Bir keresinde okula gitmediğim gün öğretmen sıra dayagi atmış. Ertesi gün sınıftaki çocuklar sanki benim suçummuş gibi üzerime geldiler: "Vay sen dün gelmedin biz sıra dayagi yedik, sen yemedin." Baktım bunların öfkesi soğmayacak, öğretmen masasına gittim, elimi uzattım önüne. Adam şaşkın şaşkın bakıyor. "Hocam dün sıra dayagi attınız ben yoktum" dedim. İste de ettim ama atmadı dayagi. Sinirleri geçmiş adamın belli ki, yoksa çok makul bir öneriydi benimki :? İşte bu anekdot karakterimin küçük bir özetidir dostanelerim. Her şeyden kendimi sorumlu tutar, hızlıca mahcup olurum. Mahcubiyetine yenik düşen neler yapar, ben bilirim ben bilirim.