"beni çekemeyenler, karalamak isteyenler var" derdi de gülerdim, kim sana haset etsin diye. görünen o ki sahiden varmış bu karalama peşindeki şahıslar. al sana 99 tarihli milliyet haberi haset eden kardeş:
Ziyaretçiler için gizlenmiş link,görmek için
Giriş yap veya üye ol.
ne diyor bak nasuh hoca: "elimizdeki alet çok yetersizdi..." neden diyor bunu? çünkü kendisi, türkiye'de arama-kurtarma nedir bilinmezken, deprem olunca müdahale kuvveti olarak silahlarını sırtlarına asan jandarmaların gönderildiği, ölenin öldüğü kalanın kaldığı bir zamanda; nerden kafasına estiyse artık, kendi işi gücü sporu kendisine yetmezmiş gibi, üstelik "kampçı tayfası" dediğin o genç insanları da binbir zahmetle bir çatı altına toplayarak arama kurtarma derneği diye bir organizasyon düzenledi. insanlar orada kimseden dişe dokunur bir yardım görmeden büyük işler yaptılar. kendi paralarıyla ekipman temin ettiler. görev var denilince hayatlarını bir kenara bırakıp koştular. ama aletleri yetersizdi, evet. çok paraları yoktu. hava yastıkları da yoktu bu yüzden. nasuh hocadan devam: "bir süre sonra doktorlar bacağınızı kesmemiz gerektiğini yoksa ölebileceğini söylediler ve bu işi de biz yapacaktık. sonuna kadar direndik. onun üzerindeki beş katı kaldırıp santim santim dışarı çektik. ne yazık ki onun iki bacağını kaybettiğini öğrenince yıkıldık" bak, hava yastıkları olmasa da santim santim dışarı çekmişler çocuğu, bacakları kurtarmak için. tek parça çıkarmışlar. yalanını buzdolabına koyduktan sonra çıkarıp yalaya yalaya yiyebilirsin yani, yeterince kayganmış. peki arabada hava yastığıyla gelen kim oluyor burda ben onu merak ettim. o tarihte memlekette deprem arama kurtarma timi vardı da biz mi bilmiyorduk? gea vardı ama depremle ilgilenmiyordu onlar. sivil savunma zaten odasında çay içen birkaç memurdan ibaretti. askerde de yoktu hiç bir şey. ben bilemedim şimdi kimmiş o hava yastığıyla gelen? keçini olmadığı yerde abdurrahman çelebiydi akut, gerçekten. eskiden. ne devletin, ne milletin dünyası başına yıkılanla ilgilenmediği zamanda onlar için çalışanlardı çünkü. para almadılar yaptıkları için, aksine para verdiler. kimse yapmazken, "yaptığı işler belli olan" 2 dağcıyla onların kampçı tayfası düşünüyordu dünya altından kayanları nasıl kurtarırız diye. değerli olan şey, bunu kimsenin yapmadığı zaman yapmış olmalarıdır. öncü olmuş olmalarıdır. topluma bir bilinç yaymış olmalarıdır. ufak çaplı bir dernek olarak resmi kurumların yapamadıklarını yapmış olmalarıdır. verdiğin bunca emeğe sahip çıkması da hakkıdır bu insanların, başta hocanın. iskenderin vefatı uzun zaman konuşulmuş, suçu hocaya değil ekibin tamamına giydirilmiştir. bu olay üzerinden saldırmak gereksiz. orada yürüyen herkes 50 yaşında tecrübesiz bir adamla beraber ve eksik ekipmanla yürüdüğünün farkındaydı. ha, başımıza çelebi edilmiş insan denecekse eğer, yaptıkları ortada olan adama değil yapmadıkları ortada olup da milletin tepesinde olanlara denir. kimse sırf reklamını yapmak için sıfır getirili ömür törpüsü bir işe kalkışmaz. resmi kurumlara eğitim verecek kadar pir olmuş kişiye bunca insafsızca saldırılmaz. böyle bir karalama ihtiyacı duyulduysa eğer, kendisini çekemeyenler gerçekten varlarmış, nefes alıyorlarmış demek ki.