Neandertal 1

[bullvar_katip]

sağ|küçükresim|311x311pik| Tip örneği, Neandertal 1 sağ|küçükresim|267x267pik| Neander vadisinin konumu, Almanya Feldhofer 1 veya Neandertal 1, Ağustos 1856'da Neander Vadisi'ndeki Kleine Feldhofer Grotte adlı bir Alman mağarasında bulunan Homo neanderthalensis türünün 40.000 yıllık tip örnek fosilinin bilimsel adıdır. Düsseldorf'un doğusunda. 1864'te fosilin açıklaması ilk kez bilimsel bir dergide yayınlandı ve resmi olarak adlandırıldı. Ancak buluntu, ilk Neandertal fosil keşfi değildi. Diğer Neandertal fosilleri daha önce keşfedilmişti, ancak gerçek doğası ve önemi anlaşılmamıştı ve bu nedenle ayrı bir tür adı verilmemişti. Keşif, kireçtaşı ocağı madencileri tarafından yapıldı. Neandertal 1 bir calvaria, iki uyluk kemiği, üç sağ kol kemiği, iki sol kol kemiği, ilium ve bir kürek kemiği ve kaburga parçalarından oluşur. Fosiller, yerel bir öğretmen ve amatör doğa bilimci Johann Carl Fuhlrott'a verildi. Kalıntıların ilk tanımı anatomist Hermann Schaaffhausen tarafından yapılmış ve buluntu 1857 yılında ortaklaşa duyurulmuştur. 1997'de örnek, Neandertal mitokondriyal DNA fragmanlarını veren ilk örnekti. 1999'da bilim adamları, son kazıların onları, orijinal uyluk kemiğine tam olarak uyanlar da dahil olmak üzere, Neandertal kemiklerinin parçalarını içeren, şimdi yok olan mağaranın bazı tortularına götürdüğünü açıkladılar. 2000 yılında, yöreden Neandertal 2 adlı ikinci bir bireyin fosili, Homo neanderthalensis olarak tanımlandı. Neandertal 1 yayını, paleoantropolojinin bilimsel bir disiplin olarak başlangıcını temsil eder. Fosil, 1877'den beri Rheinisches Landesmuseum Bonn'da bulunmaktadır.<ref name="Schmauder/Schmitz"> Michael Schmauder, Ralf W. Schmitz: Der Neandertaler und weitere eiszeitliche Funde im Rheinischen LandesMuseum Bonn. In: Heinz Günter Horn (Hrsg.): Neandertaler + Co. Verlag Philipp von Zabern, Mainz am Rhein 2006, S. 252–253, Bu örneğin benzersiz tarihsel ve bilimsel önemi kadar, keşfinden bu yana kilit bir rol oynamaya devam etmiştir. Tarihsel arka plan küçükresim|1829 Engis 2'nin fosil bulguları 1758'de Carl Linnaeus, Systema Naturae adlı eserinin 10. baskısını yayınladı. Homo sapiens adı bir tür adı olarak halka tanıtıldı, ancak bilinen bir teşhis olmadan ve türe özgü özelliklerin kesin tanımı yapılmadan. 1833'te Hollandalı doktor ve doğa bilimci Philippe-Charles Schmerling, Belçika'nın Engis belediyesi yakınlarındaki bir mağarada 1829'da keşfedilen bir fosil kafatası ve diğer birkaç kemiği tanımladı. Aynı katmanlarda bulduğu ve onları Pleistosen ile ilişkilendirdiği hayvan fosilleri ve taş aletlerle karşılaştırarak yaşlarını çıkarır. Ancak, bu ilk bilimsel olarak tanımlanan Neandertal, meslektaşları tarafından "modern" olarak yanlış anlaşıldı. Homo cinsinin fosil türlerini Homo sapiens'inkilerden ayıran kriterlerden yoksundu. Ayrıca, birçok meslektaş İncil'e atıfta bulunarak, bu kadar yüksek bir yaştan buluntuların tespit edilemediğini öne sürdü. Darwin'in evrim teorisinin bir destekçisi olan Thomas Henry Huxley bile, Engis'in bulgusunu "düşük uygarlık derecesine sahip bir adam" olarak gördü. Neandertal'deki bulgunun, modern insanın varyasyon aralığı içinde olduğunu da yorumladı. Ayrıca Cebelitarık'taki Forbes kireçtaşı Ocağı'nın 1848 yılında keşfedilen ve nispeten iyi korunmuş Cebelitarık 1 kafatasının on binlerce yıllık olduğu ve Homo neanderthalensis'in bir temsilcisi olduğu kesin olarak tespit edildi. Kendilerinden önceki Huxley gibi, 19. yüzyılın sonları ve 20. yüzyılın başlarındaki antropologlar hala, sayıları giderek artan insansı fosilleri modern insanın erken "ırklarının" temsilcileri olarak sınıflandırma ve değerlendirme eğilimindeydiler. 1997 ve 2000 kazıları [[Dosya:Neander1.jpg|sağ|küçükresim| Neandertal 1, yandan görünüm, ön/sol: 2000 yılında keşfedilen temporal ve elmacık kemiğinin parçaları]] 1991'den itibaren Neandertal kemikleri uluslararası bir araştırma ekibi tarafından yeniden analiz edildi. Radyokarbon tarihlemesi 39.900 ± 620 yıllık bir yaş verdi, bu da bu bireylerin Avrupa'daki bu insan türünün son popülasyonlarına ait olduğunu gösteriyor. 1997'de araştırma ekibi, şimdiye kadar bir Neandertal mtDNA'sının ilk örneği olan tür örneğinin humerusundan mitokondriyal DNA'yı çıkarmayı başardı. Ancak sonuçlar bu ilk analizin yayınlanmasında çok dikkatli bir şekilde yorumlandı. Bununla birlikte, kanıtlar Neandertallerin genetik olarak anatomik olarak modern insanlardan farklı olduğu sonucuna götürdü. Cell dergisinin sayısının başlığı şöyleydi: "Neandertaller bizim atalarımız değildi". 2010 yılında Neandertal genomunun kodunun çözülmesi bu ifadeyi göreceli hale getirdi (aşağıdaki bölüme bakın). Ayrıca 1997'de Neander Vadisi'ndeki kazılar, eski "Küçük Feldhof Mağarası"nın tam yerini belirledi ve yeniden inşa etti. Kireçtaşı ocağının kalıntı katmanları, balçık dolguları ve patlatma molozları, çok sayıda taş alet ve toplamda 20'den fazla Neandertal kemiği parçası bulundu.<ref name="Schmauder/Schmitz"> Michael Schmauder, Ralf W. Schmitz: Der Neandertaler und weitere eiszeitliche Funde im Rheinischen LandesMuseum Bonn. In: Heinz Günter Horn (Hrsg.): Neandertaler + Co. Verlag Philipp von Zabern, Mainz am Rhein 2006, S. 252–253, ISBN978-3-8053-3603-1 Mağaradan daha önce herhangi bir taş alet çıkarılmamıştı. 2000 yılında kazılar devam etti ve Neandertal 1 kafatasına tam olarak uyan temporal ve elmacık kemiğinin bir parçası da dahil olmak üzere 40 insan dişi ve kemik parçası daha keşfedildi. Başka bir kemik parçası tam olarak sol femurla ilişkilendirilebilir. Üçüncü bir humerusun keşfine özellikle dikkat edildi: 1856'dan beri iki humerus zaten biliniyordu. Üçüncü humerus, ikinci, daha ince yapılı bir bireyin kalıntılarını temsil ediyor; en az üç başka kemik parçası da iki kez mevcuttur. Neandertal 2 olarak adlandırılan buluntu, 39 240 ± 670 yaşında, tam olarak Neandertal 1 kadar eskiydi. Ayrıca bir süt dişi bulundu ve ergen bir Neandertal'e atfedildi. 2004 yılında çalındı Neanderthal Müzesi içinde Erkrath, ancak kısa bir süre sonra geri döndü. Aşınma durumuna ve kısmen çözülmüş diş köklerine dayanarak, bunun 11-14 yaşındaki bir gence ait olduğu sonucuna varıldı. Site bir arkeolojik bahçeye dönüştürüldü, enstalasyonları yerin hareketli tarihini simgeliyor. Park, insan evriminin kronolojik bir taslağını sergileyen komşu Neandertal Müzesi'nin bir parçasıdır. Modern insanlarla ilişkisi Leipzig'deki Max Planck Evrimsel Antropoloji Enstitüsü tarafından 2008 yılında yapılan bir araştırma, Neandertallerin muhtemelen anatomik olarak modern insanlarla çiftleşmediğini öne sürerken 2010 ve 2014'te yayınlanan Neandertal genom projesi, Neandertallerin, muhtemelen 50.000 ila 60.000 yıl önce, Afrikalı olmayanların çoğu ve birkaç Afrika popülasyonunun yanı sıra birkaç Afrika popülasyonu da dahil olmak üzere modern insanların DNA'sına katkıda bulunduğunu öne sürüyor. Ayrıca bakınız İnsan evriminin fosil listesi Kaynakça Dış bağlantılar Human Timeline (Interactive) – Smithsonian, National Museum of Natural History (August 2016). Kategori:Neandertal adamı Kategori:İncelenmemiş çeviri içeren sayfalar Kategori:Almanya'daki arkeolojik keşifler