Olybrius

[bullvar_katip]

Flavius Anicius Olybrius, 23 Mart ya da 11 Temmuz 472 - 23 Ekim ya da 2 Kasım 472 tarihleri arasında Dominus Noster Flavius Anicius Olybrius Augustus adıyla Batı Roma İmparatorluğu tahtına çıkmış olan Roma İmparatoru. Anicii ailesi mensubu olup Petronius Maximus'la akrabaydı ve Roma'nın yerlisiydi. 395 yılında Konsüllük yapmış olan Flavius Anicius Hermogenianus Olybrius ve eşi Anicia Juliana'nın oğullarıdır. Roma'nın 455 yılında Vandal kralı Genserik tarafından yağmalanmasının ardından, Olybrius 464 yılında Konsül'lük yapacağı Konstantinapol'e kaçmış ve burada III. Valentinianus ve Licinia Eudoxia'nın kızı Genç Galla Placidia ile evlenmişti. Bu durum, Placidia'nın büyük kızı Prenses Eudocia ile evli olan oğlu Hunerik aracılığıyla Genserik'e Batı Roma imparatorluğu için Olybrius'un uygun olduğu iddiasında bulunması için fırsat yaratıyordu. Gerçekten de Genserik, 461 ve ardından da 465 yılında Olybrius'u imparator yapabilmek için iki defa girişimde bulunmuştu. 472 yılında Olybrius, I. Leo tarafından İmparator Anthemius'un damadı Ricimer'e karşı mücadelesinde yardımcı olması için İtalya'ya gönderildi ancak Ricimer'le görüşerek kendini imparator ilan etti ve Anthemius'un öldürülmesinin ardından rakipsiz bir biçimde tahta çıktı. Olybrius, Placidia ile olan evliliği nedeniyle Theodosius Hanedanı'nın son üyesi olarak kabul edilir. Bunun haricinde saltanatı kısa olduğundan dikkat çekici bir olay yoktur. 472 yılında doğal nedenlerle ölmüştür. Olybrius adı, eşi ve kızları Anicia Juliana sayesinde nesiller boyunca yaşamıştır. Orta çağın ünlü Altın Efsanesinde kendisiyle evlenmeyi reddeden Aziz Bakire Margaret'i cezalandıran kişi olarak geçer. Yükselişi Olybrius, oldukça tanınmış bir aile olan ve etkili bağlantılara sahip Anicii ailesinden gelir. Olybrius'un atalarından biri olan Sextus Petronius Probus, I. Valentinianus'un saltanatı sırasında önemli bir yönetimsel figürdü. Bu arada Olybrius'un kendisi de III. Valentinianus'un kızı Genç Galla Placidia ile evlenmişti. Fakat sahip olduğu ilişkilerin en önemlisi Vandal sarayı ile olanıydı. Olybrius, Placidia'nın kızı Eudocia'nın Vandal kralı Genserik'in oğlu Hunerik'le evli olmasının getirdiği avantajlardan yararlanmıştır. 465 yılında Libius Severus ölünce, Genserik Batı Roma üzerinde etkisini arttırabilmek umuduyla yeni imparator adayı olarak Olybrius'u teklif etti. Sanılanın aksine Doğu Roma imparatoru I. Leo onun yerine 467 yılında Anthemius'u Batı Roma imparatoru olarak atadı. İmparator Anthemius'un Batının güçlü magister militum'u Ricimer ile arası açılınca, Leo Olybrius'u İtalya'ya göndererek tarafları barıştırmayı denedi. Ancak Olybrius 472 yılı başlarında İtalya'ya vardığında Ricimer Anthemius'u ortadan kaldırmak için çoktan Roma'yı kuşatmıştı. Artık barıştırılmaları imkânsızdı. Ama yine de Olybrius'un İtalya'ya gelmesi Ricimer tarafından Anthemius'un yerine geçebilecek uygun bir aday olarak telakki edildiğinden memnuniyetle karşılandı. Leo, Vandalların dostu olan birisinin Batı Roma tahtına geçme olasılığının tehlikesini anlayınca Anthemius'a bir mektup yazarak Olybrius'un hemen öldürülmesi gerektiği konusunda uyardı. Ne var ki mektup Ricimer'in eline geçti. Zaten Anthemius'un durumu da harekete geçmesine izin vermiyordu. Kısa bir süre sonra Roma düştü ve Anthemius başı vurularak idam edildi. Bu durum, her ne kadar Doğu Roma İmparatoru Leo doğal olarak buna karşı çıktıysa da, onun Mart ya da Nisan 472'de tahta giden yolunu açmış oldu. Olybrius ve Ricimer'in ölümleri Roma'nın fethedilmesinden sadece kırk gün sonra, Ricimer kan kusarak korkunç bir şekilde öldü. Yeni magister militum olarak yerine yeğeni Gundobad geçti. Ancak Olybrius'da tahtta çok vakit geçiremedi. Ricimer'in ölümünden beş ya da altı ay sonra büyük ihtimalle hidropisie (İstiska) yüzünden öldü. Kaynakça Madde şu kaynakta İngilizce olarak mevcuttur; burada ilgili madde, Bishop of Tours Gregory, Historia Francorum (The History of the Franks) (Frankların tarihi)(Londra, İngiltere: Penguin Books, Ltd., 1974), Ford Mommaerts-Browne, "A Speculation"(Bir Spekülasyon), Christian Settipani, Les Ancêtres de Charlemagne (France: Éditions Christian, 1989), Sidonius Apollinaris, The Letters of Sidonius (Sidonius'un mektupları)(Oxford: Clarendon, 1915) (orig.), pp. clx-clxxxiii; List of Correspondents, Notes, V.ix.1, Kategorioğum tarihi bilinmeyenler Kategori:472 yılında ölenler Kategori:5. yüzyıl Roma imparatorları Kategori:Batı Roma imparatorları