[[Dosya:Kashgari map.jpg|küçükresim|240px| Divânu Lügati't-Türk’te bulunan harita (11. yy.)]] Orta Türkçe (Türki veya Türkçe) Orta Çağ'ın (900-1500) çoğunu kapsayan Türk dil ailesinin gelişimindeki bir aşamayı ifade eder. Özellikle bu terim dilbilimciler tarafından Orta Asya, İran ve Selçuklu Türklerinin kontrol ettiği Ortadoğu'nun diğer bölgelerinde bu dönemde konuşulan bir grup Karluk ve Oğuz ve ilgili dillere atıfta bulunmak için kullanılır. Sınıflandırma Philologiae Turcicae Fundamenta’da Orta Türkçe dönemi iki yönde ele alınmıştır: Batı Orta Türkçe ya da Eski Kıpçakça: En bilindik eseri Codex Cumanicus tur. Kuman Kıpçakçası Memlûk Kıpçakçası Ermeni Kıpçakçası Doğu Orta Türkçe: Bu dönemin en bilindik eserleri arasında Kutadgu Bilig, Divan-ı Hikmet, Dede Korkut Kitabı, Köroğlu Destanı ile Ali Şîr Nevaî'nin eserleri sayılabilir. Karahanlı Türkçesi Harezm Türkçesi Çağatay Türkçesi Kaynakça Kategori:Türk dilleri