Naif küme teorisi

[bullvar_katip]

Naif küme teorisi, 19. yüzyılın sonlarında geliştirilen orjinal küme teorisidir. Bu teori, bir kümenin bazı ortak özelliklerle birleştirilen farklı şeylerin bir koleksiyonu olarak düşünülmesini sağlar. Ayrık matematikten zaten bilinen örneğin, bir kümede hangi öğelerin bulunduğunu gösteren Venn diyagramları veya Boole cebiri gibi kavramların çoğu kullanılır. Saf küme teorisindeki ciddi kusurların (Russel paradoksu gibi) keşfine yanıt olarak geliştirilen aksiyomatik küme teorisi ile karıştırılmamalıdır. Çağdaş matematik ve mühendisliğin birçok alanı için yeterince güçlüdür. Naif küme teorisi bir dizi soruna yol açar: 1897'de keşfedilen Burali-Forti paradoksu nedeniyle tüm sıra sayıları kümesini oluşturmak mümkün değildir. Cantor paradoksu'nda gösterildiği gibi (Birinci Cantor paradoksu) tüm kardinal sayıların kümesini oluşturmak mümkün değildir. Her şeyin veya kümelerin kümesini oluşturmak mümkün değildir. Cantor paradoksunun ikincisinde gösterildiği gibi (1899'da keşfedildi). Kendilerini içermeyen tüm kümelerin kümesi, 1902'de keşfedilen Russell paradoksu'nu oluşturur. Yukarıdaki tüm problemler ancak aksiyomlar, kümeleri ve özelliklerini tanımlamak için kullanılabildiğinde problem olarak gösterilebilir. Richard Dedekind (1831-1916) bu durumu keşfetti ve 1888'de yeni bir küme teorisi başlattı. Keşfettiği küme teorisinde kümeler hakkında aksiyomlar vardır. Ancak onun aksiyomatik küme teorisi de yine de yeterince iyi değildir çünkü: Tüm sonlu ondalık sayılar kümesi, 1905'te keşfedilen Richard paradoksuna yol açar. Tüm sonlu doğal sayılar kümesi, 1908'de keşfedilen Berry paradoksunu gösterir. Sahip olmadıkları bir özelliği tanımlayan tüm kelimelerin kümesine, 1908'de keşfedilen Grelling-Nelson paradoksu denir. Kaynakça Kaynaklar Bourbaki, N. Kelley, J.L., General Topology, Van Nostrand Reinhold, New York, NY, 1955. van Heijenoort, J. . Dış bağlantılar Beginnings of set theory Earliest Known Uses of Some of the Words of Mathematics (S) Kategori:Kümeler teorisi