Üç yaşındaki çocuk, öldürme işini doğal bir hak gibi görüyordu. Tanrıcılık yapıyordu, sefil ve yalnız. Tek kudreti, tetiği çekmekti. Tek kanun, "Ben ölene kadar o ölsün." diye bağıran bir kadın. Gerçek adalet, yerde yatanın değişmesi demekti. Elindeki silah, telefonun ardındaki polislerden daha değerliydi.