Nicholas Ulrich Mayall (9 Mayıs 1906, Moline - 5 Ocak 1993, Tucson), Amerikalı gözlemsel astronomdur. Mayall doktorasını Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley'den aldıktan sonra, II. Dünya Savaşı süresince MIT'nin Radyasyon Laboratuvarı’nda geçirdiği kısa zaman dilimi haricinde, 1934-1960 yıllarında olacağı Lick Gözlemevi'nde çalıştı. Lick’teki süresi boyunca Mayall, bulutsu, süpernova, sarmal galaksilerin iç hareketleri, galaksilerin kırmızıya kayması ve evrenin kökeni, yaşı ve boyutuna dair astronomik bilgilerle katkıda bulundu. Lick’in önceki 36 inçlik (0.91 m) teleskoba önemli bir geliştirme sunan 120 inçlik yansıtıcı teleskobun (3.0 m) planlanmasında ve yapımında önemli bir rol oynadı. Mayall, 1960'tan 1971’deki emekliliğine kadar, 11 yılını Kitt Peak Ulusal Gözlemevi’nin yöneticisi olarak geçirdi. KPNO ve Cerro Tololo Inter-American Gözlemevleri’ndeki önderliğiyle, birincil teleskoplarla donanmış bu iki gözlemevini dünyanın en önde gelen araştırmacı gözlemevleri haline getirdi. Mayall kendisinden sonra adlandırılan 4 metrelik (160in) Kitt Peak yansıtıcısının yapımından sorumluydu. 1993’te öldüğünde, külleri Kitt Peak’in boş bir yükseltisinden yükseğe saçıldı. İlk yılları Mayall’ın babası, Sr. Edwin L. Mayall, İllinois’de bir imalat şirketinde mühendisti. Annesi Olive Ulrich Mayall koleje gitmemesine rağmen, Mayall ve küçük erkek kardeşi (Jr. Edwin,1907’de doğdu) için yüksek eğitim standartları belirlemişti. Erkek kardeşinin doğumu ve 1913 yılı arasında bir zaman aile, Kaliforniya'nın Modesto bölgesine taşındı, Mayall burada birinci sınıfa başladı. 1917’den önce bir vakit, 1924’e ve Mayall’ın Stockton Lisesi’nden (1918-1919 yılları boyunca Peoria, İllinois’e kısa geri dönüşü haricinde) mezuniyetine kadar duracakları Stockton’a tekrar taşındı. Bu süre boyunca, ki ihtimalle, lise yıllarında Mayall’ın anne babası boşandı. küçükresim|sağ|Gece Lick Gözlemevi Sonraki yıllarında, 1923 sonbaharında, Mayall okulun bilim kulübünün yazmanı oldu ve Lick Gözlemevi’ni ziyaret etmek için bir kulüp kurdu. Babası, gözlemevine giden rüzgarlı dağ yolunda kulüp üyelerininin ulaşımı için ve yola çakıl döşemeleri için bir Moline Knight arabası kullanmasına izin verdi. Bu Mayall’ın kariyerinin çoğunu geçireceği gözlemevine ilk ziyaretiydi. Bu ziyaretten sonra, mesleğinin astronomiyle ilgili olacağını düşünmemesine rağmen yerel kütüphanelerdeki tüm astronomi kitaplarını okudu. Eğitim Mayall 1924’ün sonbaharında Berkeley, Kaliforniya Üniversitesi’nde madencilik üzerine eğitim almaya başladı. Annesiyle birlikte Durant Caddesi üzerinde bir eve yerleşti ve kendilerine destek sağlamak için UC Berkeley laboratuvarında çalıştı. Mayall üniversite eğitiminde genel olarak iyiydi ve sonunda saygın topluluklardan Sigma Xi ve Phi Beta Kappa’ya seçildi. Ancak, okuldaki ikinci yılının ara sınavlarında mineraloji ve kimya laboratuvar derslerinden düşük notlar aldı. Daha sonra notlarını tartıştığı bölüm başkanıyla bir toplantıda Mayall’ın renk körü olduğu ortaya çıktı, bu durum onu hava kabarcığı ve alev testlerindeki küçük renk değişimlerini gözlemesini ve hatta çökelmeler ve titrasyonlardaki küçük renk değişimlerini görmesini engelliyordu. Mayall’ın danışmanı bir maden mühendisi olarak bu gibi bir engelle mezun olamayacağı gibi, ona alanını değiştirmesini tavsiye etti. Mayall’ın annesi çalışması ve işini iyi yapabilmesi için, onun en çok ilgisini çektiği alana teşvik etti, bu yüzden Mayall madenciliğe bir alternatif olarak astronomiyi düşündü. Astronomi bölümündeki işini seven sevmeyen hatta memnun edici bir maaşa sahip ya da değil birçok profesöre danıştıktan sonra, aldığı yanıtları dinleyerek, Letters and Science Üniversitesi astronomi bölümüne transfer oldu. Bu durum onu lisans gerekliliklerinin gerisine düşürmedi, çünkü neredeyse tüm birinci sınıf çalışmaları temel fiziksel bilimler ve matematik üzerineydi. Sonunda Mayall astronomiden çok büyük zevk aldığını keşfetti ve araştırmacı bir bilim adamı olarak kariyerini lisansüstü çalışmalarla sürdürmeye karar verdi. 1928’de mezun olduktan sonra, Mayall dönemin en iyi astronomi lisansüstü programı olan Berkeley’de kalmaya karar verdi. Ancak, ileri derecesini almadan bir ara verdi ve 1929’dan 1931’e kadar Edwin Hubble, Paul W. Merrill ve Milton L. Humason[12][13] gibi bilim adamlarına yardımcı olduğu Mount Wilson Gözlemevi’nde insani bir bilgisayar olarak çalışmaya gitti. Bu hareket, Seth Barnes Nicholson ve diğerleri ile Plüton’un kütlesi[14][15] ve yörüngesi üzerine birlikte yazdıkları makalelerle sonuçlandı. [2][16][17][18] Mayall 1931’de Berkeley’e lisansüstü çalışmalarını devam ettirmek üzere geri döndü. Hubble tarafından önerilen tez konusu, Lick’teki Crossley yansıtıcısı ile plakalardaki pozisyonların doğrudan bir fonksiyonu olarak alınan gökyüzündeki her bir birim alandaki galaksi adedini saymaktı. Hubble’ın kendisinin Mt. Wilson’daki 60 inçlik (1.5 m) ve 100 inçlik (2.5 m) teleskopları kullanmasıyla sayımlar devam etti. Mayall başarılı bir şekilde tezini bitirdi ve 1934’te PhD derecesini aldı. Hubble, ölçülmüş sönük galaksiler için kesin büyüklük standardının eksikliğine ve önemli sonuçlar elde edilememesine rağmen Mayall’ı bu çalışmasından ötürü onu övdü. Mayall tezi üzerine çalışırken, bulutsu ve galaksiler için en uygun hale getirilmiş küçük ve hızlı yarıksız bir spektrograf tasarlamayı düşündü. Mayall, Humason ve Hubble’ın daha büyük bir Mt. Wilson teleskopu için yaptığı çalışmanın Crossley yansıtıcısı ile bağlantılı olarak kullanıldığı takdirde, daha rahat bir yarışa neden olacağına inanıyordu. Bu cihazın, yıldızlar ve yoğun, göreceli olarak daha parlak bir çekirdeğe sahip elips şekilli galaksiler için yapılan 100 inçlik Mt. Wilson (2.5 m) cihazıyla yarışması beklenmiyordu. Genişletilmiş, düşük yüzey parlaklığındaki gaz bulutsuları veya düzensiz galaksileri çalışmak yerine spektrograf kullanılıyordu. Mayall’ın tez danışmanı, William Hammond Wright ve daha sonra Lick yıldızlara ait spektroskopi programının başkanı, Joseph Haines Moore, onu kendi spektrografını yapma konusunda teşvik etti. Cihaz Lick Gözlemevi’nin kendi atölyesinde yapıldı ve özellikle spektrumun ultraviyole kısmında genişletilmiş, düşük yüzel parlaklığına sahip nesneler için daha etkili olacağını kanıtladı. Bu durum Mayall’ın beklentilerini gerçekleştiriyordu. Wright’ın güçlü desteğiyle Mayall ultraviyole gönderen optik cihazı yapmak için kuarz camı kullandı, oysaki Mt. Wilson spektrografları ultraviyole ışınları emen güçlü cam lensler ve prizmalar kullanıyordu. Lick Gözlemevi küçükresim|sol|Lick Gözlemevi ana binası ve güney teleskopuna ev sahipliği yapan Güney Kubbe (geniş) Mayall doktorasını devam ettirirken para kazanmak üzere Mount Wilson takımına katılmayı düşündü, ancak Büyük Buhran boyunca hiç açık bir pozisyon yoktu. Bunun yerine, kazancı iki bina hizmetlisinin istifasıyla karşılanınca kariyerine Lick’te başladı. Mayall’a cihaz odalarının temizliğini sağlama ve karanlık odaların bakımıyla sınırlandırılmış hizmetlerle bir yıllık gözlemci asistanlık görevi verildi. Ertesi yıl kıdemli astronomlardan biri Berkeley bölümüne katıldı ve maaş Mayall ve genç astronom Arthur Bambridge arasında paylaştırıldı. 30 Haziran 1934’te Mayall iki yılını geçirdiği Pasadena’da tanıştığı Los Angeleslı Kathleen (Kay) Boxall ile evlendi. Mount Hamilton zirvesinde küçük bir astronomi köyünün içinde ufak bir dairede yaşadılar. Bu dönemde tüm Lick astronomları burada yaşıyordu. Yeni yapılmış spektrografı kullanan Mayall, Yengeç Bulutsusu'ndaki birçok gaz kümesinin radyal hızlarını bulan ilk kişiydi. Bu bilgiyi ve daha önceden yayınlanmış genişleyen bulutsunun açısal hızını kullanarak, uzaklığı hesaplayabildi. Sonuç olarak, Yengeç Bulutsusu'nun 1054’te (SN 1054) gözlemlenen ve kaydedilen bir klasik novadan farklı olarak bir süpernova kalıntısı olduğunu tanımlayan ve gösteren ilk kişi oldu. Walter Brade, 1939’lerden sonra daha önceleri Hubble tarafından üstlenilmiş olan Mayall’ın ufkunu açma ve ona danışmanlık etme konusunda oldukça etkili oldu. 1941’de Mayall, Arthur Wyse ve Lawrence Aller ile birlikte yakın galaksilerdeki dönme hareketini çalıştı ve gözlemlenmesi gereken sönük çok fazla madde olduğunu keşfetti, fakat bu maddeler ancak yer çekimi etkisiyle bulunabilirdi. 1942’ye kadar yaklaşık üç yılını 50 adet Samanyolu küresel kümesini araştırarak harcadı ve Samanyolu’nun önceden varsayılan kütlesinin gerçekte yarısına sahip olduğunu buldu. Mayall Lick Gözlemevi’ndeyken, evrenin başlangıcına dair Big Bang Teorisi üzerine Mount Palomar ve Mounr Wilson’da 20 yıllık bir projede astronomlarla birlikte çalıştı. Milton L. Humason ve Allan R. Sandage ile birlikte 1956’da evrenin 6 milyar yaşında olduğu (önceki tahminlerin üç katı ve günümüz değerinin yaklaşık yarısı kadar) ve düşünüldüğünden üç kat daha büyük olduğu sonucuna vardığı bir makale yazdı. 2. Dünya savaşı Amerika Birleşik Devletleri 2. Dünya Savaşı’na girdikten sonra, Mayall radar geliştirici üzerine çalışmak için Cambridge, Massachusetts’de MIT’nin Radyasyon Laboratuvarı’nda bir pozisyonu kabul etti. 1942’nin başlarında Cambridge’de çalışmaya başladı, bu zaman onun olgunluk çağında Kaliforniya ve Arizona dışında oturduğu tek dönemdi. Ancak, Massachusetts’ın iklimi kendisinin ve ailesinin alışkın olduğu Kaliforniya iklimine benzemiyordu ve 1943’ün ortalarında Pasadena Mt. Wilson Gözlemevi ofisine naklini ayarladı. Birçok Bilimsel Araştırma ve Geliştirme Ofisi (OSRD) projesi, savaş zamanı orada zaten gelişmekte olan optik bilimi, hava nişancılığı ve bomba teknikleriyle ilgiliydi. Projesinin idaresinden memnun olmayan ve yeteneklerinin tam olarak kullanılmadığını hisseden Mayall, 1944 Şubat’ında büyük roketlerin geliştirilmesi üzerine çalışmak için tekrar Caltech’e gitti. Burada roket yörüngelerinin analizinde kullanılan yüksek hızlı fotoğrafçılık üzerine uzman oldu. 1945’in ilkbaharında, yüksek hızlı fotoğrafçılık gerektiren gizli atom bombası projesine transfer edildi. Mayall Los Alamos’u biri Trinity test zamanı civarında olmak üzere toplam iki kere ziyaret etti. 1 Ekim 1945’te savaş sona erdi ve Mayall Lick’teki astronomi araştırmalarına geri döndü. 120 inçlik (3.0 m) teleskop küçükresim|upright|Bakım için açılan kubbeyle birlikte 120 inçlik (3.0 m) Lick teleskopu 2. Dünya Savaşı boyunca Mayall, Lick Gözlemevi’nin geleceğini önemli bir biçimde etkiledi. 1931’den beri iki yıl Mount Wilson’da asistanlık yaptıktan sonra Lick ve Berkeley’e geri döndüğünde Mount Hamilton’un daha büyük bir teleskopa ihtiyacı olduğunu hissetti. Lick’teki astronomlar 36 inçlik (0.91m) Crossley yansıtıcısı ile önemli sonuçlar elde edebilmelerinden gurur duyuyorlardı. Bu teleskopun boyutunun küçüklüğü, Mount Wilson’ın 60 inçlik (1.5 m) teleskopunun ilk ışığı görmesiyle 1908’de ortaya çıktı. Bu durum 72 inçlik (1.8 m) teleskopa sahip Dominion Astrofizik Gözlemevi’nin 1917’de açılmasıyla ve 1919’daki Mount Wilson’ın sahip olduğu 100 inçlik (2.5 m) Hooker teleskopuyla vurgulanmış oldu. Mayall küçük Crossley ile çalışmakta ustaydı, fakat ışık miktarını dokuz kat daha fazla toplayan teleskopla yarışmanın anlamsız olduğunu biliyordu. Bu durum Palomar Gözlemevi’nde 200 inçlik (5.1 m) Hale teleskopunun tamamlanmasıyla daha da kötüye gidiyordu. Lick’te Mayall ve diğer fakülte gençleri Moore ve Wright gibi fakültenin eskilerinin küçük teleskoplara çok bağlı olduğunu ve daha büyük bir yansıtıcı elde etmek için daha güçlü bir şekilde deneme yapmaları gerektiğini düşündüler. Mayall’ın haberi olmadan, Lick gözlemevi yöneticisi William H. Wright ve ondan evvelki Robert G. Aitken, 36 inçlik (0.91 m) Crossley yansıtıcısını daha büyük bir yansıtıcı ile yenilemek için gizlilik içinde para toplamayı denediler. Hem tüm özel kaynakları hem de Kaliforniya Üniversitesi rektörü Robert G. Aitken’i bütçe sağlaması için denediler. Birçok girişime rağmen, Büyük Buhran sebebiyle başarısız oldular. Ancak 1942’de Sproul Mt. Wilson’dan Paul W. Merrill’e Wright’ın yerine geçmesini teklif etti, ama bu teklif kabul edilmedi. Red cevabı ile sarsılan Sproul tutumunu değiştirdi ve vekillere savaş sonra erdiğinde yeni bir teleskop için para bulma yolları arayacağını söyledi. Bu zamanlarda, Sproul savaş sona erdiğinde söz verdiği C. Donald Shane’ı Lick’in yöneticisi olarak gizli bir şekilde atadı. Daha büyük bir teleskop için yapılan plan, üniversitenin bütçe tekliflerinin yapıldığı 1944 Eylül ayı civarlarında sızdırıldı. Wright ve geçici savaş dönemi yöneticisi Joseph H. Moore Sproul tarafından bütçede teklif edilen ödeneklere bağlı olarak 85 inçlik (2.2 m) ve 90 inçlik (2.3 m) yansıtıcı tasarladılar. Mayall ve Gerald E. Kron, genç Lick personelini de dahil ederek Sproul’a ne tür bir teleskop tasarlamaları gerektiğini tartışmak amacıyla bir toplantı düzenleme isteğini içeren mektup gönderdi. Aralık 1944’te Sproul’un Los Angeles’taki ofisinde buluştular. Mayall 90 inç (2.3 m)i aşmayan bir teleskop ihtiyacından bahsetti. Pasadena’da Caltech optik mağazasında neredeyse tamamlanmış 120 inçlik (3.0 m) Pyrex cam diskleri görmüştü. Bu diskler daha önce 200 inçlik (5.1 m) Palomar aynasının oto hizalama testinde kullanılmak amacıyla planlanmıştı ve bu boyutta aynalı bir Lick teleskopuna sahip olunması gerektiği konusunda Sproul uyarmıştı. Sürpriz bir şekilde bu düşünceye Sproul katılıyordu. Shane 1945’in başında yeni bir yansıtıcı planlamak amacıyla Sproul tarafından oluşturulan komitenin başkanı oldu. Diğer komite üyeleri Mayall, Moore, Walter S. Adams ve Ira S. Bowen idi. Komite öncelikle yazışma yoluna gitti. Mayall’ın Shane’i 90 inçlik (2.3 m) teleskop yerine 120 inçlik (3.0 m) teleskop için ikna etmeye çalışması makuldu. Mayall, Pasadena’da hem teleskop tasarımı konusunda deneyimli olanlar hem de üniversite yöneticisi ve aynı zamanda profesörü olan Shane arasında bir bağlantı kurmaya çalıştı. 200 inçlik (5.1 m) projede Adams ve idari personelden, John August Anderson, Lick tasarım komitesiyle birlikte deneyimlerini, çizimlerini ve planlarını paylaştı. 6 Mart 1945’te Mayall ve Shane’in olduğu komite 120 inçlik (3.0 m) C. Donal Shane teleskopu için temel parametrelere karar verdi. 7 Mart’ta, Mt. Hamilton’da yansıtıcının nereye inşa edileceğini seçmek için Mayall; Shane, Wright ve Moore’a (6 Mart toplantısında yoktu) katıldı. Savaş sonrası Lick araştırmaları küçükresim|sağ|Lick Gözlemevi’ndeki 36 inçlik (0.91 m) Crossley Yansıtıcısı 120 inçlik (3.0 m) teleskop binasının inşasındaki uzun süreç boyunca, Mayall Lick’in 36 inçlik (0.91 m) Crossley Yansıtıcı’sını kullanmayı sürdürdü ve yarıksız spektrografını yararlı hale getirmeye odaklandı. Spektrograf genişletilmiş, düşük yüzey parlaklığına sahip kümeler, galaksiler ve bulutsular için en uygun hale gelmişti. 1946’da savaş öncesi denemelerden küresel kümelerin birleşik spektrumları çalışmasını tamamladı ve yayınladı. Makalesi Samanyolu küresel kümeler sistemini gösteren bir anahtar çalışmaydı ve bu çalışma sadece yıldızlararası maddenin düzleştirilmiş diskinde bulunan galaktik dönme hareketini paylaşıyordu. [43][44][45] 1948’de Mayall diğer araştırmalarını yürütürken şans eseri tip 2 süpernovayı keşfetti. Mayall, Milton Humason ile tüm kuzey galaksilerinin +13 görsel boyutundan daha parlak kızıla kayan değerleri topladıkları 20 yıllık ortak bir çalışmayı (Hubble tarafından 1935'te formülleştirildi) içeren bir projeye dahildi. Humason 100 inçlik Mount Wilson’ı (2.5 m) kullanarak sönük galaksileri ele alırken, Mayall Crossley’deki parlak galaksilerle uğraştı. 1956’daki bu çalışma, Mayall’ın Humason ve Allan Sandage ile ortak olarak evrenin genişleme hızı üzerine yazdıkları makaleyle sonuçlandı. Bu makale Lick, Wilson ve Palomar’da 1935'ten 1955’e ölçülen galaksiler için 800’ün (300’ü Mayall tarafından belirlenmiş) üzerinde kırmızıya kayan değerleri listeliyordu. küçükresim|sol|upright|Hubble Uzay Teleskopu fotoğrafı Mayall II, Andromeda galaksisinde küresel bir küme. Mayall Lick’te Andromeda ve Triangulum galaksilerinin dönme hareketi gibi galaktik dinamikler üzerine de çalıştı. Bu çalışmasını 23 Haziran 1950’de Ann Arbor’da Michigan Üniversite’sinde Samanyolu’nun yapısıyla ilgili konular içeren bir sempozyumda sundu. Bu çalışma iç katı cismin dönmesini ve dış Kepler hareketini göstermekteydi. 1953’te O. J. Eggen ve Mayall, Hubble tarafından 1948’de sağlanan 48 inçlik Palomar schmidt levhasıyla açığa çıkan Andromeda galaksisi etrafındaki altı küresel kümeyi (Mayall II’yi içeren) belirledi. Gerry Kron, 36 inçlik (0.91 m) teleskopu kullanarak +17 görsel büyüklüğe ulaşabilen Mayall’ın gözlerinin hassaslığına şaşırıp kaldı. [17] Mayall’ın görüş yeteneği daha sonra okuma yetisini kaybetmesiyle kötüleşti. 120 inçlik (3.0 m) yeni teleskop 1960'ların başında kullanıma hazırdı. Mayall, aynı yılın Eylül ayında Lick’ten ayrılmasına rağmen hemen onu kullanmaya, başladı. Kitt Peak Ulusal Gözlemevi sol|küçükresim|250px|Kitt Peak Ulusal Gözlemevi’nde bazı teleskoplara genel bakışı Mayall Kaliforniya Üniversitesi’nden (25 yıldan fazla bir zamandan sonra öğrencilikten astronomluğa geçtiği) Kitt Peak Ulusal Gözlemevi’nin (KPNO) ikinci yöneticisi olmak üzere ayrıldı. Ulusal Bilim Kurumu’ndan aldığı destekle birçok üniversitede konsorsiyum – Astronomi Araştırması için Üniversite Birliği (AURA) - oluşturdu. Amacı Amerikalı astronomlar için araştırma yapan bir gözlemevi oluşturmak ve onu geliştirmekti. İlk yönetici, 7000 adımlık (2100 m) Kitt Peak’te Tucson yakınlarındaki alanı seçen Aden B. Meinel idi ve 1960'ın ilkbaharında tamamlanan 84 inçlik yansıtıcısı olan ilk teleskopun binasını denetlemişti. upright|küçükresim|Cerro Tololo Interamerican Gözlemevi’nin havadan görünüşü Ancak AURA kurulu Meinel’in görev için uygun olmadığına karar verdi ve Mayall’ın daha önce hiçbir idari deneyimi olmamasına rağmen 1 Ekim 1960'ta görevin ona devredilmesine karar verdi. Mayall, 120 inçlik Lick teleskopunun planlanmasındaki deneyiminden ötürü daha önce AURA’ya danışman olarak atanmıştı. Kaliforniya Üniversite’sini temsil eden kurul başkanı Shane, Mayall’ın bu teklifi kabul etmesi konusunda onu ikna etmeye çalıştı. Yönetici görevindeki Mayall, 4 metrelik Kitt Peak yansıtıcı binasını denetledi. 1971’de emekli olduğunda bu bina hala inşa ediliyordu, 1973’te, tamamlandı ve Mayall’ın onuruna Nicholas U. Mayall teleskopu olarak adlandırıldı. Mayall, sonunda Cerro Tololo Interamerican Gözlemevi (CTIO) olan güney yarımküredeki Ulusal Gözlemevi’nin büyümesine yakından dahil oldu. CTIO’daki 4 metrelik Victor M. Blanco teleskopu (Kitt Peak’teki Mayall teleskobundan farksız) 1974’te ilk ışığı gördü ve 1976’da tamamlandı. Emekliye ayrılma Mayall 1971’de 65 yaşında emekli oldu, doğumgünü olan 8 Mayıs’ta onuruna bir sempozyum düzenlendi. Emekliliği boyunca Fermilab için genel kurulu da içeren birçok organizasyonda aktif rol oynadı. 5 Ocak 1993’te diyabet hastalığının komplikasyonları sonucu vefat etti ve külleri Kitt Peak’in boş bir yükseltisinden yükseğe saçıldı. Mayall, karısı Kathleen Boxall’ın 58. yaşına, iki çocuğu Bruce Ian Mayall (1939) ve Pamela Ann Mayall ve iki torunu[2] Shane Nicholas Oakes (1977) ve Bryce Oakes Mayall (1979)’ı gördüğü süre boyunca hayattaydı. Başarılar Onur dernekleri Sigma Xi Phi Beta Kappa Mayall’dan sonra adlandırılan Küresel kümeler: Mayall II, Mayall III, Mayall IV, Mayall V, and Mayall VI Etkileşen Galaksiler: Mayall'ın Amacı Küçük gezegen: 2131 Mayall Kitt Peak Ulusal Gözlemevi Nicholas U. Mayall Teleskobu Yayınları • Mayall, Nicholas Ulrich; Miles, Howard G.; Whipple, Fred Lawrence (1928), "Elements and ephemeris of comet k 1927 (Skjellerup)", Lick Observatory Bulletin 13: 120–2, Bibcode:1928LicOB..13..120M • Nicholson, Seth B.; Mayall, Nicholas U. (December 1930), "The Probable Value of the Mass of Pluto", Publications of the Astronomical Society of the Pacific 42 (250): 350, Bibcode:1930PASP...42..350N, doi:10.1086/124071 • Nicholson, Seth B.; Mayall, Nicholas U. (January 1931), "Positions, Orbit, and Mass of Pluto", Astrophysical Journal 73: 1, Bibcode:1931ApJ....73....1N, doi:10.1086/143288 • Mayall, Nicholas U. (1934), "A study of the distribution of extra-galactic nebulae based on plates taken with the Crossley reflector", Lick Observatory bulletin 16 (458): 177–98, Bibcode:1934LicOB..16..177M • Mayall, Nicholas U. (June 1934), "The spectrum of the spiral nebula NGC 4151", Publications of the Astronomical Society of the Pacific 46 (271): 134–38, Bibcode:1934PASP...46..134M, doi:10.1086/124429 • Mayall, Nicholas U. (December 1935), "An extra-galactic object 3° from the plane of the galaxy", Publications of the Astronomical Society of the Pacific 47 (280): 317–8, Bibcode:1935PASP...47..317M, doi:10.1086/124631 • Mayall, Nicholas U. (February 1936), "A low dispersion UV glass spectrograph for the Crossley reflector", Publications of the Astronomical Society of the Pacific 48 (281): 14–8, Bibcode:1936PASP...48...14M, doi:10.1086/124645 • Mayall, Nicholas U. (April 1937), "The spectrum of the Crab nebula in Taurus", Publications of the Astronomical Society of the Pacific 49 (288): 101–5, Bibcode:1937PASP...49..101M, doi:10.1086/124777 • Mayall, Nicholas U. (1939), "The Crab nebula, a probable supernova", Astronomical Society of the Pacific Leaflets 3: 145–54, Bibcode:1939ASPL....3..145M • Mayall, Nicholas U.; Aller, Lawrence Hugh (April 1939), "Emission nebulosities in the spiral nebula Messier 33", Publications of the Astronomical Society of the Pacific 51 (300): 112–4, Bibcode:1939PASP...51..112M, doi:10.1086/125017 • Mayall, Nicholas U. (1939), "The occurrence of λ 3727 [O II] in the spectra of extragalactic nebulae", Lick Observatory bulletin 19 (497): 33–9, Bibcode:1939LicOB..19...33M • Mayall, Nicholas U.; Aller, Lawrence Hugh (August 1940), "The rotation of the spiral nebula Messier 33", Publications of the Astronomical Society of the Pacific 52 (308): 278, Bibcode:1940PASP...52..278M, doi:10.1086/125186 • Moore, Joseph Haines; Mayall, Nicholas U.; Chappell, James F. (1940), "Astronomical Photographs Taken at the Lick Observatory", [Mount Hamilton? Calif., 1941] (Mount Hamilton: Lick Observatory) 6, Bibcode:1941QB68.M6........ • Mayall, Nicholas U.; Wyse, Arthur Bambridge (April 1941), "Increased speed of two Lick Observatory spectrographs treated with non-reflecting films", Publications of the Astronomical Society of the Pacific 53 (312): 120–2, Bibcode:1941PASP...53..120M, doi:10.1086/125281 • Mayall, Nicholas U. (April 1941), "The radial velocity of IC 10", Publications of the Astronomical Society of the Pacific 53 (312): 122–24, Bibcode:1941PASP...53..122M, doi:10.1086/125282 • Hubble, Edwin; Mayall, Nicholas U. (May 9, 1941), "Direction of rotation of spiral nebulae", Science, Abstracts of Papers Presented at the Annual Meeting 93 (2419): 433–443, Bibcode:1941Sci....93..433., doi:10.1126/science.93.2419.433 • Mayall, Nicholas U.; Aller, Lawrence Hugh (1942), "The rotation of the spiral nebula Messier 33", Astrophysical Journal 95: 5–23, Bibcode:1942ApJ....95....5M, doi:10.1086/144369 • Wyse, Arthur Bambridge; Mayall, Nicholas U. (January 1942), "Distribution of mass in the spiral nebulae Messier 31 and Messier 33", Astrophysical Journal 95: 24–43, Bibcode:1942ApJ....95...24W, doi:10.1086/144370 • Mayall, Nicholas U.; Oort, Jan Hendrik (April 1942), "Further data bearing on the identification of the Crab nebula with the supernova of 1054 A.D. Part II. The astronomical aspects", Publications of the Astronomical Society of the Pacific 54 (318): 95–104, Bibcode:1942PASP...54...95M, doi:10.1086/125410 Kaynakça Atıf yapılan kaynaklar Kategori:1906 doğumlular Kategori:Illinois doğumlular Kategori:1993 yılında ölenler Kategori:20. yüzyıl Amerikalı bilim insanları Kategori:20. yüzyıl astronomları Kategori:Amerikalı astronomlar Kategori:Kaliforniya Üniversitesi, Berkeley'de öğrenim görenler Kategori:Amerikalı kozmologlar Kategori
iyabetten ölenler Kategori:Arizona'da ölenler
iyabetten ölenler Kategori:Arizona'da ölenler