Yaklaşık 2 yıl önce, yağmurlu ve rüzgarlı bir günde Lofoten adalarında arkadaşlarımla hiking yaparken birinin dağdan düşerek hayatını kaybettiğini şahit olduk. Olayı fark ettiğimizde artık her şey olmuştu ve düşen kişi oldukça uzaktaydı. Tırmanış yaparken kaza geçiren kişi kaybolmuş, diğer arkadaşı ise yukardan aşağıya bakan bir pozisyonda idi. İnsanlar genellikle meraktan böyle durumları izlemeyi seviyorlar, bir grup rotanın üzerinde durup oldukça uzaktaki cansız bedeni seyrettiğinde birkaç kişi bu durumun düşen kişiye saygısızlık olduğunu belirterek grubu devam etmeye ikna etti. Zorlu bir rotayı tamamladıktan sonra dağdan indiğimizde (cansız beden helikopterle alınmıştı) aşağıda bekleyen polisler olayı gözlemlediğimizi sordular. Ben tabii ki ne olduğunu anlamak için sorduklarını düşündüm. Düşüş anını görmediğimizi ama cansız bedenin orada olduğunu gördüğümüzü anlattım. Sonrasında polis bu olayın bende bir travmaya yol açıp açmadığını, yardıma ihtiyacımız olup olmadığını sordu. Eğer istersek profesyonel psikolojik destek alabileceğimizi belirtti. Bu hassasiyetten sonra Norveçli soğuk insanları daha fazla sevdik.