Tanımadığım birinin gelip neden başım kapalı değil demesi. Benzin istasyonunda çalışıyorum, ara sıra markette olduğum oluyor. Bir adam gelip lavaboya girdi, daha sonra çıkışta gelip bana direk "neden başın kapalı değil" dedi. Ben de böyle bir mecburiyetim olmadığını, karşıdan bakınca insanların inançlarının bilinemeyeceğini ve Müslüman olayım olmayayayım bunun sadece beni ilgilendirdiğini söyledim. Buna karşılık bana "ben bir yanlış yapsam sen beni uyarmayacak mısın?" dedi. Konuşmanın gerisi çok önemli değil ama gerçekten ne ara insanlar başkalarının hayatına, inancına karışma cesaretini buldu? Bunlar nasıl kafalar gerçekten anlamıyorum. Bunu azıcık bile olsa tanıdığım biri olsa, samimiyet yakalamış sormuş diyeceğim ama ilk defa gördüğün bir insana nasıl utanmadan böyle bir soru yöneltebilir bir insan aklım almıyor. Edit: Başlığı takip ediyorum entry'yi girdiğimden beri; inanmayanlar olmuş, saygım sonsuz. "Biz de bu hikayeni yedik", "Neden bu kadar büyüttün ki olayı hakaret mi etmiş küfür mü etmiş" minvalinde mesajlar aldım. Fikir alışverişinde bulunduğum insanlar da oldu, düzgünce gereğini açıklamak isteyen de, saldıran da kısaca. Hepsinin kabul ediyorum. Ama böyle bir şeyi neden uydurmak isteyeyim? Bunu hiç düşünüyor musunuz bilmiyorum. "Oo popüler olmuşsun, iyi malzeme çıkmış" diyen de oldu ama burada mesele popülerlik değil, bu başlık üç gün sonra unutulur. 3 yıldır bilfiil bu sektörde insanlarla iletişim halindeyim. Hacısını hocasını, şeriatçısını, göbeğine kadar sakallı şalvalvarlısını gördüm müşteri olarak. Hiçbir zaman hiç kimse şahsıma böyle bir soru yöneltmedi. Hiçbir zaman böyle özel bir diyalog içinde olmadım kimseyle. Kimseye de neden çarık giydin, sakalını neden öyle uzattın, neden kafanda takkeyle geziyorsun demedim. Ya da tam tersi olarak "bu ne böyle oha ya nasıl kıyafet giyinmeseydin" demedim kimseye. Bana diyen de olmadı. İlk defa böyle direkt ve cesaret isteyen bir soruyla karşılaştığım için bunu paylaşmayı ve genel olarak bu zihniyetin insanlar tarafından benimsendiğini, başıma gelen küçücük naçizane bir olayla aktarmak istedim. Yazdıklarıma inanmayıp beni ayıplayan ve gerçekten bu tür olaylardan rahatsız olmayan arkadaşları anlamakta güçlük çekiyorum. Ve hepsinin önce kendileriyle, daha sonra tüm insanlarla barışmalarını temenni ediyorum.