Ortak Geleceğimiz

[bullvar_katip]

Brundtland Raporu olarak da bilinen Ortak Geleceğimiz, Ekim 1987'de Birleşmiş Milletler tarafından Oxford University Press aracılığıyla yayınlandı. Bu yayın, eski Norveç Başbakanı Gro Harlem Brundtland'ın Dünya Çevre ve Kalkınma Komisyonu (WCED) Başkanı rolünün tanınması adına düzenlendi. Hedefleri, sürdürülebilir kalkınma yolu arayışında çok taraflılık ve ulusların karşılıklı dayanışmasıydı. Rapor, resmi siyasi gelişme alanına çevresel kaygıları getiren Stockholm Konferansı'nın ruhunu yeniden yakalamaya çalıştı. Ortak Geleceğimiz çevre konularını sıkı bir şekilde siyasi gündeme yerleştirdi; çevrenin ve kalkınma'nın tek bir mesele olarak tartışılmasını amaçladı. Belge, dünya çapında kamuya açık oturumlarda düzenlenen “üst düzey hükümet temsilcileri, bilim adamları ve uzmanlar, araştırma enstitüleri, sanayiciler, sivil toplum kuruluşları temsilcileri ve halktan” yazılı sunumları ve uzman ifadelerini kataloglamış, analiz etmiş ve sentezlemiş "900 günlük" uluslararası bir tatbikatın sonucuydu. Raporda, 'sürdürülebilir gelişme', "gelecek nesillerin kendi ihtiyaçlarını karşılama yeteneklerinden ödün vermeden günümüzün ihtiyaçlarını karşılayan gelişme" olarak tanımlandı. İçerik Brundtland Komisyonu'nun görevi şuydu: “Kritik çevre ve kalkınma sorunlarını yeniden gözden geçirmek ve bunlarla başa çıkmak için yenilikçi, somut ve gerçekçi eylem önerileri formüle etmek; çevre ve kalkınma konusunda uluslararası işbirliğini güçlendirmek ve mevcut kalıplardan kopabilecek ve politika ve olayları gerekli değişim yönünde etkileyebilecek yeni işbirliği biçimlerini değerlendirmek ve önermek; ve bireyler, gönüllü kuruluşlar, işletmeler, enstitüler ve hükümetler tarafında eylemle ilgili anlayış ve bağlılık düzeyini artırmak ”(1987: 347). "Komisyon, dikkatini nüfus, gıda güvencesi, türlerin ve genetik kaynakların kaybı, enerji, endüstri ve insan yerleşimleri alanlarına odakladı - bunların hepsinin bağlantılı olduğunu ve birbirlerinden ayrı olarak tedavi edilemeyeceğini fark ederek" Brundtland Komisyon Raporu, yoksulluğun azaltılması, cinsiyet eşitliği ve refahın yeniden dağıtılması şeklindeki insan kaynakları gelişiminin, çevrenin korunmasına yönelik stratejilerin formüle edilmesinde çok önemli olduğunu ve ayrıca sanayileşmiş ve sanayileşen toplumlarda ekonomik büyümenin çevresel sınırlarının var olduğunu kabul etti. Brundtland Raporu, yoksulluğun sürdürülebilirliği azalttığını ve çevresel baskıları hızlandırdığını, ekonomi ile ekoloji arasında bir denge kurulmasına ihtiyaç olduğunu iddia etti. "Ortak Geleceğimiz"in yayınlanması ve Dünya Çevre ve Kalkınma Komisyonu'nun çalışmaları, 1992 Dünya Zirvesi'nin toplanması ve Gündem 21'in ve Rio Deklarasyonu'nun kabul edilmesi ve Sürdürülebilir Kalkınma Komisyonu'nun kurulması için zemin hazırladı. Sürdürülebilir gelişmenin sıklıkla alıntılanan bir tanımı raporda şu şekilde tanımlanmaktadır: "Gelecek nesillerin kendi ihtiyaçlarını karşılama yeteneklerinden ödün vermeden günümüzün ihtiyaçlarını karşılayan gelişme." Ek olarak, sürdürülebilir gelişme kavramına Ortak Geleceğimizin temel katkıları, gezegenin karşı karşıya olduğu birçok krizin, aslında büyük tek bir krizinin unsurları olan birbirine kenetlenen krizler olduğunun ve sürdürülebilir gelişme ile ilgili istişare ve kararlara toplumun tüm sektörlerinin aktif katılımı için yaşamsal ihtiyaç olduğunun kabul edilmesini içerir. Kaynakça Kategori:Çevre ekonomisi Kategori:Sürdürülebilir gelişme