Ölüm sonrası idam

[bullvar_katip]

Ölüm sonrası idam, kişi öldükten sonra bedenine uygulanan idam cezasıdır. Bu genellikle, kişinin ölse bile adaletten kaçamayacağını göstermek için yapılan bir ritüeldir. Örnekleri Papa VI. Stephanus, Papa Formosus'u mezarından çıkararak yargıladı. Yargılama sonucunda suçlu bulunan Formosus'un üç parmağı kesilerek Tiber Nehri'ne atıldı. Anglosaksonların kralı I. Harold, 1040 yılında öldü. Kardeşi Harthacnut, onu mezarından çıkardı ve hayvanlara yem etti. Filozof John Wycliffe, dinden döndüğü gerekçesiyle ölümünden kırk beş yıl sonra yakılmıştır. III. Vlad'ın suikastından sonra başı kesilmiştir. I. Mary'nin emriyle, Martin Bucer'in bedeni mezarından çıkarılmış ve Cambridge'deki pazaryeri meydanında yakılmıştır. I. Charles'ın mahkemesindeki hakimlerden dördü olan John Bradshaw, Oliver Cromwell, Henry Ireton ve Thomas Pride Restorasyon'dan önce öldü. II. Charles döneminde bu isimler mezarlarından çıkarılıdı, bunlardan üçü asıldı ve kafaları kesildi. Daha sonrasında kafası kesik cesetler meydanda sergilendi. Cromwell'in başı 1960'ta gömülebilmiştir. Daha çok Kara Sakal olarak tanınan Edward Teach, denizciler tarafından öldürülmüştü. İngiliz Üsteğmen Robert Maynard, Kara Sakal'ın vücudunu inceledi ve başını kesip Virginia'ya dönüşünde gemisinin baş kısmına astı. Karaya vardığında diğer denizcilere ibret olması için başı kazığa taktı. 1917'de Rasputin'in cesedi gömüldüğü yerden çıkarıldı ve yakıldı. Haitili diktatör François Duvalier'in destekçisi General Gracia Jacques'in cesedi 1986'da mezarından çıkarılıp darp edilmiştir. Kaynakça Kategori:Ölüm gelenekleri Kategori:Ölüm cezası Kategori:Webarşiv şablonu wayback bağlantıları