Yıllar önce mediamarkt'ta dolaşırken telefonların olduğu kısma 12-13 yaşlarında iki çocuk geldi. Belli ki alıcı değillerdi, sadece vakit geçirmek için ordalardı. biri asık suratlıydı, diğeri neşeli bir çocuktu. Sonunda asık suratlı olan diğer neşeli çocuğa "biz napıyoruz oğlum burada" diye sitem etti. Diğer neşeli çocuk ise gayet keyfi yerinde "ne var oğlum, ne güzel geziyoruz işte" dedi. O günden sonra o çocukları hiç unutmadım. Hayatta mutlu ya da mutsuz olmanın aslında içinde bulunduğumuz durumla değil olaylara nasıl baktığımızla alakalı olduğunu gösteren çok niş bir örnekti benim için. Yani bu hayatta "oğlum napıyoruz la burada" bakış açısıyla yaşayanların işi zor iken "ne güzel geziyoruz la" diye pozitif düşünen insanların işi ise çok daha kolay gibi geliyor bana. İyi haftalar efendim.