Otobüste başkalarını düşünmeyen, kabalığın en üst düzeyde olduğu biriyle karşılaşırsanız, anlayın ki işte o tiptir. Benim rahatımı sağlamak için otururken, bu tür insanlar bacaklarını alabildiğine açarak düşüncesizce hareket ederler. Gerçekten, insan olup olmadığımızı sorgulamadan edemiyorum. Ben uygun bir şekilde otururken, neden sen farkedilmez bir şekilde oturuyorsun? Eğer gerçekten farklı olmanın senin için bir anlamı varsa, otobüste bacaklarını açmak ne işine yarıyor? Aklına gelen her tuhaf fikri uygulama isteğini kapatsan bile, bu insanlara vurmak istiyorsan asla vuramazsın çünkü sen bir insan gibisin. Neyse, ben bunlara vurmayı gerçekten de istiyorum, ama yapamam.