Oldendorf Muharebesi

[bullvar_katip]

Oldendorf Muharebesi, Otuz Yıl Savaşları'nın bir parçası olarak 8 Temmuz 1633'te İsveç İmparatorluğu ile Kutsal Roma İmparatorluğu arasında Aşağı Saksonya'nın Hessich Oldendorf bölgesinde yapıldı. İsveç tarafı kesin bir zafer elde etti. Hesse-Kassel'in Landgrave'i olan V. William, İsveç'in Protestan müttefiki olarak Ruhr bölgesine, Vestfalya'ya ve Sauerland'a seferler düzenledi ve bölgedeki imparatorluk varlığını başarıyla azalttı. 1633'te Weser bölgesinin imparatorluk adına savunmasını ise Jost Maximilian von Gronsfeld yönetti. Savaştan önce, Hesse ve Lüneburg birliklerinin desteğiyle Mart 1633'te İmparatorluk şehri olan Hameln kasabası kuşatıldı. Savaş küçükresim|Muharebenin haritası (1883) 8 Temmuz'da Brunswick-Lüneburg Dükü George ve Mareşal Dodo liderliğindeki İsveç ordusu, Mareşal Jobst Maximilian von Gronsfeld, Merode Kontu John ve Lothar Dietrich Freiherr von Bönninghausen liderliğinde İmparatorluk ordusu ile karşı karşıya geldi. Merode 4,450 piyade ve 2,060 süvari, Gronsfeld 2,000 piyade ve 600 süvari'yi yönetiyordu. Ordular Hameln'in kuzeybatısındaki Hessich Oldendorf'ta karşı karşıya geldiler. Her iki ordu da saldırıya geçti, bu Otuz Yıl Savaşları'nda nadir görülen bir olaydı, Oldendorf dışında bu olay sadece İkinci Breitenfeld Muharebesi'nde görüldü. İsveç kuvvetlerinin sol cenahını Hesse-Kassel'in generali, daha sonra imparatorluk mareşalı olacak Peter Melander yönetiyordu. Mareşal Torsten Stålhandske ise bir İsveç tugayını yönetti. Daha sonra Mareşal Gottfried Huyn von Geleen savaşa İmparatorluk safında katıldı. Gronsfeld, kanadı Melander tarafından parçalandıktan sonra yakalandı ve 3,000'den fazla ölü ve yaralı ve 1,000 esir bıraktı. İsveçliler ise 700 asker kaybetti. Sonrası İsveçlilerin Oldendorf'daki zaferi ve ardından 11 Ağustos'taki Pfaffenhofen Muharebesi'ndeki aldıkları zafer, 10 Ekim'deki Steinau Muharebesi'ndeki aldıkları yenilgiyi dengelemiş oldu. Yani 1633'te İmparatorluk güçleri ve İsveç güçleri eşit şartlarda iyi. Bu durum ancak bir sonraki yıl değişti. İsveçlilerin 8 Mayıs'ta Liegnitz Muharebesi'ni, 22 Temmuz'da ise Landshut Muharebesi'ni kazanırken 6 Eylül1634'te Nördlingen Muharebesi'nde aldıkları yenilgi güç dengesini değiştirdi. Oldendorf'taki İsveçli komutan Melander, 1635'te Kutsal Roma İmparatoru ile Hesse-Kassel'in güçlerini İmparatorluk ordusuyla birleştirmek ve Hesse-Kassel'in Prag Barışı'nı imzalaması sağlamak için uğraştı. Bu planlar başarısız oldu, kişisel çekişmeler onu hizmetten ayrılmaya zorladı ve 1645'te Vestfalya'nın komutanı olarak İmparatorluk ordusunda hizmete girdi. Prag Barışı, birçok Protestan devleti (özellikle de Saksonya Elektörlüğü'nü) Kutsal Roma İmparatoru ile uzlaştırdı. Sonuç olarak İsveç ve Hesse-Kassel güçleri, 1635'te büyüyen İsveç karşıtı ve Habsburg yanlısı koalisyona karşı tek başlarına durdu. Bu dengesizlik Fransa'nın Otuz Yıl Savaşları'na dahil olmasıyla bozuldu. 1647'de Hessisch Oldendorf, İsveçli komutan Carl Gustaf Wrangel'in Bohemya'dan geri çekilmesiyle kışlak alan oldu. Kaynakça Kategori:Otuz Yıl Savaşı'ndaki muharebeler Kategori:İsveç'in muharebeleri Kategori:Kutsal Roma İmparatorluğu'nun muharebeleri Kategori:1633'te Avrupa Kategori:KB1 Almanca kaynakları (de)