Son birkaç gün jazz, polo, mini filan kullandım. Hepsi otomatik. Trafikte panikleyen, kararsiz, vitesten korkan bunlara evet ilaç gibi bir şey. Ama düz vitesle yıllarını geçirmiş benim gibiler için gerçekten büyük eziyet. O sollama anındaki reaksiyon süreci mesela aşırı batırıyor insana, sürüstüyor. Yada tali yoldan ana yola -karşı seride- katılacaksın... Arabanın o 1 sn gecikmeli kalkışı, insanda bir "uffsshh bu ne yeaa" hissi yaratıyor. Sürdiğim makineyi ben kullanmak isterim. Bunda insan kesinlikle kendini bardak gibi filan hissedio. Figureasyonun. Kontrol sende değil, arabada... Ve bu çok yorucu gerçekten. Sıfır sürüş zevki. At copeat at atedik. İstanbul trafiği haricimiz. Kamyoncu ne lan? Bu arada erkek değilim ve delikanlılıkla bir alıp veremediğim yok.