Nasîhatnâme (Osmanlı Türkçesi: نصيحت نامه), Osmanlı edebiyatında, padişahlar için yazılan bir tür nasihat mektubudur. Specula principum'lara benzemektedir. Nasihatnameler çeşitli tarihi ve dini kaynaklardan yararlanmışlardır. Selçuklu Türkleri gibi önceki devletlerin yönetimlerinden, erken Müslüman tarihinden ve çağdaş olaylardan etkilenmişlerdir. Nasîhatnâmeler on altıncı yüzyılda yaygınlaşmıştır ve Yusuf Has Hacip tarafından 1070 yılında yazılan Kutadgu Bilig gibi daha eski eserler üzerine inşa edilmiştir. İlk yazılar Abbasi döneminin inşa edebiyatından etkilenmiştir. Bazıları Büyük İskender'e atıfta bulunmuştur. Örnekler Öncül örnekler Nasihat el-Muluk (نصيحةالملوك) (tam anlamıyla "yöneticiler için tavsiye ") — Gazali Kabusname, (قابوسنامه) — Keykavus bin İskender Siyasetname (سياستنامه) Selçuklu hükümdarı Melikşah'ın emriyle Nizamülmülk tarafından yazılmıştır. Ahlak-ı Nasıri (اخلاق ناصرى) — Nasiruddin Tusi Çahar Makala (Dört Söylem) — Nizamuddin Arudi Kitab Nasihat al-Mülk — Maverdi Mukaddime — İbn Haldun Nasîhatnâmeler Tarih-i Ebü'l-Feth — Tursun Bey Destan ve Tevarih-i Müluk-i Al-i Osman — Ahmedi Asafname ("Hükümdarların Aynası") — Lütfi Paşa Nushatü's Selatin (Sultanlara Nasihat) — Gelibolulu Mustafa Ali Ravżatu'l-Ḥüseyn fī ḫulāṣati aḫbāri'l-ḫāfiḳeyn — Mustafa Naima Hirzü'l-Mülûk, anonim Usûlü'l-hikem fi Nizâmi'l-âlem — Hasan Kâfî el-Akhisarî Habnâme — Veysi Kitâb-i Müstetâb (Güzel kitap), anonim. Risale — Koçi Bey Veliyüddin Telhisleri Kanûnnâme-i sultânî li Aziz Efendi; Yazar Aziz Efendi'nin kimliği belirsizdir. Kitâbu mesâlihi'l-müslimîn ve menâfi'i'l-müminîn, anonim. Düsturü'l-Amel li-İslahi'l-Halel — Katip Çelebi Telhisü'l-beyan fi kavanin-i al-i Osman — Hezarfan Hüseyin Efendi Kaynakça Kategori:Osmanlı edebiyatı Kategori:Bilgelik edebiyatı Kategori:Osmanlı saray kültürü