Müzik ve siyaset

bullvar_katip · 27 Mayıs 2024

Müzik ve siyaset arasındaki bağlantı, özellikle şarkılardaki politik ifadeler, birçok kültürde görülmektedir. Müziğin, protesto veya karşıtlık ifadeleri başta olmak üzere, savaş karşıtı şarkılar, millî marşlar, yurtsever şarkılar ve siyasi kampanyalar gibi birçok farklı temada, siyaset ile kesiştiği noktalar bulunmaktadır. Bu tür şarkıların çoğu güncel şarkılar kapsamında tanımlanabilirler. Giriş Müzik, politik hareketleri ve ritüelleri etkilese de, genel izleyicilerin müzikle politik düzeyde nasıl veya ne ölçüde ilişkili olduğu çok açık değildir. Şarkılar, belirli bir siyasi mesajı tasvir etmek için kullanılabilir. Ancak bu tür mesajların iletilmesinde engeller olabilir; açıkça politik kabul edilen şarkılar bile çoğu zaman çağdaş politik bağlamları tarafından şekillendirilir ve bunlara atıfta bulunur, bu da mesajı tam olarak anlamak için müziğe ilham veren tarihi ve dönemin olaylarını anlamayı gerekli kılar. Bu mesajın doğası da belirsiz olabilir, çünkü "politik müzik" etiketi ya yalnızca siyasi konuları gözlemleyen şarkılara, ya partizan bir görüş sunan şarkılara ya da daha ileri giden ve belirli bir siyasal eylemi savunan şarkılara uygulanabilir. Bu nedenle, örneğin, müziğin farkındalığı arttırma aracı olarak kullanımı ile savunuculuk olarak müzik arasında bir ayrım yapılmıştır. Ayrıca, The Beatles gibi Batılı pop/rock gruplarının 1960'larda ve 1970'lerde Doğu Bloku'nda Devlet tarafından sansürlenmesinin kanıtladığı gibi, bazı müzik biçimleri, siyasi içerikten bağımsız olarak kültürel açısından siyasi olarak kabul edilebilir ve dışlanabilir. Diğer taraftan aynı unsurlar, genç insanlar tarafından sosyal değişimin sembolü olarak benimsenmiştir. Bu, müzisyenlerin (eğer varsa) politik niyetleri ile müziklerinin daha geniş toplum kesimleri tarafından kabulü arasındaki tutarsızlık olasılıklarına da işaret etmektedir. Tersine, kasıtlı siyasi içeriğin anlamının hedef kitlesi tarafından kaçırılması olasılığı vardır, bunun nedenleri arasında belirsizlik veya mesajın iletilmesi ya da izleyici kayıtsızlığı veya antipatisi olabilir. Son zamanlarda, çağdaş demokratik ülkeler de dahil olmak üzere, Dünya üzerindeki pek çok ülkenin okulları üzerinde yapılan araştırmalarda müzik eğitiminin bazen ideolojik telkin amacıyla kullanıldığı ve özellikle savaş döneminde vatansever şarkılarla yurtseverliği çocuklarda yıkıcı bir şovenizm aşamasına çıkarabilmektedir. Platon şöyle yazmıştır: "Müziksel yenilikler tüm devlet için tehlikelerle doludur ve yasaklanmalıdır. Müziğin modları değiştiğinde, devletin temel yasaları da onlarla birlikte değişir." Platon bunu bir uyarı olarak yazmış olsa da, müziğin sadece melodi ve armonilerden çok daha fazlası olduğu, tüm insanların hayatında önemli bir hareket olduğu devrimci bir ifade olarak ele alınabilir. Folk müziği Amerikan folk yenilenmesi " We Shall Overcome" şarkısı belki de politik folk müziğinin en bilinen örneğidir, bu örnekte ABD Sivil Haklar Hareketi için bir toplanma çığlığıdır. Joan Baez gibi Pete Seeger da şarkının popülerleşmesine katkı verdi. 20. yüzyılın başlarında, kötü çalışma koşulları ve sınıf mücadelesi, işçi hareketinin büyümesini, sosyal ve politik reformları savunan çok sayıda şarkıya yol açtı. 20. yüzyılın başlarındaki en ünlü söz yazarı "Wobblies" Joe Hill idi. Daha sonra, 1940'lardan 1960'lara kadar, Almanac Singers ve The Weavers gibi gruplar bu tür sosyo-politik müziğin yeniden canlandırılmasında etkili oldular. Woody Guthrie'nin "This Land Is Your Land" adlı şarkısı en ünlü Amerikan halk şarkılarından biridir ve sözleri Guthrie'nin sosyalist vatanseverliğini örneklemektedir. Pete Seeger'ın "Where Have All the Flowers Gone?" şarkısı, popüler bir savaş karşıtı protesto şarkısıydı. Bu tür şarkıların çoğu Vietnam Savaşı döneminde popüler oldu. Bob Dylan'ın "Blowin' in the Wind", Peter, Paul and Mary için bir hit şarşısı oldu ve genç bir neslin, eski nesillerin çoğundan daha fazla küresel sorunların farkına vardığını öne sürdü. 1964'te Joan Baez, "There but for Fortune" (Phil Ochs tarafından) ile Birleşik Krallık'ta ilk ona girdi, şarkı, önyargı ve insanlık dışı politikaların masum kurbanları için bir savunmaydı. Bob Dylan, Joan Baez, Phil Ochs, Tom Paxton, Buffy Sainte-Marie, Judy Collins, Arlo Guthrie dahil olmak üzere birçok sanatçı 1960'ların halk müziği canlanması sırasında, sosyal ve politik mesajlar içeren birçok güncel şarkı yazarı ortaya çıktı. Folk müziğinin canlanması, geleneksel müziğin politik olarak yeniden icadı olarak kabul edilebilir, Sol eğilimli folk plak şirketleri, Broadside ve Sing Out! gibi dergiler tarafından teşvik edilen bir gelişmedir. Canlanma 1930'larda başladı ve II. Dünya Savaşı'ndan sonra devam etti. Bu dönemin eerleri, eski ilahiler ve şarkılar kullanılarak, ancak sözleri günümüz sosyal ve politik koşullarına uygun hale getirilerek popülerlik kazanmıştır. Alan Lomax, Lead Belly ve Woody Guthrie gibi arşivciler ve sanatçılar halk müziğini popülerleştirmede çok önemliydi ve ikincisi Lomax şarkıcıları olarak bilinmeye başladı. Bu, bazı sanatçıların ve şarkılarının kamuoyunu etkilemek ve destek toplamak amacıyla açık siyasi mesajlar ifade ettiği bir halk müziği dönemiydi. Birleşik Krallık'ta, Ewan MacColl ve AL Lloyd, folklorist olarak Lloyd ve MacColl (genellikle Peggy Seeger ile birlikte) ile benzer roller üstlendiler ve geleneksel şarkıları Büyük Britanya Komünist Partisi aktivizmlerinden etkilenen daha yeni politik materyallerle harmanlayan düzinelerce albüm yayınladılar. Ayrıca bakınız Anarko punk milli marşların listesi Nazi punk Pasif direniş Nueva canción Oi! Osseily Hanna Protest müzik Kaynakça Konuyla ilgili eserler Lieberman, Robbie (1988). My Song is my Weapon: People's Songs, American Communism, and the Politics of Culture, 1930-50, Illinois Üniversitesi Yayınları Reuss, Joanne C & Reuss, Richard A. (2000). American Folk Music and Left-Wing Politics, Scarecrow Yayınları Rodnitsky, Jerome (1976). Minstrels in the Dawn: The Folk-Protest Singer as a Cultural Hero, Chicago: Nelson Hall Serge Denisoff, R. (1971). Great Day Coming: Folk Music and the American Left. Champaign: Illinois Üniversitesi Yayınları Dış bağlantılar Demokrasi için Müzik – Müzik Aktivizmi Politik Eylem Organizasyonu Kyle Gann tarafından 2004 Amerikan Başkanlık seçim kampanyası sırasında yazılmıştır. Besteci Gordon Downie ve piyanist Ian Pace arasında özellikle modernizm ve Marksizm hakkında kapsamlı bir tartışma. Kategori:Siyaset ile ilgili eserler Kategori:Siyasal iletişim Kategori:Müzikoloji

Ara

Ara

Foruma hoş geldin 👋, Ziyaretçi

Müzik ve siyaset

bullvar_katip

Administrator

Benzer konular

Tema özelleştirme sistemi

Tam ekran yada dar ekran

Izgara yada normal mod

Forum arkaplan resimleri

Sidebar blogunu kapat/aç

Yapışkan sidebar kapat/aç

Radius aç/kapat

Foruma hoş geldin 👋, Ziyaretçi