. Kıyamet koptuğunda yıldızlar yeryüzüne dökülür. (Tekvir:1-2) İfadelerin 7. yy evren anlayışı ile uyumlu olduğu görülebilir. Sureye göre Dünya seması kandiller (yıldızlar) ile donatılmıştır ve bu yıldızlar aynı zamanda hırsız şeytanları kovmak için kullanılan sapan taşlarıdır. (Ayet 5) Çıplak gözle bakıldığında bir yıldızın kayması olarak algılanan ve halk dilinde ‘yıldız kayması’ olarak isimlendirilen meteor düşmeleriyle bağlantılı olan ifadeler bu yanılsamadan dolayı yıldızlara atfedilerek kullanılmaktadır. Gökcisimleri Kur’an'da Güneş, Ay ve yıldızlardan ibarettir. Kur'an'da yıldızlarla ilgili bazı ifadeler teşbihi ifadeler olmakla birlikte, 7 kat gök ile, yıldızların Dünya semasına yerleştirildiği ve onların aynı zamanda şeytanlara atılan taşlar (Mülk ve Cin sureleri) olduğu ifadelerini teşbih olarak algılamak mümkün değildir. Ayrıca bu evren içerisinde melekler, ifritler, cinler, şeytanlar gibi mitolojik yaratıklar bulunur. Surenin 5. ayeti dilbilgisi açısından da eleştirilebilir. Şöyle ki yıldızlara işaret eden zamir Arapçada olması gerektiği gibi çoğul değil, dişil ve tekildir. (bkn. Kur’an, dil ve anlatım özellikleri) Kaynakça Kategori:Sureler