Nasrî-Osmanlı ilişkileri

[bullvar_katip]

[[Dosya:Map_of_Granada_by_Piri_Reis_15th_century.jpg|küçükresim| Osmanlı haritacısı Piri Reis'in Granada haritası, 15. yüzyıl.]] sağ|100px|küçükresim|Kemal Reis Nasrî-Osmanlı arasındaki ilişkiler, Nasrî hanedanının İspanya'daki Reconquista'ya karşı Osmanlı İmparatorluğu'nun yardımını almaya çalıştığı 15. yüzyılın son yıllarında gerçekleşmiştir. Osmanlılar özellikle 1480-81'deki Otranto seferinin ardından Batı Akdeniz'e doğru genişliyorlardı. Bu Türk genişlemesi, güney İspanya'da bir Müslüman varlığıyla ile uğraşmak zorunda olan Fernando yönetimindeki İspanya için artan bir tehdit idi. Bu tehdit nedeniyle İspanya, Müdeccenleri silahsızlandırarak ve kalelere erişimlerini yasaklayarak onlarla daha şiddetli bir şekilde başa çıkmaya başladı. Türkler batı Akdeniz'deki akınlarına devam ettiler. 1484'te Türk donanmasının geleceğine dair söylentileri vardı ve 1488'de Malta'ya saldırdılar. Fernando yanıt olarak Sicilya'nın savunmasını güçlendirdi ve hatta 1488'den 1491'e kadar Osmanlılara karşı Memlüklerle geçici bir ittifak yaptı, buğday nakliyesi yaptı ve Osmanlılara karşı 50 karavellik bir filo teklif etti. [[Dosya:El_rey_chico_de_Granada.jpg|küçükresim| Son Nasrî hükümdarı Muhammed, İspanya'ya karşı Osmanlı ve Memlüklerden yardım istedi.]] 1487'de Granada Nasrîleri, İspanyol taarruzuna karşı yardım almak için Osmanlılara ve Memlûklere elçiler göndermişlerdi. İbn el-Ezrak Memlüklere elçi olarak gönderildi. İki elçi ise Osmanlıya. Kaynakça Kategori:Osmanlı-İspanyol çatışmalar Kategori:Gırnata Emirliği Kategori:Osmanlı İmparatorluğu'nun ikili ilişkileri