Mustali fıkhı

bullvar_katip · 28 Mayıs 2024

Mustâ‘li fıkhı ya da Tâyyîb’îyye; Mustâ‘lî Mezhebi'nin fıkıh sistematiğidir. İmâmet Et-Tâyyîb Ebû’l-Kâsım ile sona ermiştir. Bu görev "Dâ'î el-Mutlaklar" aracılığıyla icra edilmektedir. Tâyyîb, Davudî İsmailîlik, Süleymânî, Kutbî ve Alavî Buhralarca "Gizlenen son imâm" olarak bilinir. İsnâ‘aşer’îyye'deki Muhammed Mehdi'nin rôlünü üstlenen İmâmdır. Tarihçe On beşinci yüzyılda, "Câ‘fer" adındaki bir şahsın önderliğinde çok sayıda Mustâ‘lî fıkhı takipçisinin Hanefi Sünnî fıkhına dönüşmesi hadisesi yaşandı. Bu yeni grup Câferî Buhra olarak adlandırıldı. 1538 yılında "Syed Câ‘fer Ahmed Şirazi" Patani Buhraları İsmâ‘îlîler ile olan ilişkilerini tamamen kesmeğe ikna etti. Böylece bir milyona yakın buhra Mustâ‘lî fıkhından Hanefi Sünnî fıkhına döndü. Süleyman bin Hassan, Hindistan'daki 27nci Dâ'î el-Mutlak olan Seyyidnâ Davûd Bin Kutub Şah'ı tanımayarak, Yemen'de "Ehl-i Hakk" olarak da bilinen Süleymânî Buhra'yı 1592 yılında oluşturdu. Ali bin İbrahim, Hindistan'daki 29uncu Dâ'î el-Mutlak olan Seyyidnâ Abd’ût-Tâyyib Zeki’ûd-Dîn'i tanımayarak, Hicrî 1034 / M. 1634 tarihinde Alavî Buhra'yı oluşturdu. 46ncı Dâ'î el-Mutlak olan Seyyidnâ Muhammed Badr’ûd-Dîn ibn Syedna Mufaddal Seyf’ûd-Dîn'in ölümü üzerine Abd’ûl-Hüseyin Civacı" önderliğinde 1840 yılında "Etbe-i Melek Buhra" oluşumunu tamamlayarak bağımsız hale dönüştü. Elli yıldır ruhânî hiyerarşide ikinci sıra olan Me’zûn el-Mutlak görevini sürdüren 51. Syedna Tahir Seyf’ûd-Dîn Sahib'in oğlu ve 52. Syedna Muhammed Burhan’ûd-Dîn Sahib'in farklı anneden olma kardeşi Hûzeyme Kutb’ûd-Dîn'in kendisinin Hicrî: 17 Şaban 1385 / Milâdî: 10 Aralık 1965 tarihinde Mumbai Saify Mescidi'nde 52. Syedna Muhammed Burhan’ûd-Dîn Sahib tarafından alenen "Me’zûn-û Dâvah" olarak atandığını belgelemesi üzerine, Hindistan Yargıtay Başkanlığı'nın kararı ile Syedna Mufaddal Seyf’ûd-Dîn'in 53. Dâ'î el-Mutlak unvanı askıya alınmış bulunmaktadır. Şu andaki mevcut duruma göre, Davudî İsmailîlik'in Dâ'î el-Mutlak makâmı "Syedna Mufaddal Seyf’ûd-Dîn" tarafından temsil edilmekte olduğundan, Hûzeyme Kutb’ûd-Dîn önderliğinde "Kutbî Buhra" adında yeni ve ayrı bir kol oluşturulmuş bulunmaktadır. Mustâ‘lî-Tâyyibî fıkhına göre İmâm silsilesi [[Dosya

awoodi Bohra 52 nd Dai Sayyedna Mohd. Burhanuddin.jpg|küçükresim|400px|Elli İkinci Dâ'î el-Mutlak "Muhammed Burhan’ûd-Dîn" (6 Mart 1915 – 17 Ocak 2014) ]] [[Dosya:Syedna Muffadal at Nikah ceremony.JPG|küçükresim|400px|Davûdîlik Elliüçüncü De facto Dâ'î el-Mutlak'ı: "Syedna Mufaddal Seyf’ûd-Dîn" (Surat, Hindistan El Cemea't-us Saifiyah Akademisi eski Rektörü).]] 0. Ali bin Ebâ Tâlib Merkedî (İmâm olarak sıralandırılır fakat Peygamber Muhammed'in Vâsi/Sâmit ya da Esâsı olarak kabul edildiğinden dolayı numaralandırmaz.) 1. Hasan el-Mûctebâ 2. Hüseyin ibn Ali 3. Ali Zeyn el-Âb’ı-Dîn 4. Muhammed el-Bakır 5. Cafer-i Sâdık 6. İsmâil bin Câ'fer el-Mûbarek 7. Muhammed bin İsmâ‘îl eş-Şâkir 8. Vâfî ʿAhmed (ʿAbd Allâh bin Muhammed) 9. Takî Muhammed (ʿAhmed bin ʿAbd Allâh) 10. Razî ʿAbd Allâh (Hüseyin bin ʿAhmed) 11. Birinci Fâtımî Hâlife/İmâmı Ebû Muhammed ‘Ubayd Allâh ibn el-Huseyn el-Medhî 12. İkinci Fâtımî Hâlife/İmâmı Kaim (Muhammed el-Kaim bi-Emri’l-Lâh) 13. Üçüncü Fâtımî Hâlife/İmâmı Mansur (İsmail Mansur bi-Nasri’l-Lâh) 14. Dördüncü Fâtımî Hâlife/İmâmı Mu‘izz (Ebu Tamim el-Mu‘izz Li-Dîn’il-Lâh) 15. Beşinci Fâtımî Hâlife/İmâmı Ebu Mansur Nizar el-Aziz Billah 16. Altıncı Fâtımî Hâlife/İmâmı EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh (Dürzîler'in ortaya çıkışı) 17. Yedinci Fâtımî Hâlife/İmâmı ʿAli ez-Zâhir Li-İʿzâz Dîn’il-Lâh 18. Sekizinci Fâtımî Hâlife/İmâmı Ebû Tamîm Ma’add el-Mûstensir bil-Lâh 19. Dokuzuncu Fâtımî Hâlife/İmâmı ʿAhmed el-Mustâ‘lî 20. Onuncu Fâtımî Hâlife/İmâmı El-Âmir bi'Ahkâmi’l-Lâh (Hâfızîlik) 21. Et-Tâyyîb Ebû’l-Kâsım (Davudî İsmailîlik, Süleymânî, Kutbî, ve Alavî Buhralarda "Gizlenen son imâm" olarak bilinir. İsnâaşerîyye'deki Muhammed Mehdi'nin rôlünü üstlenen İmâmdır.) Mustâ‘li ezânı Fâtımî/İsmâ‘îlî/Davudî Bohra'ya göre Eş-hedu enne Mevlânâ Aliyen Veli ul-Lâh ("Ali'nin Allâh-u Zülcelâl-i vel-İkrâm'ın Vekili olduğuna şahadet ederim") cümlesi ezânda söylenir ama ikâmede yer almaz ve "Eş-hedu enne Muhammeden-rasūl ul-Lâh" şeklinde ikişer defa tekrarlanır. Ayrıca "Muhammedun -ve- Ali-un Khayr-ul-beşer ve itrât-u- humâ Khayr-ul-itâr" (Muhammed ve Ali en yüce insanlar ve onların soyları da en yücelerdendir.) denir. Yedinci kısımdaki "Hayya 'âla-Khayri'l-amel" ifadesinden den sonra Eimmet Fatimiyyîn'den beri "İki" kez tekrarlanır. (İkâmede ise bunun yerine yine İki defa "Kad kamatis Salât" denir). Bundan başka, Rasūlu l-Lāh'ın ölümünden sonra Ezân-ı Muhammed‘îyye'den çıkarılan "Hayyâ 'âla-Khayri'l amel" de yüksek sesle, Muhammed Nebi'nin sünnetine uygun şekilde İki kez söylenir. Okudukları ezân'ın tamamı aşağıdaki şekildedir: Mustâlîliğin İsmaililik soy ağacındaki konumu Kaynakça Kategori:İsmaililik Kategori:Şiilik

Ara

Ara

Foruma hoş geldin 👋, Ziyaretçi

Mustali fıkhı

bullvar_katip

Administrator

Benzer konular

Tema özelleştirme sistemi

Tam ekran yada dar ekran

Izgara yada normal mod

Forum arkaplan resimleri

Sidebar blogunu kapat/aç

Yapışkan sidebar kapat/aç

Radius aç/kapat

Foruma hoş geldin 👋, Ziyaretçi